خبرآنلاين:اسلوبودان کواچ سرمربي تيم ملي واليبال حالا مي داند کارش سخت تر شده. تيم او در دور مقدماتي منهاي باخت به فرانسه،با عملکرد قابل قبولي پا به دور دوم رقابتهاي جهاني گذاشته. شاگردان او امروز با استراليا شروع مي کند حريفي که در انتخابي المپيک خاطره تلخي را برايشان رقم زد. شايد اما مهمتر از همه برايش رو دررويي تيمش مقابل آرژانتين و صربستان باشد. با اين حال او حالا براي اولين بار مي خواهد ايران برنده جنگ با تيم وطنش باشد.

*ما در مرحله اول، دوم شديم. اين مقام راضي کننده بود؟

ما پيش از شروع مسابقات مي دانستيم که چه گروهي سختي داريم. ولي هدف مان اين بود که به مرحله دوم صعود کنيم. وقتي هم که به رقابت ها وارد شديم، ديديم همه پيش بيني ها درست بوده و در سخت ترين گروه بايد مسابقات بدهيم. چون همه تيم ها خيلي خوب بودند. پس بايد خيلي تلاش مي کرديم تا به نتيجه دلخواه مان برسيم. خب اگرچه فکر مي کنم مي توانستيم بيشتر امتياز بگيريم ولي همين که موفق شديم از اين گروه سخت، با چهار برد و يک باخت به مرحله دوم برسيم خوشحالم مي کند. چون به هدف مان رسيديم.

*منظورتان از "مي توانستيم بيشتر امتياز بگيريم" همان بازي فرانسه است؟

بله. شايد ما نبايد بازي با فرانسه را از دست مي داديم. ولي خب چون بعد از برد ايتاليا و امريکا با فرانسه بازي داشتيم، شايد به اندازه يک تيم خوب برايش احترام قائل نشديم. طوري که واليبال خوب خودمان را بازي کنيم. فقط در لحظه هايي از بازي، خوب بوديم. به هر حال، گذشت و ما الان در اين مرحله امتياز فرانسه را نداريم. البته اين هم خوب است که حالا مي دانيم، وقتِ باختن نداريم. بايد در هر بازي نهايت تلاش مان را به کار بگيريم تا برنده باشيم.

*شما باخت مقابل فرانسه را فقط در ذهنيت تيم نسبت به حريف مي دانيد؟ يعني باخت ما به فرانسه فني نبود؟

اتفاقا کاملا فني بود. فرانسه بهتر از ما بازي کرد و برد. ولي ما بازي خودمان را ارائه نداديم. ببينيد از يک طرف، فرانسه از مکتب واليبال اروپا مي آيد. واليبالي که برنده شدن در آن خيلي دشوار است. از طرف ديگر؛ مدرسه واليبال فرانسه هم براي بازيکن سازي خيلي سختگيري مي کند. اين ها باعث مي شود، بازيکنان فرانسه کاملا فني باشند. از طرفي فرانسوي ها در ليگ هاي قدرتمند ايتاليا و روسيه و ترکيه بازي مي کنند و جزو بهترين بازيکنان تيم خود و مسابقات شان هستند. بنابر اين در مجموع مي توانم بگويم اصلا سورپرايز نيست که واليبال فرانسه، ايران را ببرد. ولي براي خودم سورپرايز است. چون اين تيم ايران از تيم فرانسه بهتر است.

*بگذريم .. اولين بازي مرحله دوم با استرالياست. تيمي که از آن خاطره تلخ المپيکي نشدن را داريم.

بله. ما با استراليا بازي داريم و من اصلا دوست ندارم کسي فکر کند ما با تيم ضعيفي روبرو هستيم که مي شود به راحتي آن را برد. ايران قبلا يک بار اين اشتباه را مرتکب شده و المپيک لندن را از دست داده. پس بايد آماد? يک بازي خيلي خوب بود.

*در مرحله دوم هر بازي حکم يک فينال را دارد. اما دو تا از اين بازي ها رنگ و بوي ديگري دارند. يکي بازي با آرژانتين به سرمربيگري خوليو ولاسکو. يکي هم بازي در برابر صربستان؛ وطن شما.

اول يک نکته بگويم که به هر دو تا بازي مربوط مي شود. براي ما مشکل بزرگ اين دو بازي اين است که در کمترين زمان ممکن بايد خودمان را براي آنها آماده کنيم. چون بازي چهارشنبه و شنبه ما ساعت 20.25 دقيقه (به وقت لهستان) شروع مي شود. اين يعني ما تا آخر شب درگير مسابقه و شرايط پس از مسابقه هستيم. در حقيقت، استراحت شب از بازي مهم را از دست مي دهيم. چون بازيکنان مان حداقل نيمه شب به خواب و استراحت مي رسند. بازي روز بعد ما هم 16.40 دقيقه است که به خاطرش بايد ساعت 15 توي زمين باشيم. پس حدود 15 ساعت پيش از بازي با آرژانتين و صربستان وقت داريم تا هم خستگي بازي قبل را فراموش کنيم و هم به لحاظ بدني و فکري آماده بازي هاي مهم مان مقابل اين دو تيم بشويم. اين فرصت ريکاوري نداشتن اولين نکته اي است که کار ما را در برابر آرژانتين و صربستان سخت مي کند.

اما درباره آرژانتين بايد بگويم که يکي از بهترين پاسورهاي جهان را دارد و يک گروه بسيار قوي است. از طرفي ولاسکو هم تيم ما را خوب مي شناسد و من مطمئنم که کاملا آماده است و مي خواهد ايران را ببرد. اما بازيکنان ما هم اين انگيزه را دارند تا با پيروزي برابر آرژانتين به ولاسکو بگويند که بعد از رفتنش همچنان پيشرفت کرده اند.

*در واقع توانايي بازي شان را به رخ سرمربي سابق شان بکشند.

بله. ولي آنچه ما داريم تمرين مي کنيم يادآوري اين مسئله است که ما مقابل ولاسکو بازي نمي کنيم. بلکه مقابل آرژانتين بازي مي کنيم.

*خب ما يک بار در مودنا ايتاليا؛ تيم سابق ولاسکو را برديم. حالا اينجا شايد بازيکنان آرژانتين هم اين انگيزه را داشته باشند تا با صرف چند برابر انرژي ايران؛ تيم سابق ولاسکو را به خاطر سرمربي شان ببرند.

همينطور است. ما سعي مي کنيم در طول بازي اين توانايي را از آنها بگيريم.

*...و قرار گرفتن مقابل صربستان چطور؟

خب اين بازي برايم يک اتفاق ويژه است. من حدود سيصد بار با پيراهن صربستان بازي کرده ام و حالا براي اولين بار در زندگي ام مقابل کشورم ايستاده ام. طوري که مي خواهم شکستش بدهم. واقعا احساسم گفتني نيست. ولي خب مي خواهم ايران برنده اين بازي باشد تا نشان بدهم کداميک از دو تيم بهترند. البته مقابل صربستان بازي سختي داريم. صربستان اگرچه در بازي اش نوسان دارد ولي اگر روز خوب بازيکنانش باشد، بردنش خيلي دشوار مي شود. به هر حال، همه بازيکنان اين تيم در بهترين تيم هاي اروپايي بازي مي کنند و اگر بازي شان بگيرد، خطرناکند. منتها ما مي دانيم که دريافت خوبي ندارند و سعي مي کنيم با تاکتيک سرويس، بازي را در دست خودمان بگيريم.

*درباره همه تيم ها حرف زديم الا لهستان ...

لهستان که در خانه سوپرمن است! تيم خوبي است و بازيکنان خوبي دارد ولي حضور و حمايت پرشور هوادارانش باعث مي شود تا عملکرد مثبت بازيکنانش افزايش پيدا کرده و اين تيم خوب، به يک تيم قدرتمند تبديل بشود. يکي از بهترين پاسورهاي دنيا که هم به لحاظ تجربي و هم از نظر تکنيکي خيلي خوب است، را در اختيار دارد.

*به نظرتان کدام تيم ها از اين گروه به مرحله سوم مي روند؟

خب لهستان با 9 امتيازي که دارد، شانس بزرگ صعود به مرحله بعد است. ما هم اگر بازي خودمان را انجام بدهيم ومثل روز ايتاليا و امريکا متمرکز و با انگيزه باشيم، اين شانس بزرگ را داريم.

*حيف نيست تيمي که تا همينجا دريافت کننده، پاسور، ليبرو و دفاع وسطش بهترين هاي جهان هستند، به مرحله بعد صعود نکند؟

ببينيد. اگر مي خواهيد ارزش واقعي کار تيم را بدانيد بايد به دو نکته توجه کنيد؛ سطح کيفي گروه و کيفيت فني تک تک بازيکنان. ما در گروهي که بازي داشتيم، مسابقات مان خيلي سخت بود. تيم واقعا زحمت کشيد و با سختکوشي به مرحله دوم رسيد. از طرفي، بازيکنان مان هم با عملکرد خوب شان در فهرست بهترين هاي مسابقات اند. اينها نشان مي دهد که تيم يک مجموعه خوب است که زحمت کشيده و به خواسته اش رسيده. ولي حالا نبايد با بي دقتي مرحله دوم را از دست بدهد. به همين دليل گفتم؛ الان فقط به استراليا فکر مي کنيم، نه هر چهار تيم اين مرحله. چون ما اول با استراليا بازي داريم و بايد برويم که خوب بازي کنيم و برنده شويم.

*البته کيفيت برد هم مهم است. اينکه 3-. ببري يا 3-1، اينکه 25-22 ببري يا 25-19 روز آخر در جدول خيلي برايت فرق خواهد کرد.

بله. مي بينيد که الان همه ماشين حساب شده اند. فرمول جديد مسابقات کاري کرده که که دائم محاسبه مي کنند، چطور صعود مي کنند يا نه. اين اصلا خوب نيست. ورزش يعني بروي داخل ميدان و برنده بشوي. وقتي کار به محاسبه کشيده مي شود، يک اتفاقات ديگر ممکن است بيفتد که اصلا ورزشي نباشد. من به همين دليل از اينجور محاسبات دوري مي کنم و بيزارم. مي گويم فقط برد مي خواهيم و به هيچ چيز ديگر هم فکر نمي کنيم. از بازيکنان ها هم همين را مي خواهم.

*زمان بازي هاي مرحله دوم علاقه مندان به واليبال ايران را شب نشينِ واليبال مي کند. مي دانيد اين شب ها خيلي ها دور هم جمع مي شوند که واليبال تماشا کنند؟

خب من اصلا راضي نيستم که کسي به خواب شب خود ضربه بزند ولي اختلاف ساعت باعث شده که اين مسئله به وجود بيايد. ما اينجا سعي مي کنيم با ارائه يک واليبال خوب، نتيجه مطلوبي بگيريم و مردم را خوشحال کنيم. البته مردم ايران بايد از اين بازيکنان راضي باشند. ايران الان به تيم مهم و قابل احترامي تبديل شده که همه دنيا درباره اش حرف مي زنند. حالا بازيکنان ايران را به اسم مي شناسند و درباره معروف حرف مي زنند. درباره موسوي حرف مي زنند. درباره تيم ايران حرف مي زنند. به نظرم بهتر از اين نمي شود. اين تيم توانسته اسم کشورش را به خوبي به دنيا معرفي کند.

*اميدواريم با پيروزي ديگر، باز هم مردم را خوشحال کنند.

مطمئنم که اگر با ذهنيت برنده شدن وارد زمين بشويم به نتيجه هم مي رسيم و مردم باز هم خوشحال مي شوند.

*شما درباره حسين معدني با بازيکن ها زياد صحبت مي کنيد. قبل از بازي اول در رختکن با آنها حرف زديد. بعد از صعود هم اين پيروزي را به او تقديم کرديد.

بله. براي اينکه سه ماه با حسين معدني کار کردم و فهميدم که انسان بزرگي است. روزي 20 ساعت با هم کار کرديم، درباره تيم ملي و بازيکنان و حريفان حرف زديم. او بدون سئوال، اطلاعات بازيکنان و روحياتشان را به من مي گفت. قبل از من هم براي تيم ملي کار کرده بوده. به هر حال، من فقط به بازيکنان يادآوري کردم که يادتان باشد يکي از ما الان اينجا نيست و شما قول داديد که برايش کاري بکنيد. بعد هم که صعود کرديم طبيعي بود که اين پيروزي را به او تقديم کنم. چون اين نتيجه، نتيجه حسين معدني هم هست. به همين دليل هم خودم خوشحال تر خواهم شد اگر به نتايج بهتري برسيم. انگار مستر معدني به اين نتايج رسيده.

*نمي ترسيد حرف زدن از حسين معدني، تلخي رفتنش را به ياد بازيکن ها بيندازد و باعث شود نتوانند بازي خودشان را انجام بدهند؟

ابدا. ببينيد ما در المپيک آتلانتا براي نتيجه گرفتن دو دليل داشتيم. يکي اينکه مي خواستيم امريکا را ببريم. چون به کشورمان حمله کرده بود و باعث شده بود ما تمرينات و همچنين مسابقات مان را در خارج از کشورمان برگزار کنيم. جاهايي مثل فرانسه، سوئد، دانمارک. ديگر اينکه در جريان بازي هاي المپيک، پسر يکي از بازيکنان تيم ما (بِرجوويچ) فوت کرد و او مجبور شد به صربستان برگردد. اين مسئله براي ما انگيزه شد که در حد خودمان با کسب مدال، برجوويچ را خوشحال کنيم. به هم قول داديم براي برجوويچ بازي کنيم. آخرش هم مدال برنز را گرفتيم. الان هم همين است. من به بازيکنان مي گويم در تمام لحظه هاي هر بازي، حسين معدني را فراموش نکنيد. اين به آنها انگيزه مي دهد که براي معدني بازي کنند و بهتر بازي کنند و نتيجه بگيرند. البته مي دانم که مسابقات امسال خيلي خيلي سخت است ولي تمام سعي مان را انجام مي دهيم که به نتيجه خوبي برسيم.

*يعني به در مرحله دوم ماندن راضي نمي شويد.

هرگز. ما تيم خوبي داريم. امتياز خوبي داريم. ولي بيشتر مي خواهيم. مي دانم خيلي سخت است. برزيل، امريکا و روسيه عالي اند. لهستان در خانه اش عالي است. ولي ما هم دست بردار نيستيم. مبارزه مي کنيم.

*اينکه به بازيکنان بگوييد براي کسب مدال متحد شوند، به آنها انگيزه نمي دهد؟

ممکن است موثر باشد ولي نبايد به آنها استرس نتيجه گرفتن وارد شود. آن هم با اين فرمول جديد مسابقات. ما قبلا مرحله حذفي؛ يک هشتم داشتيم که هر تيمي مي برد، صعود مي کرد و تمام. لازم نبود به قبل و بعدش فکر کند. اما الان تيم بايد از پوئن اول مسابقات تا آخرين پوئنش را محاسبه کند. چون يک جايي به دردش مي خورد. همين باعث شده همه سرشان توي ماشين حساب باشد که خودشان يا حريفانشان چند امتياز، ست يا پوئن مي خواهند. آن وقت در چنين شرايطي گروه بندي ها را ببينيد! چند تيم مثل برزيل و روسيه انقدر راحتند که در مرحله اول با ذخيره هايشان هم اول مي شوند. يعني به ساده ترين شکل ممکن و با حداکثر امتياز به مرحله دوم مي رسند. ولي ما بايد در تمام لحظه هاي بازي بجنگيم و اگر يک کم کوتاهي کنيم ممکن است ببازيم يا اصلا صعود نکنيم. يعني يک مبارزه سنگين و هميشگي براي تيم و بازيکنانش در جريان است.

*اين طرف جنگ است، آن طرف صلح.

دقيقا.