داوود رشیدی صبح روز ۵ شهریور (۲۶ اوت) در تهران درگذشت. او از بازیگران و دست‌اندرکاران قدیمی و توانای تئاتر و سینمای ایران بود.
ورود رشیدی به عالم بازیگری در دوران کودکی و با شرکت در یکی از آثار عبدالحسین نوشین، از بنیانگذاران تئاتر نوین ایران، شروع شد. بعدها او در ژنو درس بازیگری و کارگردانی خواند.
خودش در باره مسیر ورود و علاقه‌اش به بازیگری گفته است: «عبدالحسین نوشین نمایشی به نام (مردم) در دست تهیه داشت كه در پرده اول نیاز به نقش چند تا بچه بود و من كه حدود هشت سال داشتم به طور اتفاقی انتخاب شدم. اون جلسات جدی نوشین و پشت صحنه تئاتر، صدای تماشاچی‌ها، وقتی نمایش شروع می‌‌شود، همهمه تماشاچی، وقتی‌كه چراغ‌ها روشن می‌‌شود، فضای تئاتر و این‌ها همه و همه خیلی روی من اثر گذاشت و در ذهنم باقی ماند. در ۱۳ سالگی به خاطر شغل پدرم كه عضو وزارت خارجه بودند به فرانسه و در پاریس به دبیرستان رفتم. در سیستم آموزشی فرانسه به تئاتر خیلی اهمیت می‌‌دهند و این ادبیات دراماتیك در مدارس تدریس می‌‌شود و حتی ماهی یكی، دو بار هم ما را به تئاتر می‌‌بردند و روزهای تعطیل هم وقتی‌كه من از شبانه‌روزی نزد پدرم می‌‌آمدم، آن شب را به تئاتر یا سیرك می‌‌رفتیم. پس از گرفتن دیپلم در فرانسه به پدرم گفتم می‌‌خواهم تئاتر بخوانم، ایشان مخالفتی نكردند، فقط شرط گذاشتند كه باید تحصیلات دانشگاهی هم داشته باشم كه آشنایان فكر نكنند نتوانستم درس بخوانم. به همین دلیل به ژنو رفتم و وارد دانشگاه شدم و در رشته علوم سیاسی لیسانس گرفتم و همزمان تئاتر خواندم و در آكادمی موزیك ژنو دیپلم بازیگری و كارگردانی تئاتر دریافت كردم. سپس وارد تئاتر (كارژور) شدم كه یكی از تئاترهای خوب اروپا بود و هنوز هم در ژنو هست. به طور حرفه‌ای حدود چهار سال در آنجا كار و بازی كردم و سال ۱۳۴۲ به ایران برگشتم.»
رشیدی پس از بازگشت به ایران در اداره تئاتر آن زمان وابسته به وزارت فرهنگ و هنر استخدام شد. سپس گروه "تئاتر امروز" را پایه‌گذاری کرد که هنرپیشگانی مانند داریوش فرهنگ، مهدی هاشمی، فهیمه راستکار، سیاوش طهمورث و مرضیه برومند به عضویت در آن درآمدند. در سال ۱۳۵۲ از اداره تئاتر به تلویزیون ملی ایران رفت و در سمت مدیریت گروه نمایش‌ها و سرگرمی‌های آن سازمان (شامل: سریال‌ها، مسابقات، تئاترهای تلویزیونی) مشغول به کار شد.
از جمله نمایش‌هایی که رشیدی اجرا کرد می‌توان به "در انتظار گودو"، "ریچارد سوم"، "پیروزی در شیکاگو"، "منهای دو"، "آقای اشمیت کیه؟"، "سیزیف و مرگ" و ... اشاره کرد.
اولین حضور رشیدی در سینمای ایران با فیلم "فرار از تله" شروع شد که حضور در بیش از ۴۰ فیلم پیامد آن بود. از جمله فیلم‌هایی که او در آنها بازی کرده می‌توان به آثاری چون "کندو"، "کمال الملک"، "ملاقات با طوطی"، "زمهریر" و ... اشاره کرد.
رشیدی در مجموعه‌های تلویزیونی گوناگونی مانند "ولایت عشق"، "هزار دستان"، "آوای فاخته"، "عطر گل یاس" و ... نیز بازی کرده است.
رشیدی همسر احترام برومند است که مجری برنامهٔ کودک تلویزیون ایران پیش از پیروزی انقلاب بود و در بازیگری هم دستی دارد. دختر این دو، لیلی رشیدی نیز در کار بازیگری سینما و تئاتر است.
رشیدی به هنگام مرگ ۸۳ سال داشت و از مدتی پیش از آلزایمر رنج می‌برد.
∎