به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما؛ زمان زیادی از ورود بانوان والیبالیست کشورمان به عرصه بین‌المللی نمی‌گذرد اما در همان سال‌های ابتدایی این دختران که حدودی سی سال از دیگر رشته‌های ورزشی عقب بودند توانستند خلق شگفتی کنند و جایگاه هشتمی خود در قاره کهن را به ثبت رسانند.

از آن زمان حدود پنج سال می‌گذرد و هنوز بانوان ایران هشتم هستند البته در برخی مسابقات از جمله جام باشگاه‌های آسیا یک پله صعود کردند اما مهم قهرمانی قاره کهن و رقابت‌های جام کنفدراسیون (AVC CUP ) است که رتبه هشتم را نشان می‌دهد.

درست است که هشتمی قاره کهن برای والیبال بانوان ایران به ثبت رسیده اما تکرار آن با توجه به شرایطی که دختران ایرانی دارند در بطن ماجرا به معنای ارتقاء سطح است.

محمدرضا داورزنی در نخستین گام حضورش در این فدراسیون مشکل حضور بانوان محجبه ایرانی را در عرصه‌های بین‌المللی حل کرد و بعد از آن بانوان برنامه‌های تدوین شده را به خوبی اجرا کردند و دیگر عوامل فدراسیون درگیر والیبال آقایان شدند تا این‌که رویای 52 ساله ایرانی ها محقق شد.

حال نوبت به بانوانی رسید که بیش از هفت سال برای ارتقاء جایگاه و کسب نتایجی خوب در عرصه‌های مختلف تجربه اندوزی می‌کردند.

پایان خانه به دوشی دختران

بعد از این که فدراسیون کشتی تنها سالن اختصاصی بانوان ورزشگاه آزادی را برای آماده سازی المپیک لندن گرفت دیگر بازگشتی در کار نبود و تیم‌های ملی ورزش‌های مختلف دیگر جایی را برای تشکیل اردوهای تمرینی نداشتند و برخی فدراسیون‌ها به دنبال راه‌اندازی سالن اختصاصی برآمدند.

خوشبختانه بانوان والیبالیست ایرانی امسال در برنامه‌های آماده سازی خیلی از اتفاقات‌ها را برای نخستین بار تجربه می‌کردند، برای نخستین بار در سالنی اختصاصی که مسئولان فدراسیون در ضلع شرقی مجموعه ورزشی آزادی برای‌شان احداث کرده بودند، تمرین ‌کردند.

داشتن کمپ تمرینی اختصاصی باعث شد بانوان ملی‌پوش کشورمان حتی بعد از تمرین هم نیازی نداشته باشند که از مجموعه خارج شوند چرا که خوابگاه و تمامی امکانات رفاهی برای آن‌ها در نظر گرفته شده بود.

مربی خارجی قدم به عرصه‌ای جدید

از دیگر اولین‌هایی که دختران بلند قامت ایران امسال آن را تجربه کردند، تمرین زیر نظر مربی صربستانی که در تیم‌های ایتالیایی بازی کرده بود. فدراسیونی‌ها برای عقد قرارداد با این سرمربی نشان دادند که نگاهشان به والیبال بانوان همانند آقایان است و برای سرمایه‌گذاری بیشتر منتظر نتیجه‌گیری مناسب بودند.

مایدا در بدو ورود با رفتار صمیمانه‌اش نشان داد که از کشوری آمده است که نظر معاشرت و آداب رفتاری با صرب‌ها باشد چراکه یوتسا ست‌کویچ توانست سال‌های زیادی را در ایران مربیگری کند و بسیاری بازیکنان همین نسل طلایی این روزهای بلند قامتان رشدشان را مدیون آموزش های وی هستند و به غیر از آن‌ها هم کمتر کسی است که ست‌کویچ را به عنوان دوستی صمیمی برای خود نشناسد. 

مایدا چیچیچ که در ابتدای ورود به ایران و حضور در کنار ملی‌پوشان با رفتارش برخی‌ها را شوکه کرد حال توانسته شوک خوبی را به تیم وارد کند، وی اعتماد به نفس و خودباوری بازیکنان را تا حد قابل توجهی بالا برد و توانست سبک بازی و تاکتیک آن‌ها را تغییر دهد.

پشتوانه سازی در مربیگری

فدراسیونی‌ها امسال برای بانوان بازهم دست به ابتکار عمل زدند و برای نخستین بار از بازیکنان اسبق تیم ملی به عنوان کمک‌های مایدا دعوت به همکاری کردند. این‌که هنوز بازیکنان اسبق تیم ملی کفش‌های خود را آویزان نکرده، به کسوت مربیگری آن هم در رده بزرگسالان درآمده‌اند، جای بحث و تبادل نظر دارد اما نباید از این موضوع که سیاست جوانگرایی در والیبال به بانوان هم رسید چشم‌پوشی کرد به طور حتم در آینده نزدیک این کمک‌های جوان اما باتجربه می‌توانند در ساختن پایه‌ای قدرتمند برای ایران نقش قابل توجهی داشته باشند.

زهرا واحدی و نیلوفر ابراهیمی این‌بار در مسابقات آسیایی به عنوان مربی حاضر می‌شوند نه بازیکن به طورحتم درس‌هایی که می‌گیرند به مراتب با سال‌های گذشته تفاوت اساسی خواهد داشت.

بازی دوستانه در قاره سبز

هنوز اولین‌های والیبال بانوان تمام نشده است. آن‌ها امسال برای نخستین بار اردوی تدارکاتی و آماده‌سازی را در اسلوونی یکی از تیم‌های والیبال مطرح قاره اروپا برگزار کردند. دختران ملی‌پوش در این اردو چند بازی تدارکاتی با تیم ملی این کشور داشتند و مایدا در هر کدام از آن‌ها عملکرد والیبالیست‌ها را به خوبی بررسی کرد تا بعد از بازگشت بتواند به ترکیب 12 نفره اصلی تیم ملی دست پیدا کند البته ناگفته نماند که شبنم علیخانی پاسور اصلی تیم ملی که از ناحیه زانو دچار مصدومیت شده بود در ماریبو نتوانست تیم را همراهی کند اما سکاندار صربستانی تیم ملی به خوبی از سطح توانمندی بازیکنان خبر داشت آن‌ها را در شرایط سخت هم محک زد.

بانک سرمایه جایگزین گاز تهران

هنوز اولین‌های این تیم ادامه دارد، این بار مربوط به مسابقات جام باشگاه‌های آسیاست، برای نخستین بار این تیم با همان کادر فنی و بازیکن به نمایندگی از ایران در مانیل فیلیپین به مصاف با دیگر باشگاه‌های می‌رود در گذشته هم وضع تا حدودی به همین منوال بود اما امسال شرایط فرق دارد چرا که دیگر تیم ملی در قالب تیم گاز تهران نیست و فدراسیون آن‌ها را حمایت می‌کند.
قرار است بانوان والیبالیست بعد از پایان رقابت‌های قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا مانیل را به مقصد ویتنام ترک کنند و در رقابت‌های جام کنفدراسیون والیبال آسیا (AVC CUP )‌ به مصاف با حریفان بروند این رقابت‌ها در فاصله‌ای کمتر از پنج روز برگزار می‌شود.



گرندپریکس آرزوی دست یافتنی

برای نخستین بار بانوان تیم ملی والیبال دیگر تنها درپی شکست تیم‌های چین‌تایپه یا ویتنام و صعود یک یا 2 پله‌ای نیستند آن‌ها می‌خواهند با قرارگرفتن در جمع پنج تیم برتر مسابقات کنفدراسیون والیبال بانوان آسیا و با توکل بر خدای مهربان جواز ورود به مسابقات جهانی گرندپریکس که در سطح لیگ جهانی مردان است، را به دست آورند.

شاید در حرف رسیدن به این هدف راحت باشد اما سطح والیبال بانوان آسیا با مردان قابل مقایسه نیست چرا که چین قهرمان المپیک 2016 نماینده قاره کهن است و والیبالیست‌های کره، ژاپن، تایلند هم در میان برترین‌های جهان صاحب نام و مدعی هستند کنار زدن این تیم‌ها کار راحتی نیست و برنامه‌ای بلند مدت نیاز دارد.

سخن آخر

در سال 95 برای بانوان والیبالیست‌ ایرانی خیلی اتفاقات برای نخستین بار رخ داد. باشد که آن‌ها بتوانند در نتیجه هم برای نخستین بار به عرصه جهانی هم پا بگذارند... .

انسیه ورزنده