اکبر شوکت، رئیس کانون سراسری انجمن‌‌های صنفی کارگران ساختمانی کشور
تاکنون در استان تهران از سوی مسئولان اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی هیچ اقدام موثری در راستای ساماندهی محل استقرار کارگران ساختمانی صورت نگرفته است.
ماهیت کار کارگران ساختمانی، فصلی است. بیشتر این کارگران پس از اتمام هر پروژه ساختمانی ممکن است برای مدت نامعینی سرگردان باشند برای همین این کارگران به وجود فضایی سرپوشیده که بتوانند در مواقع بیکاری به آنجا رجوع کنند، نیاز دارند.
نظر به پراکندگی محل استقرار پروژه‌های ساختمانی در کلان‌شهری مانند تهران، باید در نقاط مختلف پایتخت مکان‌هایی برای استقرار کارگران ساختمانی فراهم شود. به همین دلیل انجمن صنفی کارگران ساختمانی استان تهران تصمیم گرفت تا با همکاری شهرداری تهران مراکزی مسقف را برای ساماندهی کارگران ساختمانی ایجاد کند که در این رابطه با عدم همکاری اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان تهران مواجه شد.از همین رو ساماندهی کارگران ساختمانی در راستای «ماده ۱۸ قانون بهبود مستمر کسب و کار» مورد تاکید است. ایجاد مراکز مسقف برای ساماندهی کارگران ساختمانی از این حیث دارای اهمیت است که می‌توان از طریق آنها مهارت، سلامت و برخورداری کارگران ساختمانی از مزایای بیمه اجباری سازمان تامین اجتماعی را با دقت بررسی کرد.با این حال عدم همکاری اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان تهران در خصوص ساماندهی کارگران ساختمانی در شرایطی که این طرح به صورت موفق در استان همدان اجرا شده بود، سوال برانگیز است.اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان تهران به جای تقویت انجمن‌های صنفی به عنوان شرکای اجتماعی، ساماندهی کارگران ساختمانی را به کاریابی‌ها واگذار کرد که با توجه به اینکه کاریابی‌ها به دنبال درآمدزایی هستند، نمی‌توانند در این خصوص به کارگران ساختمانی یاری برسانند.
قطع یقین کاریابی‌ها نمی‌توانند مانند انجمن‌های صنفی زمینه استقرار کارگران سازختمانی را فراهم کنند لذا امیدواریم که جایگاه انجمن‌های صنفی توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مورد توجه قرار بگیرد زیرا تضعیف آنها به کارگران «لطمات جبران‌ناپذیری» وارد می‌کند.