هنوز سال به نیمه نرسیده سینمای ایران در حال زدن رکورد صد میلیاردی‌اش است؛ فروشی برابر کل سال ۹۴ که اتفاق فرخنده و مبارکی برای سینماگران و مردم ایران به حساب می‌آید. هنوز دلیل واحد و اثبات شده‌ای برای این میزان فروش و استقبال توسط تحلیلگران در سینما ارئه نشده است و از موفقیت در برجام و شادی ملی تا ماهواره و تبلیغات شبکه‌های برون مرزی و عدم موفقیت سیما در جذب مخاطبانش از جمله دلایل استراتژیک و قابل تاملی است که درباره فروش فیلم‌ها ارائه شده‌اند. امسال سال نکویی برای سینما بود و این از بهارش پیدا بود. ارائه یک پکیج متنوع از فیلم‌ها در گونه‌های مختلف سبب شد که از «ابد و یک روز» تا «بادیگارد» و از «من سالوادور نیستم» تا«خشم و هیاهو» مخاطبان مختلف سینمای هنری و تجاری و کمیک را به سینما بکشاند تا ضیافت دورهمی توسط مردم و به میزبانی سینماها شکل گیرد. در ادامه و با وجود ماه مبارک رمضان و بازی‌های فوتبال یورو، اقبال به سینمارفتن در مردم کمتر نشد و «بارکد« و «ایستاده در غبار» و بعد‌تر «دختر» و «زاپاس» زحمت این روشن‌نگه‌داشتن تنور داغ سینما را بر عهده داشتند و بارکد که کمدی قابل اعتنا و جذابی از کار در آمده بود از همه بیشتر موثر و مفید ظاهر شد.«لانتوری» در میانه سال جان تازه‌ای به فروش در سینماها داده و در حالی که رکورد افتتاحیه را در سینمای ایران شکسته، با هفته‌ای یک میلیارد و باوجود تحریم‌های حوزه هنری هنوز توجه‌ها را به سینما حفظ کرده است. از هفته آینده فیلم کن‌گرفته اصغرفرهادی که جنجال‌های اکرانش کم نبوده قرار است در سینماها و گروه هنرو تجربه اکران شود تا این ریتم خوب فروش و جذابیت سینما پابرجا بماند و بلکه مستدام باشد. در ادامه سال هم فیلم‌هایی چون «سيانور» از بهروز شعيبی، «وارونگي» بهنام بهزادي، «نفس» نرگس آبيار، «مالاريا »پرويز شهبازي و فیلم «سلام بمبئی» و چند فیلم اولی قرار است سکان فروش موفق سینمای ایران را در دست بگیرند و پیشرو و امیددهنده باشند. از آن طرف این شروع و ادامه خوب سبب شده تا تولیدات سال آینده از همین الان کلید بخورد و سال ۹۶ سال پر رونق و پرفیلم و سریالی برای سینما و نمایش خانگی باشد. به این وضعیت، ورود دو فیلمساز تجاری‌ساز یعنی منوچهر هادی و مصطفی کیایی را به جرگه سریال سازان نمایش خانگی اضافه کنید که مرحله انتخاب بازیگران‌شان را طی می‌کنند.حال آنچه مهم‌تر و قابل بررسی‌تر به نظر می‌رسد حفظ و تداوم این موفقیت است تا این سال پر رونق به اتفاقی در تاریخ سینما تبدیل نشود بلکه به نقطه عطف و شروع مدیوم سینما در ایران به عنوان یک صنعت پول‌ساز و قابل سرمایه گذاری و پیشرفت تبدیل شود تا جایی که روز به روز شاهد برداشتن چتر حمایتی از سینما و خصوصی شدن این هنر- صنعت سرگرمی‌ساز مهم دنیای امروز باشیم.