پایگاه خبری تحلیلی تراز: در روایات آمده است که دعا سلاح مومن است. یعنی یک مومن تا به این سلاح مجهز نباشد نمی تواند فرد موفقی تلقی شود. اما چگونه دعا کردن هم بسیار مهم است. ما نمی دانیم در دعا چه چیز برای خودمان بخواهیم البته اهل بیت علیهم السلام در ادعیه مختلف این موضوع را به زیبایی آموزش داده اند. از جمله دعاهای متنوع و زیبا که در آن نسبت به همه امور توجه شده و همه چیز از خداوند خواسته شده دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان است.
دعای روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان:
أَللّـهُمَّ اِنّى أَسْئَلُكَ فيهِ ما يُرْضيكَ وَ أَعُـوذُ بِـكَ مِمّـا يُـؤْذيـكَ وَ أَسْئَلُكَ التَّوْفيقَ فيهِ لاَِنْ اُطيعَكَ وَ لاأَعْصيَكَ يـا جَـوادَ السّـآئِلينَ.
«خدايا در اين روز، از تو آن را مى خواهم كه خشنودت كند، و به تو پناه مى برم از آنچه مايه اذيّت و خشم توست، و از تو، توفيق اطاعت، و تركِ معصيت مى طلبم، اى بخشنده و عطاكننده سؤال كنندگان.»
** طاعت بدون رضا مانند میت است!
يا رب، دل ما را تو به رحمت، جان ده
درد همه را به صابرى درمان ده
اين بنده نداند كه چه مى بايد خواست
داننده تويى، هرآنچه خواهى، آن ده
من بنده عاصيم، رضاى تو كجاست؟
تاريك دلم، نور رضاى تو كجاست؟
ما را تو، بهشت اگر به طاعت بخشى
آن بيع بود، لطف و عطاى تو كجاست؟
يا رب، ز شراب عشق، سرمستم كن
در عشق خودت نيست كن و هستم كن
از هرچه جز عشق خود، تهيدستم كن
يكباره به بند عشق، پا بستم كن (مناجات خواجه عبدالله انصاری)
در روایت آمده است که امام سجاد (ع) فرمود جایگاه صبر و رضا نسبت به سایر طاعات مانند جایگاه سر است در به بدن انسان. بدن بی سر همچون میت است و طاعت بدون رضا نیز جان و روحی ندارد.
در روايتی دیگر از امام صادق علیه‌السلام نقل شده که حضرت فرمود: «لَقِيَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ عَلَیه‌السَّلام عَبْدَاللَّهِ بْنَ جَعْفَرٍ فَقَالَ يَا عَبْدَاللَّهِ كَيْفَ يَكُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً وَ هُوَ يَسْخَطُ قِسْمَهُ وَ يُحَقِّرُ مَنْزِلَتَهُ وَ الْحَاكِمُ عَلَيْهِ اللَّهُ.» (کافی، ج2، ص62) روزی امام حسن علیه‌السلام به عبدالله‌بن‌جعفر (پسرعموی آن حضرت و همسر حضرت زينب سلام‌الله‌علیها) برخورد کردند [گويا عبدالله از پيشامدی گله مند بود] پس حضرت (با لحنی توبیخ آلود) فرمودند: ای عبدالله! چگونه ممکن است مؤمن، مؤمن باشد، در حالی که از قسمت خدا ناراحت باشد و منزلت خود را [که خدا برای او قرار داده است] حقير بشمارد [و توجه نداشته باشد که خدا او را دوست می دارد و اگر مصيبتی برايش پيش آید، گمان کند كه خدا او را تحقير کرده است.] در حالی که خداست که حکم کننده است [و اين قسمت را مقدر نموده است.]
امام حسن مجتبی علیه‌السلام در ادامه فرمود: «من ضامنم برای کسی که در قلبش غير از رضايت خدا خطور نکند [و در این اندیشه نباشد که ای کاش اتفاقات گذشته طور دیگری رخ می‌داد] كه هر دعايی کند، مستجاب گردد.»
در دعاى امروز هم براى چندمين بار در ماه مبارک از خداوند خواسته ايم که ما را به سوی مقام رضا رهنمون شود.
با توجه به ایات قرآن خداوند از گروه هایی رضایت کامل دارد که دارای این صفات باشند: «صدق»، «سبقت به اسلام»، «هجرت»، «ايمان»، «جهاد»، «ايثار مال و جان»، «عمل صالح»، «هم پيمانى با پيامبر»، «ايمان به رستاخيز» و «تقوا» و پرهيزكارى.
در خصوص مقام رضا یک قاعده کلی هم وجود دارد، اینکه اگر می خواهید بدانید که خدا از شما راضی هست یا نه، ببینید خودتان در ته دل از خدا راضی هستید؟ اگر راضی باشید، خدا هم از شما راضی است. اگر در مصیبت ها و نداری ها از خدا گله نکنیم و تسلیم خدا باشیم، یعنی اینکه ما از خدای راضی هستیم و خدا هم از ما رضایت دارد. اما خیلی سخت است که انسان ذره ای گله از خدا نداشته باشد.
** کار غیر خدایی موجری که به مستاجر فشار می آورد!
در فراز بعدی می گوییم خدایا از تو توفیق می خواهم که در ماه مبارک رمضان اطاعت تو را کنم و گناه انجام ندهم! روایت داریم از امام نهم (ع) که فرمود: مؤمن باید 3 خصلت داشته باشد. اول توفیق داشته باشد، دوم خودش را موعظه کند و سوم اینکه نصیحت دیگران را قبول کند. اگر توفیق خدا نباشد انسان قادر به انجام ساده ترین امور خیر هم نمی شود اما اگر خداوند توفیق بدهد سخت ترین اعمال نیز برای مومن آسان می شود.
در پایان دعا برای استجابت دعا می گوییم ای خدایی که به هر کسی که از تو چیزی درخواست کند، تو جود می کنی و نسبت به او بخشش داری، دعای ما را استجابت کن. ما در بسیاری از موارد سائلین را رد می کنیم؛ پول داریم ولی به خویشاوندمان قرض نمی دهیم، نیاز خاص مالی نداریم ولی به مستاجر فشار مضاعف می آوریم که اجاره بها را باید اضافه کنی حال آنکه می دانیم ندارد. اما خدا درخواست همه را می دهد و کسی را دست خالی رد نمی کند؛ هرچند گاهی چیزی که صلاح ما نیست را از خدا می خواهیم و خدا در این دنیا نمی دهد ولی در عوض آن خواسته را در قیامت بهتر از آنچه می خواستیم برآورده می نماید.
در قیامت بندگان می پرسند؛ خدایا اینها که به ما می دهی، چیست؟ خطاب می آید: در دنیا خواستی صلاح نبود بدهیم و الان آن را برآورده می کنیم.