علی پاکزاد- شهروند| تنیسروی میز در سالهای اخیر پیشرفت چشمگیری داشته و ستارههایی را معرفی کرده است. موفقیتهای گذشته این رشته باعث شده بود تا از پینگپنگبازان کشورمان در المپیک انتظار نتایج خوبی را داشته باشیم ولی این اتفاق رخ نداد و هر سه ورزشکار این رشته در همان دور اول قافیه را باختند و از دور رقابتها کنار رفتند. نیما عالمیان یکی از سه پینگپنگباز ایران در رقابتهای المپیک اعتقاد دارد که امکانات ورزشی برای رشته تنیس روی میز اسفناک است و با شرایط کنونی این رشته به جایی نمیرسد. او حالا خودش را برای المپیک توکیو آماده میکند و امیدوار است نتیجهای خوب در چهارسال بعد بهدست آورد. در ادامه گفتوگوی خبرنگار «شهروند» را با نیما عالمیان خواهید خواند:
با وجود انتظارات بالا، تنیس روی میز در المپیک نتوانست توفیق خاصی بهدست آورد. چرا این اتفاقات افتاد؟
نمیدانم که چگونه این موضوع را توضیح دهم. بهعنوان یک ورزشکار با آمادگی کامل به المپیک رفتم اما از زمانی که وارد بازیها شدم، تواناییام کم شد. به این معنا که دیگر مانند قبل نمیتوانستم بازی کنم. برای اولینبار بود که در المپیک شرکت میکردم. البته حریف من هم همین وضع را داشت؛ او تجربه چندانی نداشت اما بازیکن خوبی بود. بازی دوم با حریف رومانیایی برخورد داشتم که رده او نزدیک به 40 پله از من بالاتر بود. از لحاظ فنی هم یک سرو گردن بهتر از من بود و پیروز شد.
چرا در المپیک مانند مسابقات قبلی نتوانستی خوب کار کنی؟
تا زمانی که در المپیک نباشید، قدرت درک این موضوع وجود ندارد که تا چه حد به ورزشکاران فشار میآید.
خیلی از ورزشکاران بعد از حذف از المپیک تقصیر را بر گردن فدراسیونها یا کمبودهای موجود انداختند. تو هم چنین نظری داری؟
قطعا حق را باید به ورزشکاران بدهید. مجموعا اگر موضوع را مورد بررسی قرار دهید، میفهمید که تمرین ما در حد بازیهایی مانند المپیک نبود. اگر زمانی ما در این رشته صاحب سبک بودیم و در دنیا همتا نداشتیم، عیبی نداشت که امکانات عالی نباشد اما زمانی که حرفی برای گفتن نداریم، باید از تمام ابزار استفاده کنیم تا تواناییهایمان را به بهترین نحو افزایش دهیم. ما به یک تورنمنت خارجی اعزام نمیشویم. این وضعیتی که اکنون داریم جوابگوی بازیهای آسیایی هم نیست، چه برسد به رویدادی مانند المپیک. مربیان ایرانی بهترین هستند اما ما نیاز داریم با مربیانی فوقالعاده حرفهای کار کنیم که این موضوع هم در دسترس نیست. ما باید با حریفان جهانی دیدار داشته باشیم. من و نوشاد، برادرم همواره با هم تمرین کردهایم و این اصلا به سود تنیس روی میز نیست.
انتظار خودت چه بود؟ فکر میکردی اینقدر راحت حذف شوی؟
قطعا به مدال فکر هم نمیکردم زیرا غیرممکن بود اما تصور میکردم که بازی اول را با پیروزی پشت سر بگذارم و بازی دوم هم همه توانم را بگذارم تا با کمی شانس به پیروزی برسم اما اینطور نشد. البته قبول دارم اگر بهتر بازی میکردم، میتوانستم نتیجه بهتری بگیرم.
دلیل حذف نوشاد عالمیان چه بود؟
نوشاد هم در فرم خوبی نبود؛ شکی نیست که نوشاد بهترین پینگپنگباز ایران است اما متاسفانه دو سالی است که افت کرده است. دلیل اینکه به شرایط قبلی برنگشته را نمیدانم اما امیدوارم به تمریناتش ادامه دهد. البته نوشاد در جدول ردهبندی صعود کرده و اکنون او رتبه 90 دنیا را دارد.
فکر نمیکنی چون تو و نوشاد برادر هستید، زیر سایه یکدیگر قرار میگیرید و به اندازه کافی به شما توجه نمیشود؟
نه به این موضوع اعتقادی ندارم. باید به ما توجه شود، چون کلا در ایران دو نفر پینگپنگباز خوب وجود دارد که من و نوشاد هستیم. به غیراز ما که فردی در سطح حرفهای تمرین نمیکند. پس چرا نباید به ما توجه شود؟ ما از هر نظر اوضاع خوبی داریم، سن خوبی داریم و حداقل میتوانیم 10 تا 15سال دیگر بازی کنیم. ما هر ماه باید به یک تورنمنت مهم برویم و با بازیکنان خوب دنیا مسابقه دهیم تا شرایط خوبی پیدا کنیم اما این اتفاق صورت نمیگیرد.
ظاهرا وضع میزبانی برزیل هم خوب نبود؛ درست است؟
میزبانی برزیل به هیچوجه خوب نبود اما ورزشکاران بهحدی استرس داشتند که اصلا به این موضوعات توجه نمیکردند.با این حال اتفاقاتی افتاد که دور از ذهن بود. مانند همان دزدیها و بسیاری از اتفاقات دیگری که حادث شد.
با شرایطی که میگویی، از پینگپنگ دلسرد که نشدی؟
به هیچوجه، با توان بیشتری تمرین میکنم. از روزی که از ریو برگشتم باز هم به تمرین ادامه دادم. حتی یک روز هم تمرین را متوقف نکردم. زیرا اهداف زیادی دارم که به من کمک خواهد کرد و در آینده قطعا نام من و نوشاد را بیش از اینکه امروز میشنوید، خواهید شنید. اکنون برای مسابقات open بلژیک آماده میشویم و امیدوارم در این بازیها نتایج خوبی بگیریم.
از الان برای المپیک بعدی میتوانی قولی بدهی؟
صددرصد بهتر خواهم شد؛ تمام توانم را میگذارم و بهترین تمرینات را انجام میدهم تا نتیجه لازم را کسب کنم. مطمئنم در توکیو اوضاع برای تنیس روی میز تغییر خواهد کرد و ما همه ایران را خوشحال خواهیم کرد. اگر به نیمهنهایی هم صعود کنیم، برای ما حکم مدال را دارد. امیدوارم این اتفاق صورت بگیرد اما تنیس روی میز واقعا ورزش سختی است.
∎