در ادامه آمده است:رفع معضل تکدی گری که همواره به عنوان یک آسیب اجتماعی دغدغه مسئولان و مردم بوده است همچنان در تسلسل واهی تصمیم گیری های تکراری و کلیشه ای قرار دارد تا به رغم جمع آوری های مقطعی متکدیان دوباره این افراد که تبدیل به باندهای حرفه ای شده اند دوباره به سطح شهر برگردند.
کوچه و خیابان، خانه و مغازه و بانک، تاکسی و اتوبوس و هرجایی که فکرش را کنید باید انتظار مواجهه با این افراد را داشته باشید که از دلسوزی و حسن نیت مردم سوءاستفاده می کنند تا جیب خود را پر کنند.
چند روز پیش خبری بر روی برخی از پایگاه های خبری با این مضمون منتشر شد:
دبیر شورای مبارزه با مواد مخدر لرستان گفت: فرمانداران 4 شهرستان دوره، دلفان، سلسله و پلدختر اعلام کردند که فاقد متکدی هستند.
این خبر با واقعیت های سطح شهرستان دلفان 180 درجه مغایرت داشت و از این روی در اولین اقدام، پایگاه خبری دلفان امروز در تماسی با فرماندار دلفان جویای ماجرا شد.
طولابی فرماندار دلفان اظهار داشت: متاسفانه شهرستان دلفان همچنان با معضل تکدی گری دسته و پنجه نرم می کند و در خبری که به اینجانب انتصاب داده شده مطمئنا اشتباهی پیش آمده و فکر می کنم که دبیر محترم شورای مبارزه با مواد مخدر استان به اشتباه شهرستان دلفان را فاقدی متکدی اعلام کرده است.
وی تصریح کرد: چندی پیش در گزارشی کارشناسی شده به دبیرخانه شورای مبارزه با مواد مخدر (که مستندات آن نیز موجود می باشد) مفصلاً به موضوع متکدیان شهرستان پرداخته شد و حتی در آن گزارش تعداد متکدیان را نیز اعلام کرده بودیم.
فرماندار دلفان در پایان خاطر نشان کرد: علی رغم محرومیت ها و کمبودها در شهرستان دلفان، تعداد متکدیان بومی بصورت انگشت شمار می باشد اما در بحث متکدیان غیر بومی متاسفانه با مشکل روبرو هستیم.
حال که این مطلب پیش آمده بد نیست که به این موضوع پرداخته شود...
چند سالی است که روزانه با انبوه افرادی که مشغول به تکدی گری در سطح شهر نورآباد هستند روبه رو می­شویم ، برخورد همه ما نسبت به این پدیده یا شاید معضل اجتماعی بنا به میزان آگاهی ما متفاوت است ، برخوردهای که گاه سبب تحریک احساس ترحم ما به این افراد میشود.
جالب است بدانیم ما به خیال خود در حال کمک کردن به این افراد هستیم اما شاید نگاهی عمیق و دقیق تر ما را از این طرز تفکر دور کند و آن زمان است که بدانیم بسیاری از متکدیان سطح شهر ما اهل کشور پاکستان هستند.
این افراد به نحوی کارگر یک سری آدم سودجو هستند که صبح آنها را در سطح شهر قرار داده و شب آنها را جمع آوری می کند و جالب تر اینکه بنا بر شنیده ها این افراد به صورت روزانه در 3 شهرنورآباد ، هرسین و الشتر پراکنده شده و اگر توجه کرده باشید مقدار مبلغی که ما به این افراد می دهیم برای آنها مهم نیست چرا که در هر صورت آنها نزد کارفرمایان سودجویشان تنها چیزی که عایدشان میشود سرپناه و غذایی برای زنده ماندن است.
در حقیقت ما در حال پر کردن جیب این اشخاص سود جو هستیم .
بگزارید کمی واقع بین تر باشیم چند قدم بالاتر نزدیک مبدان اصلی شهر تجمع کارگرهای بیشماری را می بینیم که متاسفانه از هر سنی در بین این افراد وجود دارد .
روزهای زیادی یا به قول خودشان روزگارهای سخت زیادی که به خاطر عدم کار و عدم دریافت دستمزد دست خالی به خانه برگشته اند .
این نوشته نگاهی احساسی به این افراد نیست بلکه می ­خواهیم یک مقایسه هر چند کوچک بین این 2 گروه داشته باشید و این سوال را در ذهن خود حلاجی کنیم که کدام گروه مستحق توجه بیشتر ما هستند.
منبع: پایگاه خبری دلفان امروز
7273/6001