به گزارش ایرنا، در طی چند ماه اخیر کارزارهای تبلیغاتی حامیان و مخالفان برگزیت به شیوه های گوناگون تلاش داشته اند که بریتانیایی ها ( انگلیس، اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی)، را به طرف خودشان جلب کنند.
در آخرین روز تبلیغات نیز دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس مجددا تلاش کرد تا رای دهندگانی را که هنوز تصمیم نگرفته اند، نسبت به عواقب به گفته او «خطرناک» خروج از اتحادیه اروپا آگاه کند.
دیوید کامرون در سخنانی گفت: «ما در اتحادیه اروپا قویتر هستیم. اگر این اتحادیه را ترک کنیم، قدرتمان برای انجام کارها در جهان تحلیل می رود. ما با ماندن، امنیت بیشتری داریم چون اگر ما با اروپا متحد بمانیم، در مبارزه با تروریسم، جرم و جنایت، و تغییرات اقلیمی بهتر عمل می کنیم. '
وی افزود: ' این به نفع خود ما است. ما به بازاری با 500 میلیون نفری دسترسی داریم که برای ما فرصت های شغلی و سرمایه گذاری فراهم می کند که خانواده های ما به آن نیاز دارند.'
در همین حال 'بوریس جانسون'، شهردار سابق لندن و از چهره های سرشناس حزب محافظه کار حامی برگزیت، روز چهارشنبه در سخنانی در جنوب شرق لندن از انگلیسی ها خواست تا در همه پرسی فردا به خروج از اتحادیه اروپا رای بدهند.
وی گفت: «این آخرین بخت ما برای خروج از اتحادیه اروپا و پس گرفتن کنترل کشور است. اگر ما فردا به خروج از این اتحادیه رای ندهیم گویی در صندوق عقب خودرویی گیر افتاده ایم که به مقصد نامعلومی در حرکت است. راستش را بخواهید این خودرو با راننده ای که انگلیسی را هم خیلی خوب بلد نیست به جایی می رود که ما نمی خواهیم.»
وی سه شنبه شب گذشته نیز در مناظره ای تلویزیونی گفته بود که در صورت رای مردم انگلیس به برگزیت، روز پنجشنبه مبدل به روز استقلال خواهد شد.
'نایجل فاراژ'، رهبر حزب ضد اروپایی و ضد مهاجر 'استقلال پادشاهی متحد' (یوکیپ) نیز روز چهارشنبه با در دست داشتن یک گذرنامه انگلیسی گفت: « ادعا بر سر پروژه اروپایی را متوقف کنید. آنها یک سرود و یک ساختمان دارند و به تازگی دارای پلیس شده اند. البته آنها پرچمی هم دارند. فردا وقتی مردم رای می دهند باید تصمیم بگیرند زیر کدام پرچم بروند. من از شما می خواهم که زیر پرچم و گذرنامه بریتانیا زندگی کنیم.»
این برای اولین بار در چهار دهه اخیر است که انگلیسی ها به طور مستقیم درباره رابطه خود با اتحادیه اروپا تصمیم می گیرند.
در حدود 46 میلیون نفر در انگلستان واجد شرایط شرکت در این همه پرسی هستند.
نخست وزیر محافظه کار انگلیس برای اولین بار در سال 2013 میلادی ضمن اشاره به برگزاری همه پرسی، اعلام کرد تنها در صورتی از ادامه عضویت انگلیس در اتحادیه اروپا حمایت خواهد کرد که شرایط مربوط به عضویت این کشور در این نهاد تغییر کند.
کامرون در جریان مبارزات انتخاباتی ماه 'می' سال 2015 نیز وعده داد که در صورت پیروزی، برای تغییر شرایط عضویت انگلیس در اتحادیه اروپا تلاش می کند و نتیجه کار را تا سال 2017 میلادی به همه پرسی بگذارد.
این همه‌پرسی که به گفته منتقدین اروپایی کامرون سبب چالش و نگرانی های جدی شده است، جدیدترین فصل در مناسبات پرحادثه، و پر فراز نشیب انگلیس با اتحادیه اروپا بشمار می رود.
در زیر نگاهی می‌کنیم به برخی از مهمترین تحولات و رخدادهای سالیان گذشته.

**تاریخچه اتحادیه اروپا و بازی انگلیسی ها:

اتحادیه اروپا ، یک اتحادیه اقتصادی-سیاسی است که از 28 کشور اروپایی و براساس توافق 'ماستریخت' در سال 1993 میلادی تشکیل شده است.
اما ریشه های این اتحادیه به جامعه اقتصادی اروپا(1957) و سلفش سازمان زغال سنگ و فولاد اروپا ( 1951 ) بازمی گردد که این دو نهاد اروپایی نیز از خاکسترهای جنگ جهانی دوم سر برآورده بودند.

** سازمان زغال سنگ و فولاد اروپا(1951)
به دنبال پایان جنگ جهانی دوم، برخی از رهبران اروپایی بر این باور بودند که تنها راه ممکن برای تضمین صلحی پایدار در این قاره ایجاد همگرایی اقتصادی و سیاسی است و بر این مبنا در سال 1950 میلادی 'روبرت شومن ' وزیر خارجه فرانسه پیشنهاد تشکیل سازمان زغال سنگ و فولاد اروپا را مطرح کرد چرا که باور داشت که زغال سنگ و فولاد نقش اصلی در موفقیت اقتصادی و نظامی آلمان نازی و شروع جنگ جهانی داشته است و با کنترل این دو می توان این قاره را از جنگ دور داشت.
این پیشنهاد فرانسوی ها از سوی کشورهای آلمان، لوکزامبورگ ، ایتالیا، هلند و بلژیک مورد استقبال قرار گرفت و سبب شد که این شش کشور در سال 1951 میلادی در پاریس توافقنامه ای را به امضا برسانند.
اما انگلیس با نگاهی بدبینانه نسبت به این توافق، حاضر به ورود به سازمان نوظهور زغال سنگ و فولاد اروپا نشد و خودش را از موج همگرایی اروپایی ها دور نگه داشت.

** جامعه اقتصادی اروپا( 1957)
موفقیت چشمگیر تجربه جامعه زغال سنگ و فولاد سبب شد که 6کشور عضو این اتحادیه تصمیم گرفتند دیگر بخش های اقتصادی خودشان را هم با یکدیگر ادغام کنند.
در وهله اول پیشنهاد توسعه فعالیت های اقتصادی و همکاری مشترک در طرحی از سوی وزیر امور خارجه وقت هلند در سال1955 میلادی ارائه شد که به طرح'بنلوکس' شهرت داشت.
این طرح به منظور نظارت بر همکاری های اقتصادی، گمرکی و مالی صورت گرفت و زمینه ساز تشکیل 'بازار مشترک اروپا' شد. در پی پیشنهاد ارائه شده در این طرح، در 25 مارس سال1957 میلادی، 'پیمان رم' که براساس آن جامعه انرژی اتمی اروپا و جامعه اقتصادی اروپا شکل گرفتند، به امضا رسید و از تاریخ اول ژانویه 1959 به طور رسمی آغاز به کارکرد.
در سال 1967 میلادی، برای سازمان ها و تشکیلات مختلف، سازمانی مرکزی به نام 'جامعه اروپا' یا 'جوامع متحد اروپا' بنیان گذاشـته شد. جامعه اروپا شامل شـوراها و کمیسیون های مشترکی برای همکاری تمام کشورهای عضو بود.
'شارل دو گل'، رئیس‌جمهوری وقت فرانسه، در تاریخ 27 نوامبر 1967 میلادی به درخواست عضویت انگلیس در بازار مشترک اروپا پاسخ منفی داد.
شارل دوگل در آن زمان به پنج شریک فرانسه در اتحادیه اقتصادی اروپا – بلژیک، هلند، لوکزامبورگ، ایتالیا و آلمان – هشدار می دهد که هر اقدامی که بخواهد فرانسه را مجبور به پذیرش عضویت انگلیس بکند به فروپاشی اتحادیه منجر خواهد شد.
انگلیس از طرف ژنرال دو گل به 'دشمنی عمیق' با نظام اروپا متهم شد و با دلخوری مذاکرات را ترک کرد.
در دهه 1970 میلادی، با پیوستن اعضای جدید، جامعه اروپا رو به توسعه پیدا کرد. در سال 1972 میلادی، برای اولین بار، اتباع کشورهای عضو جامعه اروپا توانستند به روش رأی گیری مستقیم، نمایندگان خود را برای پارلمان جامعه اروپا انتخاب نمایند.
در این مرحله نیز انگلیس حاضر به پیوستن به جامعه اقتصادی اروپا نشد و همچنان سعی کرد که خودش را از تحولات این قاره دورنگه دارد.

** ژانویه سال 1972 میلادی:
'ادوارد هیث'، نخست‌وزیر وقت انگلیس معاهده عضویت در اتحادیه اقتصادی اروپا را طی مراسمی در بروکسل امضا کرد .
وی در این خصوص گفت : این مراسم نشانه 'یک پایان و یک شروع' است و پیشرفت کارها به اندیشه روشن و قوه تخیلی خستگی‌ناپذیر' نیاز دارد.

** 1973 میلادی:
انگلیس در سال 1973 میلادی و حدود شانزده سال پس از تشکیل جامعه اقتصادی اروپا ( بازار مشترک اروپا) رسما به این بلوک اقتصادی پیوست که یکی از علل این تصمیم نزول توان اقتصادی این کشور بود.

**1975 میلادی :
عضویت انگلیس در جامعه اقتصادی اروپا، در سال 1975 میلادی و در دولت کارگری 'هارولد ویلسون' در جریان یک همه پرسی (67.2 درصد آرا) مورد تایید قرار گرفت.
هر چند هارولد ویلسون وعده داد که با مذاکره با رهبران جامعه اقتصادی اروپا، سعی خواهد کرد که عضویت انگلیس در این نهاد اروپایی سبب تضعیف حاکمیت ملی این کشور نشود.
هارولد ویلسون در سال1974 میلادی از حزب کارگر به قدرت رسید. او مذاکره مجدد با اروپاییان درخصوص بودجه پرداختی کشورش به جامعه اقتصادی اروپا، تقاضای انعطاف بیشتر اتحادیه پولی، تأکید بیشتر بر روی توسعه منطقه ای و روابط مطلوب تر با کشورهای جهان سوم عضو مشترک المنافع را در سرلوحه برنامه هایش قرار داده بود.
همه‌پرسی 1975 برای ادامه عضویت در اتحادیه اقتصادی اروپا همانند همه پرسی کنونی باعث ایجاد دودستگی در دولت هارولد ویلسون شد.
از 23 عضو کابینه هارولد ویلسون 7 نفر خواهان خروج از اتحادیه بودند.
نخست‌وزیر انگلیس بالاخره پیش از برگزاری همه‌پرسی اعلام کرد که دولت تصمیم گرفته از ادامه عضویت حمایت کند.
67 درصد مردم بریتانیا به ادامه عضویت رای دادند و تنها مناطقی که رای به خروج دادند دو جزیره در شمال این کشور بودند.
رفراندوم صورت گرفته توسط دولت ویلسون ، اعتماد به نفس قابل ملاحظه ای را به 'جیمزکالاهان' نخست وزیر انگلیس ( 1979 - 1976 ) از حزب کارگر، برای پیمودن ادامه مسیر با کشورهای اروپایی داد.
کالاهان نیز سه هدف عمده را در سطح جامعه اقتصادی اروپا دنبال می کرد که حفظ سطح کنونی حاکمیت ملی و جلوگیری از افزایش قدرت نهادهای اروپایی در بروکسل و پارلمان اروپایی، اصرار بر این که دولت ها باید سیاست های اقتصادی شان را خودشان آزادانه دنبال کنند و اصلاح بیشتر در بودجه جامعه اقتصادی اروپا، از آن جمله بودند.
برخی از این موارد شبیه درخواست هایی است که هم اینک دیوید کامرون رهبر حزب محافظه کار پس از گذشت نزدیک به چهار دهه از اتحادیه اروپا دارد.

**1984 میلادی:
دولت محافظه کار مارگارت تاچر ( 1979 - 1990)، در سال 1984 میلادی بر سر میزان مشارکت انگلیس در بودجه جامعه اقتصادی اروپا، وارد یک چالش با این بلوک اقتصادی شد.
مارگارت تاچر در دوران نخست وزیری اش دو هدف عمده را در جامعه اقتصادی اروپا دنبال می کرد که شامل کاهش بودجه این جامعه و حفظ حاکمیت ملی بود. اهدافی که از عناصر مهم ایدئولوژی حزب محافظه کار انگلیس بشمار می آیند.

**1985 میلادی:
توافق نامه 'شنگن ' که به برداشته شدن مرز بین 6 کشور اروپایی انجامید و امکان مسافرت بدون روادید بین این کشورها را فراهم کرد، در سال 1985 میلادی در شهر لوکزامبورگ بین پنج کشور اروپای غربی شامل بلژیک، فرانسه، آلمان غربی، هلند و لوکزامبورگ به امضا رسید و کشورهای دیگر اروپایی نیز به تدریج به این توافق نامه ملحق شدند.
در حال حاضر 26 کشور اروپایی از قوانین این توافق نامه پیروی می کنند.
انگلیس و ایرلند تنها کشورهای اروپایی هستند که وارد این توافق نامه نشده اند.

** 1992 میلادی:
'پیمان اتحادیه اروپا' یا به طور غیررسمی پیمان 'ماستریخت'، در تاریخ هفتم فوریه 1992 میلادی در شهر ماستریخت کشور هلند و پس از مذاکرات صورت گرفته در تاریخ نهم دسامبر 1991 میلادی بین اعضای جامعه اقتصادی اروپا، امضاء و در تاریخ اول نوامبر 1993 میلادی رسما به اجرا گذاشته شد. این پیمان منجر به چارچوبی برای خلق حوزه یورو، سیاست های خارجی، اجتماعی و قضایی مشترک شد.
در سال 1992 میلادی، نام جامعه اروپا به اتحادیه اروپا (EU) تغییر داده شد.
حزب محافظه کار انگلیس از همان هنگام نیز سر ناسازگاری با این تشکیل حوزه یورو، و سیاست های خارجی و قضایی مشترک گذاشت.

** 1997 میلادی :
از سال 1997 میلادی تا سال 2010 میلادی دوره حکومت حزب کارگر در انگلیس است که در این دوره به رغم عدم پیوستن انگلیس به حوزه یورو ، دولت کارگر تونی بلر و بعد از آن گوردون براون، سیاست های هماهنگ تری را با اتحادیه اروپا ازجمله در حوزه های مهاجرتی در پیش گرفتند.

** 1999میلادی :
منطقه یورو در اول ژانویه سال 1999 میلادی با حضور یازده کشور تشکیل و پول رایج و رسمی آنها یورو شد.
در حال حاضر 19 کشور اروپایی عضو این اتحادیه پولی و اقتصادی هستند.
انگلیس از جمله کشورهای اروپایی است که به این اتحادیه پولی و اقتصادی نپیوسته است و سیاست پولی خاص خودش را به اجرا می گذارد.
سیاست های پولی این کشورها توسط بانک مرکزی اروپا تعیین می شود.
بانک مرکزی اروپا توسط یک رئیس و شورایی متشکل از روسای بانک های مرکزی کشورهای عضو اداره می شود.
به جز انگلیس و لوکزامبورگ بقیه کشورهای اتحادیه اروپا متعهد شده اند که وقتی شرایط ورود به منطقه یورو را به دست آوردند این کار را انجام دهند.

**2004 میلادی:
در سال 2004 میلادی شهروندان هشت کشور اروپای شرقی ازجمله لهستان و مجارستان به اتحادیه اروپا پیوستند.

**2005 میلادی:
دیوید کامرون به عنوان رهبر جدید حزب محافظه کار انتخاب شد و یکی از مهم ترین شعارهایش محدود کردن تسری قوانین اروپایی به انگلیس از جمله در حوزه مهاجرتی بود.

**2007 میلادی:
آخرین پیمان اساسی اتحادیه اروپا تحت عنوان 'پیمان لیسبون ' در 13 دسامبر سال 2007 میلادی در شهر لیسبون پایتخت پرتغال منعقد شد.
پیمان لیسبون که از آن به عنوان معاهده اصلاحات نیز یاد می شود از اول دسامبر سال 2009میلادی به مرحله اجرا درآمد. پیمان اساسی جدید، به اتحادیه اروپا اختیار داد که معاهدات بین المللی را نیز منعقد کند.
هدف از این پیمان این بود که بازار مشترک اروپا در اتحادیه اروپا ادغام گردد؛ تا به این ترتیب فقط یک سازمان نقش اجرائی را عهده دار باشد. بعد از انعقاد پیمان لیسبون، در تاریخ اول دسامبر سال 2009 میلادی، به کار بازار مشترک اروپا خاتمه داده شد.
گوردون براون نخست وزیر کارگری انگلیس در مراسم رسمی امضای این توافق شرکت نداشت و ترجیح داد که این پیمان را به صورت جداگانه و پس از مذاکره با سایر اعضا امضا کند.

**2010 میلادی :
با شکست حزب کارگر در انتخابات عمومی انگلیس، دیوید کامرون رهبر حزب محافظه کار دولت ائتلافی اش را با مشارکت حزب لیبرال دمکرات ، تشکیل داد.
یکی از مهم ترین شعارهای دیوید کامرون سخت تر کردن سیاست های مهاجرتی و محدود کردن گسترش قدرت اتحادیه اروپا بود.
دیدگاه حزب محافظه کار در حوزه سیاست خارجی نسبت به اروپا در جریان مبارزات انتخابات سال 2010 میلادی بدین گونه عنوان شده بود: ما از اعضای مثبت اتحادیه اروپا هستیم، اما از گسترش بیشتر قدرت اتحادیه اروپا بر انگلستان، بدون رضایت مردم انگلیس استقبال نمی کنیم.ما تضمین خواهیم کرد که طبق قانون هیچ دولتی در آینده نمی تواند حوزه ای قدرت انگلستان را به اتحادیه اروپا انتقال دهد یا بدون همه پرسی مردمی، انگلستان به منطقه یورو ملحق شود.'

**دسامبر سال 2011 میلادی :
اعضای اتحادیه اروپا در آخرین ماه سال 2011 در بروکسل برای نجات یورو از طریق ایجاد اتحادیه مالی محکم تر موسوم به 'معاهده مالی جدید' گرد هم آمدند، اما با وتوی آن توسط دیوید کامرون مواجه شدند.
رهبران اروپایی بر روی برنامه ای جدید برای ادغام عمیق تر اقتصادی میان کشورهای منطقه یورو توافق کرده بودند که بخشی از این توافق بر اعمال مجازات برای کشورهایی بود که کسری بودجه خود را بالاتر از 3 درصد تولید ناخالص داخلی برسانند.
اما دیوید کامرون اعلام کرد که کشورش هرگز حاضر نیست طرحی را که منافع ملی انگلستان را به خطر اندازد، تصویب کند. رد طرح پیمان جدید اروپا از سوی کامرون در این راستا صورت گرفت و انتقاد شدید سران اروپا ازجمله فرانسه و آلمان را در پی داشت.

** ژانویه سال 2013 میلادی :
دیوید کامرون ضمن طرح بیان پیشنهادهایش برای اصلاح اتحادیه اروپا، برای اولین بار بحث برگزاری همه پرسی خروج انگلیس از این اتحادیه را مطرح کرد.
وی ابراز امیدواری کرد که بتواند پیش از برگزاری همه‌پرسی بر سر یک توافق جدید 'به محوریت بازار مشترک' با اتحادیه اروپا مذاکره کند. اما فرانسه و آلمان در واکنش گفتند که عضویت در اتحادیه اروپا 'سوا کردنی' نیست.

** اول ژانویه سال 2014 میلادی :
شهروندان رومانی و بلغارستان برای اولین بار از زمان پیوستن این دو کشور به اتحادیه اروپا در سال 2007 میلادی توانستند حق اجازه کار در دیگر کشورهای اروپایی ازجمله انگلیس به دست آورند.

** ماه 'می' 2014 میلادی:
'کلود یونکر' نخست وزیر پیشین لوکزامبورگ به رغم مخالفت صریح کامرون به عنوان رییس کمیسیون اروپایی انتخاب شد.
دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس پس از پیروزی یونکر اعلام کرد: 'برخی مواقع لازم است که شما جدالی را ببازید تا در جنگ پیروز شوید. انتخاب یونکر اشتباه است و او فرد مناسبی برای هدایت اتحادیه اروپا با 500 میلیون جمعیت نیست. امروز روز بدی برای اتحادیه اروپاست. تمام این اتفاقات مرا قانع کرد که اروپا باید تغییر کند.'
26 کشور از 28 کشور عضو اتحادیه اروپا به یونکر رأی مثبت داده اند و تنها انگلیس و مجارستان رای مخالف دادند.

- حزب یوکیپ در انتخابات ماه می سال 2014 پارلمان اروپا شگفتی‌ساز شد و به پیروزی رسید.
نایجل فاراژ، رهبر این حزب، در 25 ماه 'می ' 2014 اعلام کرد: 'این یک زلزله در سیاست بریتانیا است. نتیجه‌ای قابل توجه است که به نظر من پیامدهای ژرفی برای رهبران دیگر احزاب دارد.'
صد سال از آخرین باری که حزبی به جز محافظه‌کار و کارگر در یک انتخابات سراسری پیروز شده بود، می‌گذشت و این امر احزاب دیگر را برای دادن وعده برگزاری همه‌پرسی تحت فشار می‌گذاشت.
به نظر می رسد که کامرون برای جلوگیری از قدرت گرفتن حزب راست گرای یوکیپ که در انتخابات عمومی سال بعد بیش از 4 میلیون رای جمع کرد، و فرونشاندن موج ضد اروپایی و ضد مهاجرت در داخل حزب محافظه کار چاره ای جز همه پرسی نداشته است.

**دسامبر سال 2014 میلادی :
بروز چالش میان انگلیس و اتحادیه اروپا در دسامبر سال 2014 میلادی، بر سر میزان حق عضویت انگلیس در این اتحادیه بار دیگر کامرون را در مقابل رهبران اروپایی قرارداد .
براساس تصمیم اتحادیه اروپا، انگلیس بایستی یک میلیارد و 700 میلیون پوند به عنوان حق عضویت سالانه پرداخت کند که این حق عضویت سروصدای انگلیسی ها درآورد هرچند به دلیل موضع قاطع اروپایی ها دولت کامرون درنهایت به این مساله تن داد.

**هفتم ماه می 2015 :
در انتخابات هفتم ماه می سال 2015 میلادی حزب محافظه کار انگلیس در انتخابات عمومی به پیروزی قاطع دست یافت و همین امر سبب شد که دیوید کامرون توانست یک دولت کاملا محافظه کار را تشکیل دهد .
برگزاری همه پرسی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا درصورت شکست در مذاکراتش با رهبران اروپایی برای انجام اصلاحات در این اتحادیه از جمله ایجاد محدودیت برای مهاجران اروپایی ازجمله شعارهای محوری کامرون در این انتخابات بود.

**سپتامبر 2015 :
دیوید کامرون همزمان با اوج گرفتن بحران آوارگان در اروپا گفت این بحران روند خروج انگلیس را از اتحادیه اروپا تشدید می کند مگر آنکه اروپاییان قاطعانه با آن مقابله کنند.
انگلیس به دلیل عدم عضویت در توافق نامه شنگن، برخلاف سایر کشورهای اروپایی الزامی به پذیرش طرح تقسیم آوارگان که توسط اتحادیه اروپا تهیه شده است، ندارد.

**نوامبر 2015 میلادی ::
دیوید کامرون در نامه ای به دونالد توسک رییس شورای اروپایی رسما جزییات درخواست های اصلاحی اش را مطرح ساخت.

** فوریه 2016 میلادی :
رهبران اتحادیه اروپا در بروکسل در روزهای 18 و 19 فوریه (29 و 30 بهمن) در مورد بسته پیشنهادی دولت انگلیس برای اصلاح این اتحادیه تصمیم گیری کردند.
دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس در جریان مذاکراتش با رهبران 27 کشور اروپایی در جریان نشست بروکسل موفق شد بر سر مفادی که به این کشور همچنان 'موقعیت ویژه ای' را در این اتحادیه می دهد، به توافق برسد.
کامرون پیش از این مذاکرات به صراحت خواستار تغییر در برخی از قوانین اتحادیۀ اروپا از جمله قوانین مهاجرت و نیز سیستم پرداخت به کارگران مهاجر اروپایی، توقف در روند ادغام سیاسی کشورهای اروپایی، دادن قدرت بیشتر به پارلمان کشورهای عضو اتحادیه اروپا برای رد مصوبات و قوانین نهادهای اروپایی و به رسمیت شناختن واحد پولی پوند در کنار یورو، شده بود.

- دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس پس از نشست فوق العاده کابینه اش در روز شنبه 20 فوریه 2016 ( اول اسفند 1394 ) اعلام کرد که همه پرسی خروج این کشور از اتحادیه اروپا موسوم به 'برگزیت' در 23 ماه ژوئن ( 3 تیرماه ) آینده، برگزار می شود..
وی ضمن 'تاریخی' توصیف کردن توافق صورت گرفته با اتحادیه اروپا بعد از گفت وگو هایش با رهبران اروپایی در بروکسل، گفت که اعضای کابینه اش از ادامه حضور انگلیس در اتحادیه اروپای اصلاح شده که به نفع مردم انگلیس خواهد بود، حمایت کرده اند.
کامرون همچنین با هشدار به اینکه ترک اتحادیه اروپا به مثابه 'پریدن در تاریکی ' است، از رای دهندگان انگلیسی خواست که از اصلاحات پیشنهادی اش در این اتحادیه حمایت به عمل آورند.
نشست فوق العاده کابینه انگلیس به ریاست دیوید کامرون به منظور گفت وگو در مورد جزییات توافق صورت گرفته با اعضای اتحادیه اروپا و نیز تعیین زمان همه پرسی خروج این کشور از این اتحادیه( برگزیت) برگزار شد.
این برای اولین بار از زمان جنگ فالکلند (مالویناس) در سال 1982 میلادی بود که نشست کابینه انگلیس در روز شنبه برگزار می شد.

- به دنبال اعلام تاریخ برگزاری همه پرسی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا موسوم به 'برگزیت ' توسط نخست وزیر این کشور، صف بندی های جدید در داخل حزب محافظه کار و کابینه دولت کامرون شکل گرفت.
چهار تن از اعضاء کابینه دولت انگلیس رسما حمایت خودشان را از کمپین خروج انگلیس از اتحادیه اروپا برگزیت، اعلام کردند.
«مایکل گوو» وزیر دادگستری، «ایان دانکن اسمیت» وزیر کار و امور بازنشستگی، «کریس گریلینگ» رئیس مجلس عوام در فهرست افرادی هستند که خواهان خروج کشورشان از اتحادیه اروپا می باشند.
در این فهرست همچنین «ترزا ویلیرز» وزیر ایرلند شمالی و «جان ویتینگ دیل» وزیر فرهنگ و رسانه نیز حضور دارند..
16 عضو کابینه دولت کامرون که در میان آنها نام افرادی همچون «فیلیپ هاموند» وزیر خارجه، «جورج آزبورن» وزیر دارایی، «مایکل فالون» وزیر دفاع و «ترزا می» وزیر کشور به چشم می خورد، بر ادامه ماندن کشورشان در اتحادیه تصریح کرده اند.
گفته می شود در حدود یکصد تن از نمایندگان پارلمانی حزب محافظه کار از برگزیت حمایت می کنند.

- به رغم هشدار دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس در مورد خطرات خروج کشورش از اتحادیه اروپا، بوریس جانسون شهردار محافظه کار لندن همان طور که پیشتر نیز انتظارش می رفت به صراحت از 'برگزیت' حمایت کرد و هدایت کارزار تبلیغاتی حامیان برگزیت را برعهده گرفت .
بوریس جانسون که از جانشینان احتمالی کامرون نخست وزیر و رهبر حزب محافظه کار شمرده می شود، تصریح کرد که توافقی که اخیرا بین دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس و سران اتحادیه اروپا به دست آمد، تغییرات بنیادینی در روابط لندن و بروکسل ایجاد نمی کند و به همین جهت تنها را برای بازیابی حق حاکمیت ملی، خروج از اتحادیه اروپا است
«مایکل گوو» وزیر دادگستری انگلیس و از دوستان دیرین کامرون نیز در اظهاراتی ضمن متهم ساختن اتحادیه اروپا به «فساد و تکبر» عنوان کرد که سیاست های این اتحادیه بر خلاف ادعای کامرون، منشاء بی ثباتی و نا امنی در دنیاست.

** آوریل 2016:
- صندوق بین‌المللی پول در گزارشی در 12 آوریل، برای اولین بار و به طور رسمی هشدار داد که خروج انگلیس از اتحادیه اروپا موسوم به 'برگزیت' می تواند آسیب های جدی به اقتصاد منطقه و جهانی وارد سازد
براساس گزارش صندوق بین‌المللی پول، برگزیت می‌تواند یک‌صد میلیارد پوند برای اقتصاد انگلیس هزینه به بار آورده و نزدیک به میلیون فرصت شغلی در این کشور را تحت تاثیر قرار دهد.

- باراک اوباما رییس‌جمهوری آمریکا در 23 آوریل ، همزمان با ورودش به لندن، برای اولین و به صراحت خواستار ادامه حضور انگلیس در اتحادیه اروپا شد .
رییس جمهوری آمریکا در جریان نشست خبری با کامرون، با بیان اینکه این مردم انگلیس هستند که در همه پرسی 23 ژوئن بایستی در مورد حضور و یا عدم حضورش کشورشان در اتحادیه اروپا تصمیم بگیرند، گفت: 'اما صادقانه بگویم با توجه به اینکه نتیجه این‌ همه پرسی چشم‌انداز همکاری‌های ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد، برای واشنگتن مهم است.'
وی بابیان اینکه همه کشورها خواهان استقلال و تحکیم حاکمیت شان هستند، خاطر نشان ساخت: آمریکا بر این باور است که از طریق عضویت در گروه‌هایی نظیر ناتو و یا گروه 'جی 7' بهتر می‌تواند امنیتش را تامین سازد.
اوباما همچنین عنوان کرد درصورت خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، لندن بایستی برای برقراری روابط با آمریکا به ته صف برود.
هر چند وی در گفت وگو با شبکه 'بی بی سی' در پاسخ به این سئوال که : 'ظاهراً تعبیر «بروید انتهای صف» برای برخی در انگلیس توهین آمیز بود یا دستکم آنها را ترساند. آیا نیت شما همین بود؟، پاسخ داد: 'نه، همان طور که گفتم این صرفاً پاسخ به استدلال کسانی بود که پیشنهادِ خروج انگلیس از اتحادیه اروپا ( برگزیت) را مطرح می کنند. آنها معتقدند اگر انگلیس از اتحادیه اروپا خارج شود، آمریکا به نوعی قادر خواهد بود سریع تر کارها را با انگلیس جلو ببرد. من نیز گفتم در حوزه تجارت، این گونه نخواهد بود. واشنگتن قادر نیست سریع تر از اتحادیه اروپا با لندن بر سر مسئله ای مذاکره کند. ما تلاش برای مذاکره بر سر پیمان های تجاری با اروپا را به عنوان بزرگترین شریک تجاری خود رها نمی کنیم و چه بسا پنج یا ده سال طول بکشد تا ما به نتیجه برسیم.'

- 'آنجل گوریا» دبیر کل 'سازمان همکاری اقتصادی و توسعه' ( او ای سی دی ) 27 آوریل هشدار داد که در صورت خروج انگلیس از اتحادیه اروپا موسوم به 'برگزیت' مردم این کشور شوک و خسارت سنگینی را در سال‌های آتی متحمل خواهند شد.
سازمان همکاری اقتصادی و توسعه همچنین در این روز در گزارشی هشدار داد در صورت خروج انگلیس از اتحادیه اروپا ضریب اعتماد اقتصادی در این کشور به‌شدت کاهش‌یافته و هزینه‌ها به‌صورت قابل‌توجهی افزایش خواهد یافت.
این گزارش پیش‌بینی می‌کند که انگلیس بدون حضور در اتحادیه اروپا، به‌سرعت با موانع تجاری مواجه خواهد شد.
سازمان توسعه همکاری‌های اقتصادی در این گزارش مدعی شده است که تولید ناخالص داخلی انگلیس در صورت خروج از اتحادیه اروپا، تا سال 2020، 3درصد از میزانی که با حضور در این اتحادیه می توانست داشته باشد، کمتر خواهد بود.
به ادعای این سازمان بین المللی خسارت ناشی از این مساله، معادل 2هزار و 200 پوند به ازای هر خانواده انگلیسی است.
این سازمان هشدار داده است که کاهش رشد اقتصادی انگلیس (در صورت برگزیت) در سال‌های بعد از 2020 نیز ادامه دارد به ‌طوری ‌که تا سال 2030 میلادی، اختلاف کاهش تولید ناخالص داخلی (در صورت ادامه حضورش در اتحادیه اروپا) به 5درصد خواهد رسید؛ این رقم برابر با خسارتی معادل 3هزار و 200 پوند به ازای هر خانواده انگلیسی خواهد بود.

** ماه 'می ' 2016:
- پنج ‌تن از دبیرکل های پیشین پیمان آتلانتیک شمالی ( ناتو)، در نامه‌ای که در دهم ماه 'می ' منتشر شد مدعی شدند که 'برگزیت سبب کاهش نفوذ انگلستان، تضعیف ناتو و کمک به دشمنان غرب می‌شود.'

- تبلیغات گسترده خیابانی کمپین های طرفدار خروج و ماندن انگلیس در اتحادیه اروپا در چهاردهم ماه 'می ' آغاز شد

- ' دونالد ترامپ' نامزد جنجالی جمهوری خواه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در پانزده ماه 'می ' در گفت وگو با شبکه تلویزیونی «آی.تی.وی» ضمن حمایت از 'برگزیت' اعلام کرد: چنانچه انگلیس از اتحادیه اروپا خارج شود، برای تجارت با آمریکا در انتهای صف قرار نمی گیرد.

- روزنامه دیلی اکسپرس در 31 ماه 'می ' در گزارشی با اشاره به دیدارها و مذاکرات محرمانه رهبران اتحادیه اروپا در خصوص پیامدهای خروج انگلیس از این اتحادیه، فاش کرد مقامات اروپایی نگران از احتمال وقوع 'برگزیت' که بی شباهت به یک زلزله نخواهد بود، هستند.
به نوشته این روزنامه انگلیسی، وزیران خارجه شش کشور اتحادیه اروپا در محلی در نزدیکی بروکسل به‌صورت محرمانه دیدار داشته و به بررسی پیامدهای خروج انگلیس از اتحادیه اروپا پرداخته‌اند.

** ژوئن 2016:
- 'تونی بلر' و 'جان میجر' نخست‌وزیران پیشین انگلیس از دو حزب کارگر و محافظه‌کار در نهم ژوئن در سخنانی دانشگاه 'الستر' در ایرلندشمالی، هشدار دادند که خروج از اتحادیه اروپا موسوم به 'برگزیت' می‌تواند بر یکپارچگی انگلستان و صلح و ثبات در ایرلندشمالی تاثیر منفی بگذارد .
جان میجر رهبر پیشین حزب محافظه کار گفت: اشتباه تاریخی در همه‌پرسی 23 ژوئن می‌تواند توافق صلح ایرلندشمالی را تحت شعاع خودش قرار دهد و سبب جدایی اسکاتلند از بریتانیا شود.
تونی بلر نخست‌وزیر پیشین انگلیس نیز در سخنانی خطاب به دانشجویان گفت: خروج از اتحادیه اروپا تاثیر زیادی بر روی زندگی مردم ایرلند دارد و می‌تواند ثبات ایرلندشمالی را به خطر بیاندازد و به آن آسیب بزند.

- کمیسیون انتخابات انگلیس هشتم ژوئن تایید کرد که سامانه ثبت‌نام آنلاین برای همه پرسی خروج انگلیس از اتحادیه اروپا ،در آخرین ساعات روز ثبت نام( هفتم ژوئن) برای شرکت در این همه پرسی دچار اختلال شده و هزاران نفر موفق به ثبت نام نشدند.
دولت انگلیس به دنبال بروز این مشکل که با انتقادات گسترده روبرو شد، مهلت ثبت نام برای شرکت دراین همه پرسی را یک روز دیگر تمدید کرد.
بدنبال تمدید روز ثبت نام بیش از 200 هزار نفر توانستند به صف کسانی بپیوندند که پیشتر ثبت نام کرده اند.
گفته می شود بیش از 45 میلیون نفر واجد شرایط برای شرکت در همه پرسی 23 ژوئن ثبت نام کرده اند.

- ' الکس سالموند' سخنگوی روابط خارجی حزب ملی اسکاتلند در پانزدهم ژوئن هشدار داد، چنانچه انگلیسی ها رای به ترک اتحادیه اروپا بدهند، اسکات ها همه پرسی خروج از انگلیس را مجددا برگزار خواهند کرد
حزب ملی اسکاتلند که به دنبال استقلال از انگلستان است، در سال 2014 میلادی در جریان یک همه پرسی از دست یافتن به این هدف باز ماند.

- کشته شدن خانم 'جو کاکس' نماینده حزب کارگر در مجلس عوام انگلیس با چاقو و تیراندازی، در شانزدهم ژوئن این کشور را در آستانه برگزاری همه پرسی خروج از اتحادیه اروپا، دچار شوک شدیدی کرد.
فعالیت کارزارهای تبلیغاتی حامی و مخالف خروج انگلیس از اتحادیه اروپا به رغم اینکه تنها پنج روز به همه پرسی 23ژوئن مانده بود، به منظور ادای احترام به 'جو کاکس' نماینده کشته شده مجلس عوام، به مدت سه روز به حالت تعلیق درآمد.
ساندی میل نوزدهم ژوئن در گزارشی نوشت، نتایج نظرسنجی‌های جدید مؤید تاثیرات قتل تکان‌دهنده 'جو کاکس' نماینده پارلمانی حزب کارگر، بر تقویت مواضع حامیان ادامه حضور انگلیس در اتحادیه اروپا است.
براساس نتایج نظرسنجی‌های صورت گرفته، از روز پنجشنبه گذشته و بعد از کشته شدن 'جو کاکس ' نماینده مجلس عوام توسط فردی 52 ساله که گفته می‌شود دیدگاه‌های راست افراطی دارد، ورق به نفع حامیان ادامه حضور انگلیس در اتحادیه اروپا برگشته است.

- کاهش احتمال خروج انگلیس از اتحادیه اروپا موسوم به 'برگزیت'، به دنبال انتشار نتایج آخرین نظرسنجی‌های صورت گرفته در این کشور، باعث افزایش قابل‌توجه ارزش پوند و صعود شاخص بورس فوتسی 100 لندن و سایر بورس های اروپایی در روز دوشنبه 20 ژوئن ، شد.
اروپام**1**1552