در چارچوب اصول ثابت سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا، بین «دونالد ترامپ» و «هیلاری کلینتون» در حمایت از اسرائیل و حفظ امنیت آن  تفاوتی وجود ندارد؛ این یک موضوع ثابت است و هیچ ارتباطی به این ندارد که چه کسی وارد کاخ سفید شود. در مقابل، نحوه برخورد رژیم اسرائیل با انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا نیز یكسان بوده است. در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2012 «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر اسرائیل، با «میت رامنی»، رقیب «باراک اوباما» رئیس‌جمهوری كنونی آمریكا، ابراز همبستگی کرد. امروزه نیز اسرائیلی‌ها به سمت دونالد ترامپ، نامزد جمهوری‌خواهان، تمایل دارند و او را نامزدی بهتر از هیلاری کلینتون می‌بینند. در گزارش تحقیقاتی كه یک هفته‌نامه آمریکایی درباره مرحله مقدماتی این انتخابات انجام داده، «مشارکت یهودیان در مراحل انتخاباتی رو به کاهش است». «کمیته آمریکایی یهودیان» نیز با انتشار یک نظر‌سنجی نشان داد «فقط 15درصد از رأی‌دهندگان آمریکایی اعتقاد دارند باید اولویت‌شان اسرائیل باشد».
«رودی جولیانی»، شهردار پیشین نیویورک، در گفت‌وگو با روزنامه «واشنگتن‌پست» به‌صراحت گفته بود، در گفت‌وگوهایی که با مقامات اسرائیلی «در سطوح بالای حکومتی داشته فهمیده آنها ترامپ را بر هیلاری» ترجیح می‌دهند. همچنین در یک ارزیابی درخور توجه و تأمل‌برانگیز، نویسنده خبر خارجی کانال 10 تلویزیون اسرائیل می‌گوید: «اسرائیلی‌ها خودشان را برای ترامپ آماده کرده‌‌اند، زيرا او را در شاکله خودشان می‌بینند. اسرائیلی‌ها او را بهتر می‌فهمند و این به‌دلیل ماهیت سیاستی است که او بدان فرامی‌خواند؛ یک سیاست تحریک‌آمیز و جنجالی. این 20 سال است كه سیاست ماست». در جای دیگری اشاره مي‌كند: «برای اسرائیلی‌ها فهم ترامپ ساده است. ما سیاست‌مداران را با واقعیت‌ها قیاس نمی‌کنیم و کاری نداریم که چه دروغی می‌گویند، از‌این‌رو فهم این‌گونه سیاست‌مداران برای اسرائیلی‌ها آسان است. وقتی وعده‌های دروغ داده می‌شود، ما با ناامیدی شانه‌های‌مان را بالا می‌اندازیم. همه نخست‌وزیران اعم از چپ یا راست می‌دانند که چگونه عکس وعده‌های‌شان عمل کنند».
درباره مسئله فلسطین، بعد از موضع تقریبا «بی‌طرفانه»ای که در ابتدای تبلیغات انتخاباتی، هر دو كاندیدا اتخاذ می‌کردند، ترامپ تلاش زیادی کرد رضایت اسرائیل را به دست آورد و یهودیان آمریکا را متقاعد کند که به نفع او رأی بدهند. او به‌طور رسمی تبلیغات خود را برای کسب رأی اسرائیلی‌های آمریکایی‌تبار تنظیم کرد و امیدوار است بتواند رأی یهودیان اثرگذار در اسرائیل را جلب کند و در کل تمایل معمول یهودیان آمریکایی به حزب دموکراتیک را برگرداند. بر خلاف بيشتر دولت‌های پیشین آمریکا که شهرک‌سازی‌ها را غیرقانونی دانسته و تداوم ساخت‌وسازهای آن را نامشروع می‌دانستند، ترامپ از تداوم شهرک‌سازی‌های اسرائیل حمایت می‌كند. به نوشته روزنامه «یدیعوت احارونوت»، ترامپ نامه‌ای به نتانیاهو فرستاده و در آن گفته است: «من با فراخوانی که خواستار توقف شهرک‌سازی‌ها به‌عنوان پیش‌شرط مذاکرات بین اسرائیل و فلسطینیان است، مخالفم». او افزود: «دولت ما با اسرائیل برخورد مناسبی ندارد و این بسیار غم‌انگیز است. من خوشحال می‌شوم که گفت‌وگوهای صلح شروع شود، منظورم یک صلح پیوسته است،  نه صلحی برای دو هفته که پشت سرش موشک‌پرانی‌ها شروع شود».
از سوی دیگر، هیلاری کلینتون نیز وضعیت بهتری ندارد؛ به نوشته روزنامه «گاردین»، او نامه‌ای به یک میلیاردر یهودی- آمریکایی نوشت و در آن گفت: «اسرائیل در سال 2014 به حماس درس کافی نداد. اگر من رئیس‌جمهور شوم، تمام حمایت‌های نظامی، دیپلماتیک و اقتصادی لازم را از اسرائیل خواهم کرد تا حماس را از بین ببرد. حتی اگر قرار است بهای این 200 هزار کشته در غزه باشد». او ادامه می‌دهد: «درست است که من مادر و مادربزرگ هستم؛ اما حقوق کودکان مرا لحظه‌ای هم مردد نخواهد کرد که اسرائیل اجازه داشته باشد مدارسی را در غزه بمباران کند که از آنها موشک پرتاب می‌شود، زیرا از اینها به عنوان سپر انسانی استفاده می‌شود. بهتر است تروریست‌ها ببینند کودکانشان به‌خاطر بمب و موشک می‌سوزند». بعد از توفان انتقادها و خشم شدیدی که کلینتون به‌دنبال این نامه از سوی سازمان‌های حقوق بشری و دموکرات‌ها دریافت کرد، مسئولان ستاد او در کمال تعجب گفتند، او می‌خواسته است بنویسد 20 هزار، نوشته است 200 هزار!
در جریان تبلیغات انتخاباتی کنونی آمریکا، هر کارشناس دقیقی می‌تواند دریابد که خیلی کم از نزاع فلسطین- اسرائیل حرف زده می‌شود. به بیان دیگر این مسئله گویی کاملا در فضای انتخابات آمریکا «غایب» است و جز در مواردی نادر به‌صورت غیرمستقیم درباره آن حرفی زده نمی‌شود. به نظر می‌رسد سیاست هیلاری کلینتون به سمت «دخالت» بیشتر در منطقه خاورمیانه گرایش دارد، حال آنکه سیاست ترامپ بیشتر به سمت انزوا رفته و بر درآمدهای آمریکا و منافعش تأکید مي‌كند. بااین‌حال هر دو هدف‌شان این است که رضایت اسرائیل و یهودیان آمریکا را جلب كنند.