صاحب‌خبر - ضمن بیان نقش اثرگذار حضرت فاطمۀ زهراء (س) در شبهای قدر، از رونمایی مجموعه تصاویری با عنوان «زهرای آسمانی» خبر داد و گفت: هنرمند دینی باید به مفاهیم توجه داشته باشد و از ترسیم ظواهر مطلق پرهیز کند. «پویا»، عبدالحمید قدیریان چهرۀ شاخص هنر انقلاب اسلامی، سال گذشته نمایشگاهی با عنوان «آسمان حسین» برگزار کرد که محور آن، بررسی عاشورای حسینی از منظر «ما رأیت ألا جمیلا»ی حضرت زینب (س) بود. قدیریان همه این کار را با هزینه شخصی و البته بنا بر دغدغه‌های شخصی خود به انجام رساند؛ اثرگذاری این نمایشگاه به حدی بود که نظر بسیاری از علما را به خود جلب کرد و شبکۀ افق نیز مستندی از مراحل ایجاد آن را به نمایش گذاشت. کار تا جائی ادامه پیدا کرد که مستند آسمان حسین در ایام اربعین حسینی(ع)، در «کنگره بین‎المللی لقاءالحسین» و در صحن اباعبدالله الحسین (ع) به نمایش گذاشته شد. حال پس از یک سال به مناسبت شب‎های قدر ، خبرگزاری تسنیم، درباره نسبت سورۀ قدر با هنر دینی با او گفتگو کرده است. وی پس از طرح مسائل و دغدغه‎هائی در حوزه هنر دینی و ضرورت آن و فرصتها و آسیب‎های این حوزه، به بررسی ارتباط سورۀ قدر با هنر دینی و نقش اثرگذار آن در سطح جوامع جهانی پرداخت. و ضمناً از آماده‎سازی مجموعه تصاویری با عنوان «زهرای آسمانی» خبر داده است.در ادامه مشروح این گفتگو را می‌خوانید: * پرسش: چه مقدماتی لازم است تا بتوان بین هنر و مفاهیم دینی رابطه برقرار کرد؟ هنر، یک زبان است که در قالب‎های مختلف شکل می‎گیرد، یک زبان گویش است، یکی از کهن ترین و مؤثرترین زبانهای ارتباطی بین انسانهاست که توان نفوذ در روح انسان را دارد. هنرمند نسبت به جایگاه فکری که دارد، تلاش می‎کند با این زبان صحبت کند. بنابراین به نظر من، خود این سؤال تا این حد می‌تواند معقول باشد که آیا زبان هنر توانایی بیان مفاهیم دینی را دارد؟ البته جواب مثبت است. به دلیل اینکه دین، مجموعه باورهایست که در بعد لطیف انسانی شکل می‌گیرد. حیطه‌ای که همجنس وجودی زبان هنر است. تأثیر گذاری هنر نیز در ابعاد لطیف انسان می باشد. برای همین است که می گویند: زبان هنر زبان حال و اندیشه است. بنابراین مفاهیم دینی بهترین شکل بیانش در قالب هنر می تواند تجلی باید. اگر هنر، هنر فاخری باشد، به طور طبیعی مخاطب خودش را با فطریات انسانی درگیر می‌کند و اگر این زبان هنر مباحث فاخر و عمیق دینی را مطرح کند، بنابراین تمام بشریت که فطرت‎های مشترک دارند،درگیر آن اثر هنری خواهند شد. * هنرمند دینی، نیاز دارد وارد حیطۀ مفاهیم شود حال وقتی هنرمند می‌خواهد یک مفهومی را به تصویر بکشد، در مقام اول باید آن مفهوم را فهم کند. یک کلیدواژه که در بحث خلق اثر هنری و در بُعد تجسمی بارز است، این است که تا زمانی که هنرمند نبیند، نمی‏تواند خلق کند، بنابراین باید ببیند. برای دیدن ـ مخصوصاً در چارچوب مفاهیم ـ باید وارد حیطۀ مفاهیم شود. اگر می‌خواهد اصیل کار کند و سطحی کار نکند، باید اینگونه رفتار کند. بنابراین اگر قرار باشد هنرمند به مفهومی توجه کند، برای آن که آن مفهوم را در بُعد تصویری مشاهده کند، باید وارد حیطۀ آن شود. * پرسش: هنرمند چگونه می‌تواند وارد حیطۀ مفاهیم شود؟ هنرمند سیر و سلوک نیاز دارد. چه هنرمندی که در بُعد مثبت کار می کند و چه هنرمندی که در بُعد منفی بیان مفاهیم می کند بهتر است جایگاه تکنیک و اجرا را از تفکر و اندیشه در هنر جدا کند. توانایی‎های تکنیکی، مهارت‎های بیان مفهوم هستند، یعنی در زمان تولید اثر اهمیت می یابد که در جایگاهش می توانیم بحث داشته باشیم. در حال حاضر قصد داریم در رابطه با تولید اندیشه جهت خلق اثر هنری صحبت کنیم. آن چیزی که قبل از تولید اثر هنری مهم است؛ فهم مفهوم،فهم فضا و نوع منظر هنرمند است. در مباحث دینی چون هنرمند با یک حقیقت مطلق درگیر است، نمی تواند صرفاً به خلاقیت و تصورات ذهنی متکی باشد بلکه مطالعه معارف و همنشینی با اهل علم از واجبات ورود صحیح به حیطه مفاهیم دینی است. به عبارت دیگر هنرمند در یک فضای علمی که از مطالعات معارفی و همنشینی با علما پدید آمده سیر و سلوک خود را آغاز می کند تا خدائی ناکرده دچار بدعت و کج اندیشی نشود. * پرسش: با این توضیحات، پرداختن به هنر دینی کار دشواری است که از دست هر هنرمندی ساخته نیست؟ آیا اینطور است؟ ببینید، در مفاهیم دینی، هنرمند باید از عالم دنیا کنده شود و ارتفاع بگیرد و بالا برود تا حقیقت را ببیند و فهم کند، ولی در موضوعات غیر دینی، شما در قالب خیال و تصورات ذهنی وارد مفاهیم می‌شوید، به همین دلیل می‎تواند هزار شکل پیدا کند و دسترسی به آنها آسان است. هنرمند غیر دینی به عمق تاریک دنیا حرکت می کند و مفاهیم نجس و منفی را با بالن هنر سبک می کند و به سطح دنیا آورده و به رخ می کشد که کار بسیار سهلی است. ادامه در صفحه7∎​