این روزها سوریه باردیگر به یکی از کانون‌‌های اصلی تحولات منطقه مبدل شده است. از یک سو دستاوردهای ارتش سوریه در محاصره حلب و آزاد سازی منطقه داریا در حومه شرقی دمشق است و از سوی دیگر حملات ترکیه به خاک سوریه. در روزهای اخیر ارتش ترکیه با ادعای مقابله با تروریسم حملات گسترده‌ای به سوریه بویژه در منطقه جرابلس داشته است. در کنار آنچه در حوزه میدانی سوریه می‌گذرد یک نکته مهم مشاهده می‌شود و آن نوع رفتارهای آمریکاست. در طول ماه‌های اخیر آمریکا با ادعای حمایت از کردهای سوریه از آنها برای ورود نیروهای آمریکایی و حتی ایجاد برخی پایگاه‌ها در مناطق کردنشین سوریه بهره گرفت. آمریکا همچنین از آنها برای تصرف منبج نیز استفاده کرد. طراحی آمریکا چنان بودکه با تحریک کردهای سوریه به جدایی‌طلبی از آنها برای فشار بر دولت سوریه بهره برداری نماید. آنچه در حملات روزهای اخیر ترکیه به سوریه به چشم می‌آید آن است که آنکارا در حال بمباران مناطق کردنشین و حتی کشتار آنان است در حالی که در ظاهر ادعای مبارزه با تروریسم مطرح می‌شود.
نکته مهم آنکه آمریکا که تاکنون ادعای حمایت از کردها را سر می‌داد در کنار ترکیه قرار گرفته و رسما به حمایت از اشغالگری نظامی ترکیه در سوریه پرداخته است. حلقه تکمیلی این فرآیند آنکه نیروهایی جایگزین به اصطلاح داعش در این مناطق می‌شوند که در لوای ارتش آزاد ایفای نقش می‌کنند اما در عمل بخشی از گروه‌های تروریستی هستند که تحت حمایت ترکیه و آمریکا هستند. نوع رفتارهای آمریکا در قبال تحولات روزهای اخیرسوریه نشان می‌دهد که برای واشنگتن هیچ متحد و دوستی معنا ندارد و صرفا به دنبال تامین منافع خود است در مقطعی که کردها تحقق بخش اهدافش باشند به حمایت از آنها می‌پردازند و در زمانی که منافعش درجای دیگری تامین شود، کردها را نیز قربانی می‌سازد.
مجموع این تحولات گواه این واقعیت است که برای مردم سوریه صرفا یک حامی وجود دارد و آن ارتش و نظام سوریه است که در طول ۵ سال اخیر تمام ظرفیت خود را برای حمایت از شهروندان به کار گرفته و هیچ تفاوتی میان آنها قائل نشده که تحولات اخیر داریا در حومه دمشق نمودی عینی از این رفتار است.
بر این اساس کردهای سوریه به جای دلبستن به وعده‌های آمریکا باید به سوی گزینه اصلی و نهایی یعنی همگرایی با سراسر سوریه گام بردارند که نتیجه آن از یک سو شکست زودهنگام‌تر گروه‌های تروریستی و از سوی دیگر ناکامی طراحی دشمنان سوریه برای تجزیه این کشور خواهد بود. رویکردی که قطعا تامین کننده منافع تمام اقشار سوریه از جمله کردها بویژه در برقراری امنیت سراسری خواهد گردید.