بازی بامداد فردا دوشنبه ساعت 6، اهمیت بیشتری برای ما دارد زیرا نخستین بازی ما در تورنمنت المپیک است و برد در آن، سوای این که روحیه تیم را برای ادامه جنگندگی مضاعف می‌کند، شانس صعود ایران به دور دوم و کسب جایگاه بهتر به فرض غلبه بر کوبا و مصر بیشتر می‌شود. سرانجام این که از تله مردی عبور خواهیم کرد که تیم‌ملی کشورمان را مثل کف دستش می‌شناسد.
این شناخت ولاسکو، سرمربی تیم حریف سبب شده بود که آرژانتین در آخرین مسابقه لیگ جهانی که در حضور 15 هزار تماشاگر ایرانی برگزار شد، هموطنان خودش یعنی لوزانو و سیچلو روی نیمکت ایران و ملی‌پوشان ما را در نبرد ماراتن گونه تا آستانه شکست پیش ببرد. از این رو روز والیبال ایران در المپیک باز هم با تقابل ژنرال‌های آرژانتینی همراه است.
در آن دیدار، تیم آرژانتین در نبود دچه کو پاسوراصلی و کونته (پشت خط زن) عالی بازی کرد و امروز با بازگشت کونته و حضور یک سرعتی زن عالی به نام سباستین سولی که سال‌هاست در لیگ ایتالیا حضور دارد، تیم بی‌خطری نیست.
ولاسکو از بازیکنی چون پوجولین یا برونو نیکلاس 21 ساله بازی‌هایی می‌گیرد که تحسین‌برانگیز است. تیم ما البته از نظر فردی سر است. یک سید موسوی دارد که از لحاظ سرعت پا، ضربه زدن، بازی خوانی بویژه تکنیک دفاع در دنیا کم‌نظیر است. سعید معروف را داریم که در سرعت پاس، قدرت پیش‌بینی و ریسک‌پذیری همتا ندارد، ایراد هر دو فوق‌ستاره یاد شده این است که مسائل حاشیه‌ای و حوادث بازی، روی روحیه آنها اثر منفی می‌گذارد.
تیم ما دو پشت خط زن دارد، شهرام محمودی استاد زدن پاس‌های سوپر است و امیر غفور اگر آسیب نبیند، آبشارهای شلاقی‌اش حرف ندارد. در پُست قدرتی ما جوانی و تجربه را با هم داریم، میلاد عبادی‌پور با مهارت فردی بالا مرد اول این پست است. مجتبی میرزاجانپور و حمزه زرینی هر دو به دلایل پتانسیلی که دارند، می‌توانند نتیجه یک بازی را تغییر بدهند. به این جمع، فرهاد قائمی اضافه شده که در دریافت و سرویس یک شارژ روحی است تا جایی که وی را زیدان تیم‌ملی والیبال لقب داده‌اند. در تیم ایران لیبروی جوان‌مان یعنی سیامک مرندی هم در مهار سرویس‌های پرشی مهارت تام دارد. همه این استعدادها اگر در قالب کار تاکتیکی متنوع و تمرین کرده قرار گیرند، نه فقط توان شکست آرژانتین بلکه توانایی شکست هر تیمی را دارند. به امید پیروزی... .
استارت برای نیمه نهایی
مربیان دو تیم در نشست خبری پیش از بازی از اهداف خود در این رویارویی می‌گویند. ولاسکو می‌گوید: «لحظه تاریخی برای والیبال المپیک است؛ چراکه برای اولین بار تیم‌های زیادی در المپیک شانس قهرمانی دارند. به نظرم همه رقابت‌ها سخت و فینال است. نمی‌توان هیچ چیز را پیش‌بینی کرد. اولین هدف تیم ملی آرژانتین صعود به دور دوم رقابت‌هاست.»
ولاسکو می‌خواهد با درخشش در المپیک، دنیای حرفه‌ای را کنار بگذارد و برگ برنده‌اش برای بازی اول المپیک، شناخت کامل ایرانیها، قرار گرفتن کونته و سوله کنار هم و روحیه جنگندگی است، اما ایران هم حریف راحتی برای تیم ولاسکو نیست. ایرانیها آمده‌اند در اولین حضور، نمایشی ماندگار به جا بگذارند. آنها با رویای صعود به جمع چهار تیم اول آمده‌اند. بنابراین از همین بازی اول به پیروزی فکر می‌کنند. شاگردان لوزانو در دور مقدماتی لیگ جهانی دو بار در نبود امیر غفور و فرهاد قائمی 3 ـ 2 آرژانتین را برده‌اند، حالا هم می‌خواهند برد به اسم آنها نوشته شود. رائول لوزانو که برای سومین بار تیمش را مقابل شاگردان دوست قدیمی‌اش می‌چیند، می‌خواهد این المپیک برایش خاص شود: «ایران برای اولین بار به المپیک آمده و بنابراین برایم این المپیک ویژه است. من متولد آمریکای لاتین هستم و حالا در یک کشور آمریکای لاتین حضور دارم. با این که همه تیم‌های حاضردر المپیک قدرتمند هستند و می‌توانند مدال بگیرند، اما تیم من ایران اینجاست تا بهترین نتیجه را بگیرد. به نظرم می‌توانیم به نیمه نهایی صعود کنیم.»
برنامه بازی‌ها
یکشنبه 17 مرداد
گروه A: ایتالیا ـ فرانسه (17)
گروه A: برزیل ـ مکزیک (19:05)
گروه B: لهستان ـ مصر (22:30)
دوشنبه 18 مرداد
گروه A: آمریکا ـ کانادا (35 دقیقه بامداد)
گروه B: روسیه ـ کوبا (4 بامداد)
گروه B: ایران ـ آرژانتین (6:05 بامداد)
جمشید حمیدی
جام‌جم