مجله مهر: به نظر میرسد هیاهوهای لباس کاروان ورزشی المپیک تمامی ندارد. بعد از رونمایی اولیه از لباسها موج اعتراضات مردمی در شبکههای اجتماعی به راه افتاد، هنرمندان و ورزشکاران هم در این مسیر همراه شدند و در ادامه با گزارشهای خبری بالاخره تصمیم بر این شد که لباس کاروان المپیک تغییر کند. کامران بختیاری کسی بود که با رونمایی از لباسهایی که طراحی کرده، آنهم دُرُست زمانی که نارضایتیها به اوج رسیده بود، و همچنین شفاف سازیهایی که در صفحه شخصیاش درباره تغییر هر تکه از طرحها داشت، توانست اعتمادها را جلب کند و در کمتر از یک هفته طرح تازهای برای کاروان المپیک حاضر کند.
گرچه اتودی که بختیاری برای لباس المپیک زدهبود، نسبت به طرح ارائه شده قبلی خیلی بهتر بود، اما نباید از هوش رسانهای این طراح و قدرت شبکههای مجازی غافل شد که اعتراضات مردمی را به گوش مسئولان رساند و باعث این تغییرات شد. حالا بماند که بعد از رونمایی طرحهای نهایی باز هم عدهای بودند که بهانه بگیرند و آستین و کت را دستمایه طنز قرار دهند.
اما نکته جالب ماجرا دقیقا از جایی شروع میشود که برخی از صفحههای مُد در اقدامی جالب مسابقات طراحی لباس راهانداختهاند، قوانین وضع میکنند، داور دارند و بهترین طرح را معرفی میکنند. فارغ از اینکه این ایده میتواند کاملا داخلی برگزار شود، اما اینکه همچنان رایگیریهای آن ادامه دارد و خود طراحها برای اینکه بتوانند لایک بیشتری در صفحات اجتماعی جمع کنند، اقدام به تبلیغ میکنند، کمی ماجرا را از فضای شخصی و هنری بودن جدا میکند. به هر حال این موضوع بحث داغ این روزهاست و همین طراحیها ممکن است به عنوان طرحهای پیشنهادی کاروان المپیک در فضاهای مجازی دیگر منتشر شوند و حالا چطور میتوان ثابت کرد که اصلا این طرحها یک هفته بعد از انتخاب رسمی کاروان المپیک منتشر شدهاند؟