
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، همچنین کارشناسان عنوان کرده اند: مجموعه میکروارگانیسم های دریاچه ارومیه اغلب از جلبک های سبز آبی از گروه «دونالیلا» است و هم اکنون در پی افزایش بیش از حد شوری آب و رسیدن آن به حد اشباع، اکسیژن محلول در آب دریاچه کاهش یافته و موجب تغییر رنگ آب این تالاب شده است.
در این راستا گروه جلبک های شورپسند دریاچه ارومیه که اغلب از جلبک های "دونالیلا" گونه « ویریدیس» است در شرایط حاکم به جهت اشباع شدن شوری آب دریاچه که اکنون 330 گرم برلیتر است و نیز کاهش اکسیژن به همراه تابش شدید نور خورشید به خصوص در حواشی دریاچه اقدام به عمل آداپتاسیون می کنند که این امر تبدیل این گونه به گونه «دونالیلا سالینا» را در پی دارد.
جلبک «دونالیلا سالینا» چون قادر به تبدیل املاح آمونیاکی دریاچه به گروه نیترات است و نیز قدرت جذب و استفاده این جلبک از املاح مذکور بالاست لذا بر دریاچه ارومیه غالب شده و موجب ظهور رنگ سرخ یا قرمز خونی شده است که این امر یک پدیده سازش در شرایط زیستی دریاچه ارومیه به شمار می رود.
کاهش بیش از حد اکسیژن و اشباع شدن شوری آب دریاچه ارومیه موجب عدم تبدیل یون های آمونیوم حاصله از تجزیه مواد آلی دریاچه به ذخایر نیتراتی شده و این پدیده باعث تغییر نحوه زیست موجودات دریاچه غالبا در باکتری ها از وضعیت «فتو سنتز» به وضعیت «شیمو تروفی» می شود در این شرایط برخی املاح از جمله نیترات آمونیوم نیز می تواند تولید شود که تولید آن به تشدید تغییر رنگ دریاچه کمک می کند.
روابط عمومی مؤسسه تحقیقات شیلات ایران به نقل از محققان مرکز آرتمیای کشور در گزارش خود آورده است:چنین تغییراتی از دریاچه های شور جهانی نظیر گریت سالت لیک آمریکا (post.1980) و دریاچه یوتا (Stephen,1990) و بحرالمیت در اردن نیز دیده شده است.این وضع با کاهش دمای آب، شروع وزش بادهای منطقه ای و کاهش شدت و زمان نور خورشید و افزایش آب های ورودی به تدریج در سال های آینده حذف خواهد شد.