علی خسروی کارشناس داوری

انتخاب تیم داوری از سریلانکا همراه با ناظرانی از سنگاپور و مالزی کار سختی بود زیرا این داوران تجربه بازی ایران مقابل تیم‌های عربی را ندارند. بهتر بود که ناظر بازی از غرب آسیا انتخاب می‌شد. داور سریلانکایی هم، ‌داوری مبتدی و طرح‌کادی بود که در 10 دقیقه اول مسابقه بیش از 10 خطا اعلام کرد و باعث تعجب من به‌عنوان کارشناس شد. سوالم به‌عنوان یک کارشناس این است اگر واقعا این خطاها در داخل محوطه جریمه رخ می‌داد، او آنها را پنالتی اعلام می‌کرد؟ بازیکنان قطر از ابتدای مسابقه به دنبال اتلاف وقت بودند و بی‌تفاوتی داور نسبت به این مسأله باعث عصبانیت تیم ایران و کادر فنی و نیمکت‌نشینان ایران بود، به‌طوری که در 20 دقیقه اول شاهد اعتراض‌های کی‌روش بودیم اما به‌عنوان یک ایرانی می‌گویم اعتراض‌های کی‌روش به داور کاملا غیرحرفه‌ای بود و این رفتار در آینده به ضرر تیم ایران خواهد شد. اعتراض‌های کی‌روش نیمکت تیم ایران را هم متشنج کرد و همین مسأله باعث شد که بین نیمه 8-7 نفر به سمت تیم داوری حمله‌ور شوند. داور در این مسابقه اشتباهاتی داشت مثلا هندی که از دژاگه گرفت، اصلا خطای هند نبود اما اشکان نباید به داور آن‌گونه اعتراض می‌کرد. انتخاب داور سریلانکایی ریسکی بود که شمس‌‌الماعدین سنگاپوری، رئیس دپارتمان داوری آسیا برای این مسابقه انجام داد. کمک‌داور اول مسابقه خطای مهاجم سوریه روی سید جلال حسینی را نگرفت که همین مسأله باعث اعتراض ناخوشایند حسینی با دست به کمک‌داور شد. عصبانیت‌های کی‌روش، بطری آب کوبیدن به زمین و اعتراض بازیکنان و چهره رنگ‌پریده و عرق کردن داور مسابقه نشان می‌داد که این داور در قواره این بازی نبود. هرچند این داور می‌توانست به جهانبخش به خاطر لگدی که به بازیکن حریف زد کارت زرد دهد اما این کار را نکرد. کمک‌داور مسابقه حتی از اعلام خطای واضح روی بازیکن ایرانی چشم‌پوشی کرد و داور این صحنه را خطا گرفت. به نظر من همکاری تیم داوری در این مسابقه در حد همکاری تیم داوری در محلات تهران هم نبود. سرمربی قطر بعد از جنجال‌های رخ داده در پایان بازی باز هم با کی‌روش دست داد و باخت را قبول کرد. این می‌تواند درس خوبی برای ما باشد.