مدل انتخاباتی 6+5 در انتخابات مجلس هشتم و 8+7 در انتخابات مجلس نهم هنوز هم از حافظه تاریخی کنشگران سیاسی پاک نشده است. آنچه در آستانه مجلس هشتم و بعد از نشست و برخاست‌های اصولگرایان در نهاد ریاست‌جمهوری و به دعوت محمود احمدی‌نژاد و همراهی حبیب‌الله عسگراولادی اتفاق افتاد، تدوین منشور اصولگرایی و البته شکل گرفتن مدل انتخاباتی 6+5 بود. ترکیبی که در آن 6 نفر در کمیته اجرایی و پنج نفر به‌عنوان حکم قرار داشت تا مسیر وحدت برای رسیدن به پارلمان را برای اصولگرایان هموار کنند. اسدالله بادامچیان و شهاب‌الدین صدر نمایندگان تشکل‌های جبهه پیروان، حسین فدایی و علیرضا زاکانی به نمایندگی از طیف نزدیک به جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی و صادق محصولی و حیدر مصلحی هم نمایندگان نزدیک به دولت وقت و رایحه خوش خدمت طیف احمدی‌نژاد، شورای مرکزی و هسته اصلی 11 نفره این ائتلاف بودند؛ ائتلافی که شاید سرمنشا اختلافات شد. از معترضان اصلی این ائتلاف جمعیت آبادگران جوان بود که همان زمان این ائتلاف اصولگرایی را به ائتلاف رفیق‌گرایی تعبیر و تفسیر می‌کردند. همین امر هم موجبات شکل‌گیری ائتلاف فراگیر اصولگرایان را فراهم کرد و حتی فهرست سومی هم مشترک بین این دو فهرست در انتخابات حضور پیدا کرد و درنهایت آرای اصولگرایان را تحت تاثیر قرار داد.
اما این تنها ائتلاف اصولگرایان نبود؛ جبهه متحد اصولگرایان در انتخابات مجلس نهم هم با ترکیبی دیگر شکل گرفت و این‌بار اصولگرایان از مدل 8+7 رونمایی کردند. این ائتلاف انتخاباتی ترکیبی از هشت نفر کمیته داوری و هفت نفر نمایندگان طیف‌های مختلف اصولگرا بود. محمدرضا مهدوی‌کنی و محمد یزدی هدایت این جریان را برعهده داشتند. اما این‌بار هم اصولگرایان به فهرست مشترکی که خواستار آن بودند دست پیدا نکردند چراکه جبهه نوظهور پایداری تصمیم گرفت فهرست مجزایی با سرفهرستی مرتضی آقاتهرانی ارائه دهد. از سویی جبهه ایستادگی، جبهه نزدیک به محسن رضایی، شهاب‌الدین صدر با جبهه بصیرت و بیداری اسلامی و صدای ملت با سرفهرستی علی مطهری ریزش‌های فهرست نهایی جبهه متحد اصولگرایی بودند که منافع سیاسی و پارلمانی همفکران‌شان را به وحدت با اصولگرایان ارجح دانستند. حالا در میانه دهه 90 خورشیدی و در آستانه برگزاری انتخابات مجلس دهم، ائتلافی با عنوان شورای ائتلاف اصولگرایان شکل گرفته است که خروجی جلسات‌شان فهرست 30 نفره‌ای بود که روز سه‌شنبه منتشر شد و نشان داد که کفه پایداری‌ها و یکتایی‌ها در آن سنگینی می‌کند. همین امر ارائه فهرست‌های دیگر از سوی اصولگرایان را محتمل‌تر می‌کند با این تفاوت که اگر در انتخابات مجلس هشتم اصلاح‌طلبان به وحدت رویه نرسیدند و در انتخابات مجلس نهم بسیاری از آنان بنا را بر عدم شرکت گذاشتند، این‌بار همانند دو دوره گذشته میدان رقابت انتخاباتی اصولگرایان بدون رقیب نیست و حضور جدی اصلاح‌طلبان کار را برای آنان دشوار‌تر کرده و ارائه هر فهرست متفاوت می‌تواند آنها را یک قدم از بهارستان دورتر کند.

  صدای ملت
اصولگرایان مصلح
صدای ملت در واقع صدای علی مطهری در پارلمان را حزبی و تشکیلاتی کرده است. کسی که با وجود اینکه در جرگه اصولگرایان تعریف می‌شود اما اظهارنظرهای مصلحانه‌اش زبانزد هر دو جناح است. او که هیچ سهمی در فهرست تهران ندارد و البته سر سازشی هم با آنها در بهارستان بعد از تایید صلاحیتش، اعلام کرد که با فهرست صدای ملت خواهد آمد و سرفهرست این فهرست انتخاباتی خواهد بود.

  تکرار محتمل
اتفاق مجلس نهم
شهاب‌الدین صدر نماینده مجلس چهارم، پنجم و هفتم از جمله کسانی است که به نظر می‌رسد در انتخابات دوره دهم هم همان‌ سازی را می‌زند که در آستانه انتخابات مجلس نهم. او که ارائه فهرست جبهه بصیرت و بیداری اسلامی در انتخابات مجلس نهم آغازگر انشعابی در میان اصولگرایان بود حالا هم خبرهای غیر‌رسمی نشان می‌دهد که به اقدامات حدادعادل در فهرست منتشرشده تهران معترض است و می‌خواهد سردمدار جریان دیگری باشد. صدر که درنهایت برای انتخابات مجلس نهم رد صلاحیت شد، گویا این‌بار که صلاحیتش مورد تایید قرار گرفته، می‌خواهد همان راهی را برود که در مجلس نهم به‌رغم تذکرات مهدوی‌کنی پی گرفت. فهرست صدر هم می‌تواند بازی اصولگرایان را تحت تاثیر قرار دهد.

  پارلمان‌‌‌‌‌‌‌‌نشینان بی‌نصیب
در این میان نمایندگان بهارستان که هم تایید صلاحیت شده و هم از تهران ثبت‌نام کرده‌اند اما در فهرست انتخاباتی اصولگرایان سهمی نداشته‌اند نیز از دغدغه‌های شورای ائتلاف است. همان کسانی که بارها از سوی سخنگوی این شورا به پیوستن به نهضت انصراف دعوت شده‌اند. سیدمهدی هاشمی، مهدی کوچک‌زاده و حسین طلا در این دسته جای می‌گیرند که هنوز پاسخ متقنی به دعوت انصراف نداده‌اند.

  راه‌های پیش روی رهروان
گرچه رهبر فکری رهروانی‌ها اعلام کرده است که مستقل شرکت خواهد کرد و رهروانی‌ها می‌توانند تابع تصمیمات فراکسیونی‌شان باشند، اختصاص ندادن هیچ سهمی به این طیف اصولگرا در فهرست تهران می‌تواند ارائه فهرست از سوی آنها را هم محتمل کند. آنها که جدایی‌شان از بقیه اصولگرایان قطعی است اما هنوز بر سر انتخاب راه مستقل آمدن یا فهرست واحد دادن مانده‌اند.
برخی اعضای فراکسیون همچون بهروز نعمتی در موضع‌گیری‌های خود خبر از ارائه فهرست واحد می‌دهند، بعضی سکوت کرده‌اند و برخی مثل عوض حیدرپور گفته‌اند که رهروان قصد ندارد فهرست جداگانه‌ای بدهد. به هر روی چه رهروانی‌ها هر کدام مستقل شرکت کنند و چه فهرست واحد بدهند، قطعا سبد رای نمایندگان منتخب شورای ائتلاف را تحت تاثیر قرار می‌دهند. از طرفی کاظم جلالی، رئیس فراکسیون هم این روزها مهره موثری است که با اعلام حضور مستقل در انتخابات می‌تواند زمین بازی را تغییر دهد.  کاظم جلالی همچنین به فرهیختگان گفت: «مستقل ثبت‌نام کرده و مستقل در انتخابات شرکت می‌کنم. نه رایزنی می‌کنم در چه لیست‌هایی باشم و نه نفی می‌کنم که نامم در لیستی قرار بگیرد. چرا که رای مردم قابل خط‌کشی نیست.»

  تلاش نمایندگان ادوار
برای بازگشت به پارلمان
رفعت بیات از نمایندگان مجلس هفتم دیروز خبر داده است که با همراهی حسن غفوری‌فرد و حسن سبحانی تصمیم دارند در قالب فهرست نیروهای مستقل انقلاب وارد کارزار انتخابات شوند؛ فهرستی که به گفته بیات در بازی‌های جناحی و گروهی حضور ندارد و می‌خواهد اصولگرای مستقل باشد.
تاکنون پنج گروه برای ارائه فهرستی با هویت اصولگرایی اعلام آمادگی کرده‌اند. به این رقم می‌توان تعدادی از کاندیداهای مستقل را اضافه کرد که به نظر می‌رسد نهضت انصراف را به سمت شکست می‌برد و ائتلاف اصولگرایان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. علاوه‌بر این شرایط جدید اصلاح‌طلبان و فعالیت تشکیلاتی‌شان در دهه 90 را که با یک دهه پیش متفاوت است، نمی‌توان نادیده گرفت.