به گزارش سرویس سینمای جهان کافه سینما، جین وایلدر بازیگر کمدی های مل بروکس و ایفاگر نقش ویلی وونکا در سن 83 سالگی درگذشت. به گزارش سرویس سینمای جهان و به نقل از سایت های خبری مانند آسوشیتدپرس و سیاتل کرانیکل؛ این خبر را خانواده وایلدر اعلام کردند.
جین وایلدر که از بیماری آلزایمر رنج می برد در نهایت به علت همین بیماری اوایل این ماه در استمفورد-کانکتیکات روی در نقاب خاک کشید. این خبر را خواهر زاده او امروز اعلام کرد. او در فیلم‌های مشهور مل بروکس: زین‌های شعله‌ور و فرانکنستین جوان، نقش های خاطره انگیزی ایفا کرد. اما با نقش ویلی وونکا صاحب کارخانه دار شکلات سازی رمان معروف رولد دال بود که شهرت فراوانی کسب کرد. فیلم در نخستین اکران عمومی فروش نکرد اما محبوب منتقدان شد.جین وایلدر با نام اصلی جروم سیلبرن متولد 1933 شهر میلواکی بود.
سرویس سینمای جهان کافه سینما
شهریور 1395
حالا یادداشت کوتاه امیر قادری را، درباره او می‌خوانیم:
کمدین عجیب دوره‌ای غریب
آن قدر که نقش‌هایش را می‌شناختیم، از خودش بی‌خبر بودیم. دوران اوج کار جین وایلدر، همزمان با آرتور هیلر کارگردان بود، که هفته پیش از میان ما رفت، و درباره‌اش نوشتیم؛ یعنی اواخر دهه 1960 و اوایل 1970. (یک کار مشترک دلچسب هم با همدیگر داشتند: سیلور استریک/ در ایران: قطار سیلوراستریک.) صورت غیرطبیعی‌اش باعث می‌شد که هر جور احساساتی را بشود به‌اش نسبت داد، یا نداد. نمونه دیگری در تاریخ سینما نداشت. متریال مناسبی برای ایده‌های ذهنی مل بروکس کارگردان، که نقش اول بهترین فیلم‌هایش را به او داد: زین‌های شعله‌ور و فرانکنستین جوان. یک جور شکنندگی روبوت‌وار در او بود که نتیجه‌اش خاص‌ترین دکتر فرانکنستین تاریخ سینما شد. اما به خاطر یکی از شاه‌نقش‌های سینمای دهه 1970 در ذهن همه باقی ماند، اقتباسی از نوول معروف رولد دال: چارلی و کارخانه شکلات‌سازی. بهترین انتخاب برای ایفای نقش ویلی وونکا، صاحب کارخانه اسرارآمیز شکلات، در فیلمی که به جای پسرکی به نام چارلی، او نقطه مرکزی فیلم بود، و ایفای نقش شخصیت‌های اغلب غیراحساساتی و مرموز، همراه با صورت عجیب‌اش، با حال و هوای خاص آن سال‌ها هم سازگار بود. سفر در کارخانه شکلات‌سازی ویلی وونکا، با حضور او، مشابه یک تریپ، با مواد روان‌گردان بود. نام فیلمی که خودش کارگردانی کرد، هست: بزرگ‌ترین عاشق دنیا، اما عجیب و غریب‌تر از آن بود که بشود درباره‌اش واضح و عاشقانه و احساساتی نوشت. شاید به همین دلایل بود که مثل بسیاری از هم‌نسل‌هایش، بعد از سال‌های پیچیده 1970، حضور چندانی در سینما نداشت. روح‌اش شاد.
امیر قادری
کافه سینما
شهریور 1395