شناسهٔ خبر: 14422074 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه ایران‌ورزشی | لینک خبر

مسیر تاریخی تکواندو برای المپیک

صاحب‌خبر - نخستین حضور تکواندو در بازی‌های المپیک به سال 1988 (بازی‌های المپیک سئول) برمی‌گردد. نخستین حضوری که به صورت نمایشی صورت گرفت و پس از آن تکواندو توانست ابتدا به صورت رسمی جواز حضور در بازی‌های آسیایی 1994 هیروشیما را به دست بیاورد و در المپیک 2000سیدنی به‌عنوان دومین هنر رزمی آسیایی (پس از جودو) وارد جرگه بازی‌های المپیک شود. رشته‌ای که حالا پس از گذشت 5 دوره حضور در بازی‌های المپیک به بلوغ کامل رسیده است. رشته‌ای که از همان ابتدای ورودش به المپیک تا کنون تغییراتی در قوانین خود داشته است تا همچنان جای پای خود را حفظ کند. تغییراتی که از نحوه کسب سهمیه المپیک تا قواعد داوری و تغییرات سنسورهای به کار برده در لباس ورزشکاران و... را شامل می‌شود. اما مهم ترین تغییر را می‌توان در شیوه کسب سهمیه‌های المپیک دید. تغییراتی که برای المپیک ریو اعمال می‌شود. تا پیش از این تکواندو برای ورود مدعیان به المپیک دو راه را در نظر گرفته بود که براساس آن تکواندوکارانی که خواهان حضور در بازی‌های المپیک بودند می‌بایست در رقابت‌های گزینشی شرکت می‌کردند و در صورت عدم کسب سهمیه المپیک از طریق رقابت‌های گزینشی در مسابقات قاره‌ای سهمیه‌ها را به دست می‌آوردند. طبق این قانون، هرکشور در دو وزن زنان و مردان اجازه کسب سهمیه المپیک داشت. در این روش سهمیه‌ها به وزن داده می‌شد که براساس آن کمیته ملی المپیک هر کشور پس از آن می‌توانست به دلخواه خود تکواندوکاران مدنظرش را در آن اوزان به بازی‌های المپیک اعزام کند. باتوجه به این سیستم تدوین شده WTF ، 4 دوره بازی‌های المپیک به صورت رسمی برگزار شد. کشور ایران هم از همان ابتدای ورود تکواندو به بازی‌های المپیک با این قاعده و قوانین همراه شد و در تمام این دوره‌ها توانست در بخش مردان با دو سهمیه حضور پیدا کند و البته در تمام این ادوار نیز صاحب مدال شد. اما از سال 2013 فدراسیون جهانی تکواندو تصمیم به تغییرات در شیوه کسب سهمیه المپیک گرفت. براساس تصمیم‌های جدید فدراسیون جهانی، کشورها می‌توانند در 4 وزن مردان و زنان شانس خود را برای کسب سهمیه المپیک امتحان کنند. طبق این روش که به رنکینگ سیستم شناخته می‌شود، تکواندوکاران با حضور در رقابت‌های مختلف با گرید‌های متفاوت در طول سه سال امتیاز‌های خود را افزایش داده و با قرار گرفتن در جمع 6 تکواندوکار برتر اوزان المپیکی مجوز حضور در بازی‌های ریو را به دست می‌آورند. با توجه به دشواری کسب سهمیه‌های المپیک از طریق رنکینگ سیستم، فدراسیون جهانی تکواندو رقابت‌های قاره‌ای را هم در کنار روش رنکینگ سیستم قرار داد تا به این ترتیب جامانده‌های از رنکینگ سیستم نیز بتوانند خود را از طریق مسابقات قاره‌ای به المپیک برسانند.