مهشید مشیری و نخستین فرهنگ الفبایی ـ قیاسی زبان فارسی
صاحبخبر - مـیدانــســــتـیـد نخسـتین فرهنگ الفبایـی ـ قیاسی زبـــــان فـــــارسی را یکی از زنــــــان حـــــوزه ادبیــــات نوشــــــته اســت؟ مهشید مشـــیری فرهنگنویــس، متـــــرجــــــــــــم و داستاننویسی است که با نوشتن این فرهنگ، نامش را ماندگار کرده است. او 30 اسفند 1330 در تهران به دنیا آمد هرچند پدر و مادرش جزو کردهای کرمانشاه بودند. آنچنان به خواندن و نوشتن علاقهمند بود که قبل از 7 سالگی و رفتن به مدرسه هم خواندن و نوشتن را از پدرش یاد گرفت و هم خوشنویسی. او دیپلم رشته طبیعی آن زمان را گرفت و برای رفتن به دانشگاه رشته مدیریت را انتخاب کرد اما همزمان و بهدلیل علایق شخصی ادبیات فارسی و زبان انگلیسی را هم یاد گرفت و مصمم شد تحصیلات تکمیلیاش را در همین زمینه بگذراند. مشیری کارشناسی ارشدش را در رشته زبان شناسی همگانی گرفت و پس از آن بهعنوان مترجم و ویراستار و کارشناس برنامهریزی آموزشی در دانشگاه آزاد ایران استخدام شد. اما به همین جا اکتفا نکرد و تصمیم گرفت درس را ادامه دهد و به همین دلیل راهی فرانسه شد تا در دانشگاه معتبر سوربن رشته زبان شناسی با گرایش واژگان نگاری بخواند. در دوران تحصیلش رسالهای به نام «ویژگیهای زبانشناختی اصطلاحات علمی» ارائه کرد و آنقدر کارش خوب بود که دیپلم مطالعات پیشرفته (D.E.A) به او اهدا شد. مشیری در سال ۱۹۸۶ میلادی از پایاننامهاش با موضوع «نوینگرایی واژگانی در زبان علمی فارسی» دفاع کرد و دکترا گرفت. او در رشتهاش نوآوریهایی داشته که ماندگار شده است مانند ابداع روش آوایی ـ املایی بهمنظور حل مشکل املای فارسی و ابداع روش الفبایی - قیاسی در واژگاننگاری فارسی. کتاب او یعنی «نخستین فرهنگ الفبایی - قیاسی زبان فارسی» بسیار شهرت دارد. در روش الفبایی - قیاسی از طریق روابط قیاسی و منطقی و معنایی موجود بین واژهها تصویر متجانس ساختاری و زنجیرهای از گروههای واژگانی گوناگون به دست داده میشود، به ترتیبی که واژههای هر گروه به کمک هم میآیند و تعیینکننده ارزش یکدیگر میشوند و هر واژه سرنخی میشود برای جستن واژههایی که در کلاف هر مجموعه واژگانی از حیث معنایی و صوری با آن ارتباط دارند. فرهنگی که مشیری نوشته شامل 40 هزار مدخل (واژه، اصطلاح و ترکیبات) از فارسی معاصر است و به روش الفبایی - قیاسی برای نخستین بار در ایران منتشر شده است.∎