در روزهای منتهی به برگزاری رفراندوم، تقریبا تمام نظرسنجی‌ها از ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا حکایت می‌کرد، اما نتیجه‌ای که حاصل شد ضربه‌ای مهلک به بریتانیا و اتحادیه اروپا وارد کرد. در تحلیل علت رای منفی به ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا باید اقشار متوسط به پایین جامعه بریتانیا را مورد توجه قرار داد. قتل یک سیاستمدار حامی ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا در روزهای گذشته به‌خوبی نشان داد که هنوز هم «خود برتربینی» نزد بخشی از مردم این کشور خریداران فراوانی دارد. لایه‌هایی از جامعه بریتانیا هنوز هم تفکر قرن نوزدهمی را دارند که حس ناسیونالیستی در آن غلظت زیادی دارد. بر مبنای آن بریتانیا قدرتی برتر و فراتر از قاره اروپاست. وجود همین دیدگاه نزد اهالی جزیره باعث شد تا این کشور هیچ‌گاه نه واحد پولی خود را کنار بگذارد و «یورو» را بپذیرد و نه به معاهده شنگن بپیوندد. این دو، مهم‌ترین اجزای این بلوک اروپایی را تشکیل می‌دهند و با ممانعت بریتانیایی‌ها از پذیرش آنها، لندن در عمل به قدرتی درجه دو در این اتحادیه تبدیل شده بود. در این میان فارغ از اظهارنظرها و اعلام نگرانی‌های رهبران اتحادیه اروپا ازجمله رهبران آلمان و فرانسه به‌عنوان دو قدرت برتر این بلوک نسبت به تبعات منفی جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا، این جدایی درنهایت به سود برلین و پاریس خواهد بود و قدرت سیاسی و اقتصادی آلمان و فرانسه را افزایش خواهد داد. از سوی دیگر تبعات رای منفی مردم بریتانیا به ماندن در اتحادیه اروپا تنها شامل تاثیر منفی مالی و اقتصادی نخواهد بود. بلافاصله پس از منتشر شدن نتیجه رفراندوم، مقام‌های اسکاتلندی با طعنه به رهبران لندن، از تمایل اسکاتلند به حفظ رابطه خود با اتحادیه اروپا سخن به میان آوردند که این اظهارات نشانه‌ای از تمایل ساکنان شمال جزیره به برگزاری رفراندومی مجدد برای استقلال از بریتانیاست. نکته مهم دیگری که باید به آن توجه کرد موضع آمریکا در مورد جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپاست. آمریکا مهم‌ترین حامی بریتانیا در پیوستن به اتحادیه اروپا بود به‌طوری که شارل دوگل بریتانیا را اسب تروای آمریکا در این بلوک اروپایی می‌دانست که با ایده فرانسه و همراهی بلژیک، هلند و لوکزامبورگ در سال 1947 تاسیس شد و سپس آلمان و ایتالیا را با خود همراه کرد. با رای منفی به رفراندوم انتظار می‌رود آمریکا در تنش‌های پیش رو میان لندن و اتحادیه اروپا جانب لندن را بگیرد و مناسبات اقتصادی خود با بریتانیا را برای جبران تبعات ناشی از خروج تدریجی این کشور از اتحادیه اروپا افزایش دهد، اما خسارت ناشی از خروج از بازار اروپایی برای لندن چنان سنگین خواهد بود که آمریکا به تنهایی نمی‌تواند آن را جبران کند. با این حال و با اینکه واشنگتن متحد قدیمی خود را رها نمی‌کند اما سیر تحولاتی که از دیروز آغاز شده، جزیره را منزوی‌تر خواهد کرد.