هشدارهایی که در وهله نخست شاید پیچیده به نظر بیاید؛ ولی بعدها نه تنها ساده بلکه غیرضروری به چشم خواهد آمد!
کمربند ایمنی
مهمترین و نخستین نکتهای که قبل از پرواز بر آن تأکید میشود، نحوه باز و بسته کردن کمربند ایمنی مسافران است. اگرچه رساندن و چفت کردن دو سمت کمربند روی پاها، کار بسیار سادهای به نظر میرسد، ولی نکتهای لازم به یادآوری است؛ همواره نیروی بالابرنده هواپیما، آن را از دیگر وسایل نقلیه سطح زمین متمایز میکند؛ این بدین معنی است که همواره نیرویی در جهت بالا یا پایین محل نشستن شما وجود دارد. یعنی یا شما را در جایی که نشستید به سمت پایین کشیده و محکمتر به صندلی میچسباند (مانند آنچه زمان بلند شدن هواپیما تجربه میکنید)، یا باعث میشود که فشار وارد بر صندلی کمتر و معلقتر شوید.
کمربند ایمنی، تضمینکننده این است که سرنشین در هیچکدام از مراحل پرواز یا توربولانس، هیچگاه از صندلی خود جدا نخواهد شد. خوب است بدانید، خلبانان در طول پرواز مجاز به بازکردن کمربند ایمنی نیستند. پرواز هرچقدر هم که طول بکشد، در نهایت خلبانان هواپیما مسئولان اصلی پرواز هستند و جز در مورد مسائل فیزیولوژیک، مجاز به باز کردن و ترک جایگاه خود نیستند.
اکسیژن
با افزایش ارتفاع، فشار هوای محیط کمتر و این فشار کم، باعث میشود در صورت ایجاد هرگونه مشکل در سیستم کنترل فشار هواپیما، مسافران به اکسیژن کمی در محیط دسترسی داشته باشند. اگر به نحوه استفاده ماسک اکسیژن قبل از پرواز گوش کنید، با هر اتفاقی، به آسانی ماسک بالای سرتان را پایین و به صورت طبیعی نفس میکشید. هر ماسک اکسیژن به یک مولد اکسیژن شیمیایی متصل است که میتواند تا 15 دقیقه شما را از بیهوشی نجات دهدو این زمان برای خلبان کافی است تا با کاهش سریع ارتفاع به جایی برسد که بدون نیاز به کپسول اکسیژن بتوان تنفس کرد.
راههای خروج
با این که اصول و استانداردهای خاصی در طراحی هواپیماها، بخصوص تعداد و جانمایی راههای خروج اضطراری آن رعایت میشود، ولی این اطلاعات از هواپیمایی به هواپیمای دیگر، بسته به سایز و ظرفیتش، متفاوت است. پس بهتر است با دقت به نقاط اشاره شده توسط مهماندار یا حتی پرسیدن و پیدا کردن نزدیکترین در خروج به محل نشستنتان، خودتان را برای خروج اضطراری آماده کنید.
نمایش مهماندار
اگر به هر روز دیدن نمایش علائم هشدار مهماندار حساس شدهاید و به سختی آن را تحمل میکنید؛ توجه داشته باشید که خواندن مطالبی تکراری از روی یک دفترچه از قبل تهیه شده، حتما برای مهماندار دشوارتر است، ولی با در نظرگرفتن تعویض هواپیما برای مسافران کثیرالسفر یا احتمال زیاد حضور کسی که اولین پرواز خود را تجربه میکند؛ ضرورت تکرار همیشگی علائم هشدار بیش از پیش واضح میشود. قطعا نمیتوان همه هشدارهای لازم را در یک کارت جمع کرد، و البته بر کسی پوشیده نیست که انجام چنین نمایشی در مقابل چشمان مسافران، حتی در صورت بیتوجهی کامل آنها، میتواند بر ناخودآگاه آنها تأثیرگذار باشد.
خلبان محمدتقی امیرسام -جامجم