علی‌اصغر شعرباف، مرمت‌کار تزئینات بناهای تاریخی و استادکار معمار پیشکسوت شب گذشته (سه‌شنبه) در هشتاد و پنج سالگی درگذشت.
باباولیان، یکی از نزدیکان وی با تائید این خبر به ایسنا گفت: استاد شعر باف در چند سال گذشته دچار مشکلات ریوی بود و شب سه‌شنبه به بیمارستان سوم شعبان منتقل شد که متاسفانه در این بیمارستان درگذشت.
به گزارش ایسنا، علی‌اصغر شعرباف، استاد برجسته هنرهای وابسته به معماری، در سال ۱۳۱۰ خورشیدی در تهران متولد شد. او از ده سالگی به امر پدرش استاد حاج محمد شعرباف به کار تزیینات معماری که حرفه خانوادگی آنها بود پرداخت.
پدربزرگ او، استاد حاج عباس پیوند، از استادان برجسته زمان خود بوده و لقب «پیوند» نیز به دلیل توانایی او در جابجایی پایه‌ها از زیرتاق‌ها و اتصال اجزای معماری به یکدیگر به وی داده شده بود.
اصغر شعرباف در زمان جوانی از تجربه استادان ماهر و زبردستی چون استاد حسین لرزاده، استاد حاج محمد معمار کاشانی و نیز پدر خویش، کاشی تراش‌ها و کاشی‌کار ازجمله ابراهیم کاظم‌پور تجربه‌های بسیار کسب کرد و توانست در سنین جوانی به تنهایی انجام کارهای تزیینات معماری بویژه ترسیمات گره‌ها و کاربندی‌ها را بر عهده گیرد.
از جمله فعالیت‌های معماری وی می‌توان کارهای وی در مسجد جامع ساوه، مسجد اعظم قم، مسجد سپهسالار، مدرسه عالی شهید مطهری، امامزاده زید تهران، مسجد حضرت ابراهیم، نمایشگاه بین‌المللی تهران، بقعه شیخ صفی در اردبیل، مسجد دانشگاه صنعتی شریف، بازار مبل ارزی یافت‌آباد، بنای شهدای هفت تیر در بهشت زهرای تهران و زیرزمین تالار الماس کاخ گلستان را نام برد. او در کار مرمت بنا و به خصوص مرمت تزئینات بناهای کهن نیز تبحر داشت که از آن جمله می‌توان به مرمت عمارت بادگیر و تالار الماس و بخش‌های تزییناتی به ویژه حوض خانه از مجموعه کاخ‌های سعدآباد در سال ۱۳۴۰ و نیز مرمت و بازسازی سردر بنای تاریخی عالی قاپوی قزوین نام برد.