امرا... احمدجو:

«سلمان فارسی» وجوهی از طنازی دارد

نویسنده دیالوگ های «سلمان فارسی» از زمانی که برای نگارش این گفت‌وگوها صرف می‌کند، زبان و چگونگی گفتمان شخصیت‌ها و طنازی در این فضا سخن گفت. امرا... احمدجو که نگارش دیالوگ‌های فیلمنامه «سلمان فارسی» را بر عهده دارد درباره داستان این سریال و فضای روایی آن به مهر گفت: گفت‌وگوی شخصیت‌ها در حال نگارش است البته من همچنان وسواس به خرج می‌دهم و این باعث می‌شود که روند کار طولانی شود. وی با اشاره به قصه «سلمان فارسی» توضیح داد: داوود میرباقری قصه سلمان را از زمان تولد این شخصیت آغاز کرده است. البته از آنجایی که از آن تاریخ اطلاعات جزیی در دسترس است بخشی از فیلمنامه باید دراماتیزه شود. به طور مثال پدر سلمان از ملاکان جی در اصفهان بوده و ثروت زیادی داشته است ولی ما از پدر او اطلاعات دیگری نداریم و بخشی از داستان درباره شرایط زندگی وی در ایران و همچنین مسائل پیرامونی او به صورت داستانی در فیلمنامه وارد می‌شود. این کارگردان و فیلمنامه نویس درباره ابتدای قصه «سلمان فارسی» یادآور شد: مسائلی در ذهن سلمان ناهموار است و او با قوانینی از سوی موبدان مواجه می‌شود که به نظرش بعضی از آنها تعجب آور هستند. آنچه در زمان او امری رایج است سلمان را به شک وامی دارد و او شروع می‌کند به پرسیدن سوالات ممنوع و بعد از آن سفری را آغاز می‌کند. احمدجو درباره نگارش دیالوگ‌ها و زمانی که برای آنها صرف می‌کند، عنوان کرد: من گفت‌وگوها را می‌نویسم و باید برای درآوردن دیالوگ‌ها به جزئیات لازم درباره آن زمان مسلط شوم. باید گفت‌وگوها برای من مطلوب باشد و برای این کار حداقل روزی ۱۰ ساعت زمان صرف می‌کنم. وی با اشاره به منابعی که به آنها رجوع می‌کند، اظهار کرد: کتاب های زرتشتی از جمله اوستا مرجع من شده است. تحقیقاتی هم جدا از فیلمنامه توسط سازمان صداوسیما انجام شده است و من از آنها استفاده می‌کنم. همزمان برای اینکه در آن فضا قرار بگیرم به این تحقیقات و کتاب های دیگر هم مراجعه می‌کنم. با همه این احوال گاهی برای یک دقیقه دیالوگ دو یا سه روز وقت می‌گذارم و گاهی هم گفت‌وگوها به راحتی روی به ذهنم می‌آیند و روی کاغذ می‌نویسم.کارگردان مجموعه «روزی روزگاری» درباره زبانی که قرار است در «سلمان فارسی» به کار برد و نحوه گویش‌ها عنوان کرد: اگر بخواهیم زبان را نزدیک به آن زمان انتخاب کنیم نامفهوم خواهد بود بنابراین من سعی می‌کنم دستور زبانی را که قابل فهم است با گویش امروزی استفاده کنم و نظر خود میرباقری هم بر این مبنا بود که دیالوگ‌ها به زبان امروز و محاوره نزدیک‌تر باشد. احمدجو همچنین درباره فضای دیالوگ‌ها و طنازی در آنها توضیح داد: من و داوود میرباقری از سال ۶۲ آشنا شدیم و از لحاظ روحی همدیگر را خوب می‌شناسیم و به جهات کاری هم وجه مشترکی در ما هست. وی ادامه داد: کارهای میرباقری در عین اینکه فضایی جدی و تاریخی دارد اما گاهی در همان آثار صدر اسلامی از طنز ظریف و زیرپوستی بهره می‌گیرد. نمایشنامه هایش اغلب یک سره طنز هستند و یا در کارهای سینمایی مثل «آدم برفی» کلا به سمت کمدی می‌رود. من هم در «تفنگ سرپر» که ماجرای تلخی است نوعی طنازی دارم که در کارها بنا به شخصیت‌ها و موقعیت‌ها تفاوت دارد. احمدجو در پایان با اشاره به مثالی بیان کرد: به طور مثال شخصیت ولید در سریال «امام علی(ع)» طنازی های زیادی دارد و میرباقری استاد خلق چنین طنزهایی است. در سریال «مختارنامه» هم هرجا که فضا و موقعیت به او راه داده است طنز را فراموش نمی‌‌کند و البته این طنز قرار نیست به جدیت و سنگین بودن کار ضربه بزند. درنهایت من امیدوارم ترکیب دیالوگ های من با فیلمنامه او کار خوبی باشد. فیلمنامه «سلمان فارسی» به قلم داوود میرباقری نوشته شده و امرا... احمدجو نیز دیالوگ های این سریال تاریخی را می‌نویسد تا توسط میرباقری کارگردانی شود.