در سالهای اخیر دانشآموزان با هر لباس فرمی نمیتوانند به مدرسه بروند، از اینرو دغدغه لباس فرم بچهها یکی از دغدغههای مهمی است که والدین دانشآموزان را دچار مشکل جدی میکند، زیرا مدیران مدارس دانشآموزان را ملزم به تهیه لباسهای فرم بارنگهای یکسان و همشکل میکنند بهطوریکه بیش از 90 درصد مدارس پوشیدن اونیفورم مدرسه یا لباسی هماهنگ میان دانشآموزان را اجباری کردهاند.
گفتنی است، والدین در هنگام ثبتنام فرزندانشان در مدارس همواره با چالشهای بسیاری روبهرو هستند که یکی از این مباحث تحمیل کردن تهیه لباس فرم مدارس است که همواره با نگرشهای مختلفی بر اساس نظر مدیران تغییر میکند.
شهرستان سپیدان نیز همگام با دیگر شهرهای کشور استفاده از لباس فرم را برای دانشآموزان مدارس اجباری کرده است درصورتیکه از یکسو انتخاب لباس فرم در هیچ مدرسهای حالت اجبار نمیتواند داشته باشد و از طرفی انجمن اولیا و مربیان و کارشناسان روانشناسی زیادی مزایایی لباس فرم را بیشتر از معایب آن میدانند.
لباس فرم مدارس برای اولیای دانشآموزان هزینهزا است
این در حالی است که مورد مسأله به لحاظ اقتصادی برای خانوادهها قابلبررسی است لباس فرمی که این روزها به لحاظ اقتصادی و تأمین هزینه نیز برای برخی خانوادهها مشکلاتی را به بار آورده به همین دلیل پای درد دل والدین دانشآموز برخی از مدارس شهرستان نشستیم.
ولی یک دانشآموز کلاس پنجم ابتدایی که برای خرید و تحویل لباس فرم مراجعه کرده بود از وضعیت موجود ابراز نارضایتی کرده و میگوید: تغییرات هر ساله لباس فرم دانشآموزان علاوه بر اینکه هزینههای سنگینی را به خانوادهها تحمیل میکند از سوی دیگر برای تهیه لباس فرم کاملاً دست والدین و اولیای دانشآموزان از نظر قیمت،کیفیت، رنگ و دوخت بسته میشود بنابراین باید به صورت تحمیلی این لباسها را از فروشگاه و خیاطی طرف قرارداد خریداری کنیم.
محمدی ولی یک دانشآموز دیگر سپیدانی میگوید: مانتوی دخترم که در سال تحصیلی قبل استفاده کرده سالم و تمیز است ولی امسال به دلیل اینکه از پایه اول به دوم متوسطه میرود رنگ و فرم لباس مدرسه تغییر کرده و دیگر این لباس قابل استفاده نیست.
وی افزود: در شرایطی که تنگناهای مالی در بعضی خانوادهها در کنار افزایش هزینه تحصیل فرزندان وجود دارد در آغاز سال تحصیلی اجبار به تغییر رنگ لباس مدارس غیرمنطقی است و این خود هزینه خانوادهها را دوچندان میکند.
ولی دانشآموز دیگر میگوید: در گذشته گاه دیده میشد که دانشآموزان لباس فرم خود را بیش از یک سال استفاده میکردند اما در سالهای اخیر وجود فرهنگ قناعت در بین دانشآموزان به دلیل این تصمیم در آموزش و پرورش تغییر کرده و الگوی صحیح مصرف هم از میان رفته است که علاوه بر این موارد قیمت بالای لباس فرم و اجبار مدارس برای تغییر هر ساله شرایطی را ایجاد کرده که خانوادههای متوسط و سطح پایین در تنگنا قرار بگیرند بنابراین آموزش و پرورش باید نسبت به این موضوع حساس بوده و در صورت نیاز با چنین مدیرانی که با تشخیص خود هر سال رنگ جدیدی را برای روپوش مدارس انتخاب میکنند برخورد کند.
این ولی دانشآموز دوره ابتدایی گفت: حقیقتاً از اینکه هر سال لباس فرم دانشآموزان تغییر میکند ما از آموزش و پرورش گلهمند هستیم چرا که با این نوع رفتار چگونه میخواهیم صرفهجویی و پرهیز از اسراف را به بچهها آموزش دهیم زیرا که لباسهای سال قبل قابل استفاده نیست و بیرون از مدرسه هم کاربرد خاصی ندارند.
ولی دیگری میگوید: با این تغییرات سالانه این شائبه پیش میآید که مدارس با کار خود به دنبال سرکیسه کردن دانشآموزان است چرا که خرید لباس فرم برای دانشآموزان هزینههای غیرضروری را به خانوادهها تحمیل میکند.
چه ضرورتی دارد هر سال رنگ و مدل مانتوی مدارس عوض شود
وی بیان کرد: درست است که یکنواخت بودن پوشش برای دانشآموزان مهم است ولی این نباید به این معنا باشد که هر سال باید رنگ و مدل مانتوی مدارس عوض شود.
در تهیه لباس فرم مدیران مدارس کاملاً دست والدین و اولیای دانشآموزان را از نظر قیمت، کیفیت، رنگ و دوخت بستهاند و باید به صورت تحمیلی این لباسها را از فروشگاه و خیاطی طرف قرارداد خریداری کنند و گاهی در هنگام مراجعه به فروشگاه با سرگردانی مواجه میشوند چرا که یا لباس آماده ندارند و یا اینکه لباس فرم موجود متناسب با اندازه دانشآموز آنها نیست.
به همین منظور با ولی دانشآموزی که در حال سفارش لباس فرم بود گفتگو کردیم: میگوید در زمان ثبتنام پسرم در مدرسه یک فرم تهیه لباس نشان داده شد و آدرس این فروشگاه در آن قید شده بود که ملزم به تهیه لباس فرم از این فروشگاه بشوم حال که مراجعه کردم لباسی که در این فروشگاه تهیهشده متناسب با اندازه فرزندم نیست و اعلام میکنند که هفته آینده مراجعه کنم تا در سری جدید اندازه مورد نظر پسرم دوخته شود.
وی در حالی که از تحمیل لباس فرم مدرسه انتقاد دارد، میافزاید: امسال برای سومین سال متوالی است که برای پسرم لباس فرم تهیه میکنم و در حالی که هنوز لباسهای قبلی آن قابل استفاده است چرا که کاربرد این لباس فرمها تنها در مدارس است بنابراین لازم است مدیران مدارس به سلایق والدین هم داشته باشند و خودسرانه برنامهریزی نکنند.
لباس متحدالشکل سبب همپوشانی اختلاف طبقاتی بین دانشآموزان میشود
ولی دانشآموز مقطع راهنمایی نیز تعریف پوشش یکسان برای دانشآموزان را مناسب ارزیابی میکند و میگوید: لباس متحدالشکل سبب همپوشانی اختلاف طبقاتی بین دانشآموزان میشود اما مدیران مدارس باید رنگ و نوع دوخت لباس را به والدین اعلام کنند تا قدرت انتخاب جنس مرغوب و مدیریت هزینه را داشته باشند. در سالهای گذشته چون لباسهای فرم متناسب با اندازه فرزندم نبوده است بعد از خرید به یک خیاط دیگری مراجعه کردم تا پوشیدن این لباس برای فرزندم عذابآور نباشد.
ولی یکی از دانشآموزان که خود از فرهنگیان است، بیان میکند: دختر من در دوره متوسطه تحصیل میکند و از پوشیدن لباس فرم در این سنین رضایت ندارد چرا که اقتضای سنش به او اجازه نمیدهد که در خیابان با لباسی که متخصص واحد آموزشی آن است تردد کند و بنا بر گفته فرزندم در خیابان با برخورد نامناسب برای از افراد مواجه میشود و تحمل تمسخر دیگران او را اذیت میکند.
مدیران مدارس به بخشنامههای آموزش و پرورش توجهی ندارند
وی میافزاید: مدیران مدارس به بخشنامههای آموزش و پرورش توجهی ندارند و هنگام ثبتنام شهریه ثابت اخذ و علاوه بر آن هزینه اضافی با عنوان کمک هزینه خدمات مدرسه دریافت میکنند و حال نیز تحمیل لباس فرم مدرسه با رنگ، نوع و کیفیت مورد نظر خودشان مشکل را دوچندان کرده است و وقتی که ابراز نارضایتی میکنیم عنوان میکنند که بنا بر تصمیم انجمن اولیا و مربیان که نماینده شما هستند این اقدامات عملی میشود.
یک شهروند دیگر نیز با بیان اینکه متأسفانه مدارس هیچ توجهی به وضعیت اقتصادی خانوارها ندارند و تهیه لباس فرم اجباری است، افزود: این کار خوب شروع شده اما با تحمیل نظر مدارس نارضایتیهایی را به دنبال دارد.
هرچند مدیران آموزش و پروش کشور در تیرماه به الزامی نبودن فرم مدارس اشاره کردند اما سالهاست تهیه لباس فرم در مدارس به یک باید، تبدیلشده. حرفی نیست که فرم داشتن دانشآموزان مزیتهای مثبتی دارد از جمله: یکسان بودن پوشش فقیر و غنی، نظم و یکنواختی، جلوگیری از ترویج مدلهای غربی و نامناسب با فرهنگ اسلامی و ایرانی و ….
اما آنچه مورد انتقاد و درخواست ما از مدیران مدارس و مسئولان آموزش و پرورش است، توجه به مشکلات فراهم نمودن این فرمهاست که قیمت بالای آن خانوادهها را دچار مشکل کرده (جدای از پول بالای کتاب و تهیه لوازمتحریر و…)، خانوادههایی که با مشکلات اقتصادی و گرانیها، درآمد کمشان کفاف تأمین نیازهای ضروری زندگی است، حتی اگر در تهیه فرم مدارس اجباری نباشد! برای حفظ آبروی فرزندشان یا اجبار فرزندشان مجبور به خرید و هماهنگی با دیگر دانشآموزان میشوند.
مشکل دیگر تغییر هرساله آنهاست. چه ضرورتی دارد فرمهایی که میتوان سه سال استفاده کرد، یک سال استفاده شود و دور انداخت. آیا بهتر نبود هر مقطعی- سه سال یکبار- فرم مدارس را عوض کرد مشکل دیگر که دانشآموزان از آن شاکی هستند رنگ و مدل فرم مدارس است که بعضی از رنگها بهخصوص برای دختران راهنمایی و متوسطه نامناسب است و میلی برای پوشیدنش ندارند. اگر در جلسهای نظر اولیا و مربیان و نمایندههای از دانشآموزان پرسیده میشد شاید چنین مشکلاتی پیش نمیآمد.
با توجه به توصیههای فراوان در فرزند آوری و اقتصاد مقاومتی از مسئولین و مدیران مدارس انتظار میرود با نگاهی فراگیر و همهجانبه فرم مدارس را با درک صحیح از شرایط اقتصادی و شرایط سنی و فرهنگ اسلامی انتخاب نمایند که خانوادههای چند فرزندِ برای تهیه فرم دانشآموزانشان دچار مشکل نباشند.
در ضمن از پوشش الگوی دانشآموزان یعنی معلمان و مدیران غافل نشوند! چه خوب میشد اگر زودتر برای تهیهی فرم معلمان و مدیران مدارس دستبهکار میشدند.
منبع: مارگون