عادل غلامی یکی از بهترین بازیکنان ایران در مسابقات قهرمانی جهان بود که در بعضی از بازی‌ها مانند بازی با لهستان با سرویس‌های خوب خود کمک‌حال کواچ شد. غلامی معتقد است ایران در بازی‌های آسیایی باید مدال طلا را کسب کند و مدال دیگری به درد والیبال ایران نمی‌خورد.
دومین دوره بود که در مسابقات قهرمانی جهان شرکت کردید، چه تقاوتی از نظر میزبانی بین ایتالیا و لهستان وجود داشت؟
در دوره قبل ما در گروه چهارتیمی بودیم و بازی‌ها در یک شهر بود، اما این دوره در گروه شش‌تیمی بودیم و در شهرهای مختلف بازی‌ها برگزار شد که نظم بسیار خوبی داشت و واقعا مشخص بود که مسابقات جهانی است و کلاس دیگری بود.
از نتایجی که به دست آوردید راضی هستید؟
بازی‌ها را خوب شروع کردیم و خوب هم ادامه دادیم و در پایان هم به مقام ششم رسیدیم که نسبت به دوره قبل 13پله پیشرفت داشتیم. وقتی خبر خوشحالی مردم به گوشمان می‌رسد معلوم است که آنها هم از ما راضی هستند که این بهترین خبر برای ما بود.
قبل از آغاز مسابقات بعضی از بازیکنان از خستگی و انصراف از تیم‌ملی صحبت می‌کردند، چه اتفاقی در لهستان افتاد که تیم به شرایط خوبی رسید؟
ما دو بازی با استرالیا در لهستان انجام دادیم که در آن بازی‌ها با اینکه پیروز شدیم، اما خیلی هم خوب نبودیم و بازیکنان با شرایط خوب خود فاصله داشتند. اما زمانی که مسابقات جهانی شروع شد، بازیکنان تیم‌ملی هم شور و حال پیدا کردند و به نوعی در جو مسابقات قرار گرفتند و دیدید که خیلی هم خوب بازی کردیم. به نظرم بازیکنان واقعا همدل شدند و همه سختی‌ها را کنار گذاشتیم و توانستیم بازی‌های درخشانی را انجام بدهیم.
گروه ایران در مرحله اول مسابقات بسیار سخت بود، فکر می‌کردید با این نتایج صعود کنید؟
در دور اول غیر از پورتوریکو بقیه تیم‌ها مدعی بودند و نتایج بسیار نزدیک بود، تیم بلژیک که حذف شد اگر در گروه دیگری بود شاید می‌توانست به راحتی به مرحله دوم برود. آمریکا، قهرمان لیگ جهانی در این گروه سوم شد، این نشان می‌دهد که ما کار بزرگی کردیم. در دور دوم مرحله گروهی هم قرعه سختی به ما خورده بود، بازی با تیم‌های میزبان و صربستان و همین طور تیم آرژانتین کار بسیار سختی بود که ما خوشبختانه از این سه‌بازی هفت امتیاز گرفتیم.
شرایط خودتان در این دوره چطور بود؟
من هم مانند بسیاری از بازیکنان قبل از شروع بازی‌ها انگیزه زیادی نداشتم و شرایط خوب بدنی نداشتیم، اما با آغاز بازی‌ها انگیزه زیادی پیدا کردم، خودم از بازی‌های که انجام دادم راضی هستم و البته باید کارشناسان در این مورد نظر بدهند.
یکی از بازی‌های به یاد ماندنی ایران بازی با لهستان بود، چطور توانستید، بازی را برگردانید؟
در بازی با لهستان وقتی دو ست را واگذار کردیم، بچه‌ها فهمیدند که در آستانه حذف قرار داریم، به همین دلیل تمام توان خود را گذاشتند تا با امتیاز از بازی خارج شویم که خوشبختانه دو ست را گرفتیم و با یک امتیاز این بازی امید به صعود را زنده نگه داشتیم. در بازی آخر هم مقابل صربستان خیلی خوب بازی کردیم و با نتیجه بازی آمریکا و آرژانتین صعودمان قطعی شد.
برخورد ولاسکو با شما‌ها چطور بود؟
من در صفحه اینستاگرم هم نوشتم که ولاسکو بعد از رفتنش از ایران بازهم به والیبال ایران خدمت کرد. بچه‌ها رابطه نزدیکی با ولاسکو داشتند و او هم خیلی خوشحال بود که شاگردان سابقش خیلی پیشرفت کردند. بچه‌ها از ته قلب ولاسکو را دوست دارند و وقتی همدیگر را دیدیم خیلی خوشحال بودیم. او قبل از رفتن از ایران به ما گفته بود که از ما می‌خواهد در مقابل تیم آرژانیتن که او مربیش است بهترین بازی را نشان دهیم و ما هم به این قولمان عمل کردیم. خدمات ولاسکو برای همیشه در والیبال ایران ماندگار است.
بازی‌ای بود که افسوس بخورید؟ اینکه می‌توانستید پیروز شوید اما نتوانستید؟
بازی با آلمان بازی بود که افسوس آن را می‌خورم اما این به این معنا نیست که می‌توانستیم پیروز شویم و با سهل‌انگاری آن را از دست دادیم.
به نظر آلمان را حریف آسانی می‌دانستید؟
نه، در این مرحله از مسابقات اینگونه طرز تفکر وجود نداشت شاید اگر مرحله گروهی بود می‌شد چنین صحبتی کرد، اما در مرحله ما قبل نیمه‌نهایی هیچ تیمی حریف آسان نیست. واقعا آن روز آلمان تیم خوبی بود به‌خصوص بازیکن پشت‌خط‌زن این تیم که بسیار عالی بازی کرد و هر کاری در زمین خواست انجام داد، افسوس می‌خورم که ما با دو امتیاز به نیمه‌نهایی رسیدیم، اما این فرصت از دست رفت و حذف شدیم.
در بازی با روسیه به نظر می‌رسد، انگیزه کافی نداشتید؟
دلیل باخت به نظرم خستگی مفرط بازیکنان تیم‌ملی بود، بازیکنان فشار زیادی را تحمل کرده بودند و برای همین کاملا خسته و بی‌انگیزه بودند. دوری از خانواده، شرایط سختی را از نظر روحی برای ما به وجود آورده است.
به نظر می‌رسد خانوادهای شما به اینچئون می‌آیند؟
بله، بازیکنان درخواست داده بودند که خانواده‌های آنها به کره‌جنوبی بروند که خوشبختانه مورد موافقت قرار گرفته است، غیر از سه روزی که بعد از بازگشت به آمریکا در کنار خانواده بودیم، ما حدود دوماه است که خانواده‌های خود را ندیده‌ایم که برای همه بازیکنان سخت است.
آقای داورزنی گفتند که قول پاداش ویژه را از وزیر ورزش می‌گیرند، این اتفاق افتاد و به شما قولی دادند؟
فدراسیون والیبال پاداش‌هایی که به خودشان مربوط می‌شود را همیشه به‌موقع پرداخت کرده است اما در مورد وزارتخانه فقط صحبت‌هایی صورت گرفت، اما قول جدی داده نشده است.
کواچ با بازیکنان بعد از پنج‌ماه، آشنا شده است؟
من نمی‌خواهم در این مورد صحبت کنم، من بازیکنی حرفه‌ای هستم باید کاری که سرمربی از من می‌خواهد انجام دهم. الان کواچ سرمربی است و هر صحبتی بکند من انجام می‌دهم، امیدوارم موفق شود.
بعد از لیگ جهانی با شما صحبت می‌کردیم، می‌گفتید در بازی‌های آسیایی باید طلا بگیرید، هنوز روی حرف خود هستید؟
بله، ما باید در اینچئون طلا بگیریم و هیچ مدال دیگری ارزش ندارد، با این حال حریفان سختی داریم، کره‌جنوبی میزبان مسابقات است و می‌خواهد طلا بگیرد. چین هم در مسابقات جهانی بسیار خوب ظاهر شده و می‌تواند حریف خطرناکی برای ما باشد. ما خسته هستیم، اما مدال طلا را می‌خواهیم.
--------------------------------------------------------------------
امروز، شانس طلایی «ووشو»
سجاد عباسی، دیروز «برنز» گرفت
امروز کاروان اعزامی کشورمان به بازی‌های آسیایی اینچئون روز خاصی را سپری خواهند کرد و به‌قول کیومرث هاشمی قرار است که «طلاباران» شوند. با این حال ووشو سهم بسزایی از این بارش طلا دارد؛ سه‌نماینده سانداکار کشورمان امروز برای کسب مدال طلا به مصاف رقبای خود می‌روند؛ الهه منصوریان که موفق شده بود در مرحله یک‌چهارم نهایی ووشوی بازی‌های آسیایی در وزن 52- ساندا مبارز نپالی را از پیش‌رو بردارد و به نیمه‌نهایی برسد، در این مرحله به مصاف بین کیم از کره‌جنوبی رفت و با شکست سانداکار کشور میزبان، راهی فینال شد. این ووشوکار که مدال نقره‌اش قطعی شده امروز باید برای به‌دست‌آوردن مدال طلا به مصاف رقیبی از چین برود: «حریف کره‌ای خود را یک‌بار برده بودم. او درواقع یک تکواندوکار است که وارد ووشو شده و ضربات پای خوبی می‌زند به همین دلیل از تاکتیک مبارزه بافاصله استفاده کردم تا ضربات پایش برایم دردسر نشود و در یک لحظه خودم را به او می‌رساندم و محکم او را به زمین می‌زدم. دیدید که در راند اول او را بردم. حریف چینی من قدکوتاه و کشتی‌گیر است و باید سبک مبارزه‌ام را عوض کنم، چون یک ووشوکار واقعی است. کار سختی دارم ولی تمام تلاشم معطوف به کسب مدال طلاست و از مردم می‌خواهم برایم دعا کنند. قصد دارم مدال برنزم در گوانگجو را در اینچئون به طلا تبدیل کنم. امروز با تمام وجود برای طلا می‌جنگم و ترسی از حریف چینی ندارم.» اما محسن محمدسیفی دیگر سانداکار کشورمان هم روز گذشته با هونگ‌ژنگ‌چن از چین مصاف داد و موفق شد با شکست این مبارز چینی به فینال برسد. سیفی امروز برای کسب مدال طلا باید به مصاف رقیبی از قزاقستان برود: «حریف قزاقی من خیلی خوب مبارزه می‌کند ولی من فقط به طلا فکر می‌کنم و کسی که به طلا فکر می‌کند حریف برایش مهم نیست، برای غلبه بر این حریف برنامه دارم. من سابقه حضور در بازی‌های 2010گوانگجو را هم دارم و در آن دوره همه حریفان از ووشوکاران ایرانی و چینی می‌ترسیدند. اما اکنون اینگونه نیست چرا که همه کشورها در رشته ووشو سرمایه‌گذاری کرده‌اند و پیشرفت خوبی در این رشته داشته‌اند.»
حمیدرضا لادور هم آخرین سانداکاری است که باید برای کسب مدال طلا به مبارزه با رقیب کره‌ای بپردازد. او روز گذشته به مصاف نورسلطان تورسینکولوف قزافستانی رفت و موفق شد با شکست این مبارز به فینال برسد: «کار سختی پیش‌رو دارم اما من طلای اینچئون را می‌خواهم و با شکست حریفم روی سکوی قهرمانی می‌روم. به‌هرحال کره‌ای‌ها میزبان هستند و باید مراقب این موضوع باشیم. برای هر ورزشکاری میزبانی بزرگ‌ترین امتیاز است و من نباید اجازه دهم به هربهانه‌ای طلا از دستم برود. امروز فقط برای مدال طلا می‌جنگم.» این در حالی است که روز گذشته سجاد عباسی به مصاف سانگهون یوو از کره‌جنوبی رفت و با شکست 2 بر یک مقابل سانداکار کشور میزبان از رسیدن به فینال باز ماند تا به مدال برنز مشترک قناعت کند.
∎
دومین دوره بود که در مسابقات قهرمانی جهان شرکت کردید، چه تقاوتی از نظر میزبانی بین ایتالیا و لهستان وجود داشت؟
در دوره قبل ما در گروه چهارتیمی بودیم و بازی‌ها در یک شهر بود، اما این دوره در گروه شش‌تیمی بودیم و در شهرهای مختلف بازی‌ها برگزار شد که نظم بسیار خوبی داشت و واقعا مشخص بود که مسابقات جهانی است و کلاس دیگری بود.
از نتایجی که به دست آوردید راضی هستید؟
بازی‌ها را خوب شروع کردیم و خوب هم ادامه دادیم و در پایان هم به مقام ششم رسیدیم که نسبت به دوره قبل 13پله پیشرفت داشتیم. وقتی خبر خوشحالی مردم به گوشمان می‌رسد معلوم است که آنها هم از ما راضی هستند که این بهترین خبر برای ما بود.
قبل از آغاز مسابقات بعضی از بازیکنان از خستگی و انصراف از تیم‌ملی صحبت می‌کردند، چه اتفاقی در لهستان افتاد که تیم به شرایط خوبی رسید؟
ما دو بازی با استرالیا در لهستان انجام دادیم که در آن بازی‌ها با اینکه پیروز شدیم، اما خیلی هم خوب نبودیم و بازیکنان با شرایط خوب خود فاصله داشتند. اما زمانی که مسابقات جهانی شروع شد، بازیکنان تیم‌ملی هم شور و حال پیدا کردند و به نوعی در جو مسابقات قرار گرفتند و دیدید که خیلی هم خوب بازی کردیم. به نظرم بازیکنان واقعا همدل شدند و همه سختی‌ها را کنار گذاشتیم و توانستیم بازی‌های درخشانی را انجام بدهیم.
گروه ایران در مرحله اول مسابقات بسیار سخت بود، فکر می‌کردید با این نتایج صعود کنید؟
در دور اول غیر از پورتوریکو بقیه تیم‌ها مدعی بودند و نتایج بسیار نزدیک بود، تیم بلژیک که حذف شد اگر در گروه دیگری بود شاید می‌توانست به راحتی به مرحله دوم برود. آمریکا، قهرمان لیگ جهانی در این گروه سوم شد، این نشان می‌دهد که ما کار بزرگی کردیم. در دور دوم مرحله گروهی هم قرعه سختی به ما خورده بود، بازی با تیم‌های میزبان و صربستان و همین طور تیم آرژانتین کار بسیار سختی بود که ما خوشبختانه از این سه‌بازی هفت امتیاز گرفتیم.
شرایط خودتان در این دوره چطور بود؟
من هم مانند بسیاری از بازیکنان قبل از شروع بازی‌ها انگیزه زیادی نداشتم و شرایط خوب بدنی نداشتیم، اما با آغاز بازی‌ها انگیزه زیادی پیدا کردم، خودم از بازی‌های که انجام دادم راضی هستم و البته باید کارشناسان در این مورد نظر بدهند.
یکی از بازی‌های به یاد ماندنی ایران بازی با لهستان بود، چطور توانستید، بازی را برگردانید؟
در بازی با لهستان وقتی دو ست را واگذار کردیم، بچه‌ها فهمیدند که در آستانه حذف قرار داریم، به همین دلیل تمام توان خود را گذاشتند تا با امتیاز از بازی خارج شویم که خوشبختانه دو ست را گرفتیم و با یک امتیاز این بازی امید به صعود را زنده نگه داشتیم. در بازی آخر هم مقابل صربستان خیلی خوب بازی کردیم و با نتیجه بازی آمریکا و آرژانتین صعودمان قطعی شد.
برخورد ولاسکو با شما‌ها چطور بود؟
من در صفحه اینستاگرم هم نوشتم که ولاسکو بعد از رفتنش از ایران بازهم به والیبال ایران خدمت کرد. بچه‌ها رابطه نزدیکی با ولاسکو داشتند و او هم خیلی خوشحال بود که شاگردان سابقش خیلی پیشرفت کردند. بچه‌ها از ته قلب ولاسکو را دوست دارند و وقتی همدیگر را دیدیم خیلی خوشحال بودیم. او قبل از رفتن از ایران به ما گفته بود که از ما می‌خواهد در مقابل تیم آرژانیتن که او مربیش است بهترین بازی را نشان دهیم و ما هم به این قولمان عمل کردیم. خدمات ولاسکو برای همیشه در والیبال ایران ماندگار است.
بازی‌ای بود که افسوس بخورید؟ اینکه می‌توانستید پیروز شوید اما نتوانستید؟
بازی با آلمان بازی بود که افسوس آن را می‌خورم اما این به این معنا نیست که می‌توانستیم پیروز شویم و با سهل‌انگاری آن را از دست دادیم.
به نظر آلمان را حریف آسانی می‌دانستید؟
نه، در این مرحله از مسابقات اینگونه طرز تفکر وجود نداشت شاید اگر مرحله گروهی بود می‌شد چنین صحبتی کرد، اما در مرحله ما قبل نیمه‌نهایی هیچ تیمی حریف آسان نیست. واقعا آن روز آلمان تیم خوبی بود به‌خصوص بازیکن پشت‌خط‌زن این تیم که بسیار عالی بازی کرد و هر کاری در زمین خواست انجام داد، افسوس می‌خورم که ما با دو امتیاز به نیمه‌نهایی رسیدیم، اما این فرصت از دست رفت و حذف شدیم.
در بازی با روسیه به نظر می‌رسد، انگیزه کافی نداشتید؟
دلیل باخت به نظرم خستگی مفرط بازیکنان تیم‌ملی بود، بازیکنان فشار زیادی را تحمل کرده بودند و برای همین کاملا خسته و بی‌انگیزه بودند. دوری از خانواده، شرایط سختی را از نظر روحی برای ما به وجود آورده است.
به نظر می‌رسد خانوادهای شما به اینچئون می‌آیند؟
بله، بازیکنان درخواست داده بودند که خانواده‌های آنها به کره‌جنوبی بروند که خوشبختانه مورد موافقت قرار گرفته است، غیر از سه روزی که بعد از بازگشت به آمریکا در کنار خانواده بودیم، ما حدود دوماه است که خانواده‌های خود را ندیده‌ایم که برای همه بازیکنان سخت است.
آقای داورزنی گفتند که قول پاداش ویژه را از وزیر ورزش می‌گیرند، این اتفاق افتاد و به شما قولی دادند؟
فدراسیون والیبال پاداش‌هایی که به خودشان مربوط می‌شود را همیشه به‌موقع پرداخت کرده است اما در مورد وزارتخانه فقط صحبت‌هایی صورت گرفت، اما قول جدی داده نشده است.
کواچ با بازیکنان بعد از پنج‌ماه، آشنا شده است؟
من نمی‌خواهم در این مورد صحبت کنم، من بازیکنی حرفه‌ای هستم باید کاری که سرمربی از من می‌خواهد انجام دهم. الان کواچ سرمربی است و هر صحبتی بکند من انجام می‌دهم، امیدوارم موفق شود.
بعد از لیگ جهانی با شما صحبت می‌کردیم، می‌گفتید در بازی‌های آسیایی باید طلا بگیرید، هنوز روی حرف خود هستید؟
بله، ما باید در اینچئون طلا بگیریم و هیچ مدال دیگری ارزش ندارد، با این حال حریفان سختی داریم، کره‌جنوبی میزبان مسابقات است و می‌خواهد طلا بگیرد. چین هم در مسابقات جهانی بسیار خوب ظاهر شده و می‌تواند حریف خطرناکی برای ما باشد. ما خسته هستیم، اما مدال طلا را می‌خواهیم.
--------------------------------------------------------------------
امروز، شانس طلایی «ووشو»
سجاد عباسی، دیروز «برنز» گرفت
امروز کاروان اعزامی کشورمان به بازی‌های آسیایی اینچئون روز خاصی را سپری خواهند کرد و به‌قول کیومرث هاشمی قرار است که «طلاباران» شوند. با این حال ووشو سهم بسزایی از این بارش طلا دارد؛ سه‌نماینده سانداکار کشورمان امروز برای کسب مدال طلا به مصاف رقبای خود می‌روند؛ الهه منصوریان که موفق شده بود در مرحله یک‌چهارم نهایی ووشوی بازی‌های آسیایی در وزن 52- ساندا مبارز نپالی را از پیش‌رو بردارد و به نیمه‌نهایی برسد، در این مرحله به مصاف بین کیم از کره‌جنوبی رفت و با شکست سانداکار کشور میزبان، راهی فینال شد. این ووشوکار که مدال نقره‌اش قطعی شده امروز باید برای به‌دست‌آوردن مدال طلا به مصاف رقیبی از چین برود: «حریف کره‌ای خود را یک‌بار برده بودم. او درواقع یک تکواندوکار است که وارد ووشو شده و ضربات پای خوبی می‌زند به همین دلیل از تاکتیک مبارزه بافاصله استفاده کردم تا ضربات پایش برایم دردسر نشود و در یک لحظه خودم را به او می‌رساندم و محکم او را به زمین می‌زدم. دیدید که در راند اول او را بردم. حریف چینی من قدکوتاه و کشتی‌گیر است و باید سبک مبارزه‌ام را عوض کنم، چون یک ووشوکار واقعی است. کار سختی دارم ولی تمام تلاشم معطوف به کسب مدال طلاست و از مردم می‌خواهم برایم دعا کنند. قصد دارم مدال برنزم در گوانگجو را در اینچئون به طلا تبدیل کنم. امروز با تمام وجود برای طلا می‌جنگم و ترسی از حریف چینی ندارم.» اما محسن محمدسیفی دیگر سانداکار کشورمان هم روز گذشته با هونگ‌ژنگ‌چن از چین مصاف داد و موفق شد با شکست این مبارز چینی به فینال برسد. سیفی امروز برای کسب مدال طلا باید به مصاف رقیبی از قزاقستان برود: «حریف قزاقی من خیلی خوب مبارزه می‌کند ولی من فقط به طلا فکر می‌کنم و کسی که به طلا فکر می‌کند حریف برایش مهم نیست، برای غلبه بر این حریف برنامه دارم. من سابقه حضور در بازی‌های 2010گوانگجو را هم دارم و در آن دوره همه حریفان از ووشوکاران ایرانی و چینی می‌ترسیدند. اما اکنون اینگونه نیست چرا که همه کشورها در رشته ووشو سرمایه‌گذاری کرده‌اند و پیشرفت خوبی در این رشته داشته‌اند.»
حمیدرضا لادور هم آخرین سانداکاری است که باید برای کسب مدال طلا به مبارزه با رقیب کره‌ای بپردازد. او روز گذشته به مصاف نورسلطان تورسینکولوف قزافستانی رفت و موفق شد با شکست این مبارز به فینال برسد: «کار سختی پیش‌رو دارم اما من طلای اینچئون را می‌خواهم و با شکست حریفم روی سکوی قهرمانی می‌روم. به‌هرحال کره‌ای‌ها میزبان هستند و باید مراقب این موضوع باشیم. برای هر ورزشکاری میزبانی بزرگ‌ترین امتیاز است و من نباید اجازه دهم به هربهانه‌ای طلا از دستم برود. امروز فقط برای مدال طلا می‌جنگم.» این در حالی است که روز گذشته سجاد عباسی به مصاف سانگهون یوو از کره‌جنوبی رفت و با شکست 2 بر یک مقابل سانداکار کشور میزبان از رسیدن به فینال باز ماند تا به مدال برنز مشترک قناعت کند.