صاحب‌خبر - چالش اسراییل در فضای سیاسی آمریکا لوب لاگ: موضوع اسراییل اغلب در رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بسیار موردتوجه قرار دارد (برخلاف بیشتر مسائل سیاست خارجی که توجه اندکی به آن‌ها می‌شود)؛اما آنچه این رقابت‌های انتخاباتی را غیرمعمول کرده اختلافاتی است که طرفین در مباحث و گفتمان خود درباره اسراییل دارند. برخلاف انتخابات گذشته که کاندیداها بر تحکیم روابط ایالات‌متحده ـ اسراییل اصرار داشتند و تلاش می‌کردند که نشان دهند چه کسی بیشتر حامی اسراییل است، در این انتخابات اظهارنظرهای متفاوتی را درباره اسراییل و درگیری‌اش با فلسطینی‌ها می‌شنویم، ازجمله انتقادهایی که در مناظره‌های مقدماتی (درون‌حزبی) در برابر دوربین‌های تلویزیون از اسراییل شد. سندرز در یک مناظره با کلینتون حملات اسراییل به غزه در واکنش به حملات راکتی فلسطینی‌ها را پاسخی نامتناسب خواند. اختلافات سیاسی درباره اسراییل و مناقشه فلسطین و اسراییل، هم در داخل احزاب دموکرات و جمهوری‌خواه و هم بین دو حزب،کاملاً مشهود بوده و نشان می‌دهد که اسراییل در حال تبدیل‌شدن به موضوعی تفرقه‌برانگیز در فضای سیاسی ایالات‌متحده است. گرچه هنوز یک حمایت قدرتمند از اسراییل وجود دارد، اما مخالفت‌های رو به افزایشی باسیاست‌های اسراییل در فضای سیاسی آمریکا مشاهده می شود، به‌ویژه درباره ادامه شهرک‌سازی‌ها در کرانه باختری، رفتار اسراییلی‌ها با فلسطینی‌ها و چگونگی حل‌وفصل مناقشه اسراییل ـ فلسطین. نزدیکی محتاطانه اسرائیل و عربستان تلگراف: رابطه عربستان و اسرائیل مانند رابطه یک معشوقه با مردی ازدواج‌کرده است؛ از یک‌سو اشتیاق برای اعلام عمومی و از سوی دیگر ناامیدی از نگاه‌داشتن این رابطه در سایه و ترس از عواقب داخلی. ائتلاف‌های غرب در خاورمیانه رو به افول است. ترکیه به دامن روسیه رفته و گروه‌های متحد کرد را به بهانه داعش گلوله‌باران می‌کند. دیپلمات‌های اروپایی از نابودی خانه‌های فلسطینی‌ها توسط اسرائیل که اتحادیه اروپا بودجه ساخت آن‌ها را تأمین کرده غضبناک هستند. اوباما به‌صورت علنی از متحدان عرب خود با لفظ «سواران آزاد» انتقاد می‌کند درحالی‌که یکی از مقامات ارشد او در کلامی به‌یادماندنی بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل را «بزدل» خطاب کرد. در همین زمان، رقابتی در حال تلطیف است. منازعه اعراب و اسرائیل که از سال 1948 سرباز کرد، نشانه‌هایی از گرم شدن ملایم اما قابل‌توجه را نشان می‌دهد. مطمئن باشید اسرائیل جداشده باقی می‌ماند. تنها 18 عضو از 21 عضو اتحادیه عرب، دولت یهودی را به رسمیت می‌شناسند. بسیاری از کشورهای عربی بودجه، سرپناه و تجلیل از حماس را بر عهده‌دارند؛ منشوری که به «نابودی یهودیان» وعده داده است. اسرائیل هنوز درحال تجهیز است، با سلاح‌های پیچیده‌ای که از آمریکا و اروپا به سمت خلیج‌فارس سرازیر می‌شود. اما در زیر این پوسته، صفحات بازی در حال تغییر است. کردها نگران از خیانت آمریکا نشنال اینترست: ارتش ترکیه با حمله زمینی به سوریه تانک‌ها و نیروهای خود را به این کشور اعزام کرده تا در کنار شورشیان عرب سوری داعش را از شهر مرزی جرابلس عقب رانده و دستاوردهای نیروهای کرد در این منطقه را متوقف کند. از اقدام ترکیه برای مقابله با داعش استقبال می‌شود، اما نه با هزینه متحدان کرد سوری آمریکا. ایالات‌متحده باید میان حمایت خود از کردهای سوریه و تمایلش برای همکاری کامل ترکیه در مقابله با داعش یک توازن ایجاد کند زیرا کردهای سوریه نگران خیانت آمریکا به خود هستند. شکست در برقراری چنین توازنی دستاوردهای مبارزه با داعش در سوریه را به خطر خواهد انداخت و خطر ایجاد یک درگیری جدید میان دو متحد آمریکا را در پی خواهد داشت. قطعاً با توجه به سهولت عبور افراط‌گرایان از خاک ترکیه به سوریه، حضور آنکارا به‌عنوان یک متحد در جنگ علیه داعش ضروری است. پرسش این است که آیا ترکیه با این حمله نظامی منطقه محدود تحت کنترل خود را در سوریه ایجاد خواهد کرد یا این‌که سعی خواهد کرد از این مسئله به‌عنوان بهانه‌ای برای شکست متحدان کرد سوری ایالات‌متحده استفاده کند؟ همین حالا گزارش‌هایی از حملات ترکیه به مواضع کردها در جنوب جرابلس منتشرشده است. ایالات‌متحده باید برای ترکیه مشخص کند که حمله نظامی این کشور به سوریه باید محدود باشد و به‌عنوان بخشی از این توافق باید منافع کردهای سوریه را محترم بشمارد. فراموشی آفریقایی‌ها در ترکیه العرب: بر اساس برآوردهای اخیر، در حدود 20 الی 21 هزار ترکیه‌ای با اصالت آفریقایی در ترکیه زندگی می‌کنند، اما هیچ‌کدام از نهادهای رسمی کشور حاضر نیست آن‌ها را به‌عنوان اقلیتی جداگانه سرشماری‌ کند. درواقع آفریقایی‌های سیاه‌پوست نه‌فقط در آمریکا، بلکه در ترکیه نیز فراموش‌شده‌اند. وقتی شاکر دوگولیر در خیابان‌های قدیمی شهر ازمیر قدم می‌زند، نسبت به نگاه‌های خیره رهگذران احساس وحشت می‌کند. این مرد 61 ساله می‌گوید: «من متوجه توجه همه نسبت به خودم می‌شوم، هر کس از کنار من رد می‌شود، به من نگاه می‌کند، بعضی از رهگذرها با انگشت‌هایشان به من اشاره می‌کنند و می‌خندند، بعد از من می‌پرسند از کجا آمده‌ام.» حقیقتش این است که شاکر دوگولیر در روستایی مشرف‌به دریای اژه به دنیا آمده است، از دهه هفتاد قرن گذشته میلادی در ازمیر زندگی می‌کند اما برای این‌که سیاه‌پوست است بسیاری از شهروندان نمی‌توانند بپذیرند که شهروندی ترکیه‌ای است و برای سفر نیاز به گذرنامه ترکیه‌ای دارد. شاکر یکی از اقلیت‌های نژادی نامرئی در ترکیه است که می‌توان گفت در جامعه ترکیه کاملاً گم‌شده است، این اقلیت که اصالتاً آفریقایی هستند از نسل برده‌های آفریقایی هستند که در زمان امپراتوری عثمانی به ترکیه آورده شدند.∎​