صاحب‌خبر - گروه ورزش: داستان از آنچه انتظار می‌رفت بیشتر طول كشید. وقتی مدیرعامل باشگاه نفت از پیوستن علیرضا بیرانوند به جمع سرخپوشان استقبال كرد و وقتی خود این دروازه‌بان مدعی شد رضایت‌نامه‌اش را گرفته و به همین بهانه در باشگاه پرسپولیس حاضر شد، همه فكر كردند كار تمام شده و دیگر مشكلی در مسیر حضور این گلر ملی‌پوش در قفس توری قرمزها وجود ندارد. با این حال هر چه جلوتر رفتیم كار خراب‌تر شد. ابتدا نفتی‌ها قرارداد داخلی بیرانوند كه تا پایان لیگ شانزدهم اعتبار دارد را در فدراسیون فوتبال به ثبت رساندند و سپس علیرضا منصوریان با حضور دروازه‌بان تیمش در پرسپولیس مخالفت كرد.




همین مساله كافی بود تا اغلب رسانه‌ها طی 48 ساعت گذشته، ماجرای انتقال بیرانوند به جمع سرخپوشان را به كلی منتفی اعلام كنند؛ هرچند شواهد نشان می‌دهد هنوز نمی‌توان به قطعیت در این مورد اظهارنظر كرد. در مورد كم‌وكیف این پرونده تا به حال زیاد صحبت شده، اما جنبه كمتر دیده شده موضوع به عدم تفاهم دو باشگاه بر سر «انتقال قرضی» بیرانوند مربوط می‌شود؛ آنجا كه به نظر می‌رسد این شیوه مهم از جابه‌جایی بازیكنان، چندان در فوتبال ایران مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

یك ابهام جدی
از قرار معلوم نفتی‌ها که تا پایان فصل آینده با بیرانوند قرارداد دارند، صرفا حاضرند او را به‌صورت «قرضی» به سرخپوشان بدهند، اما پرسپولیس بیرانوند را «قطعی» می‌خواهد و همین مساله انتقال این گلر ملی‌پوش به جمع قرمزها را تا مرز لغو شدن پیش برده است. این وسط چیزی که عجیب به نظر می‌رسد، مخالفت سرخپوشان با جذب قرضی بیرانوند است. پرسپولیس الان که با مشکل دروازه‌بان اصلی مواجه است، می‌تواند بیرانوند را برای یک‌نیم‌فصل در اختیار بگیرد. به این ترتیب آنها از پرداخت پول هنگفت برای گرفتن رضایت‌نامه این بازیکن هم معاف خواهند شد. به علاوه این چند ماه فرصت خوبی است تا پرسپولیسی‌ها بفهمند آب برانکو با بیرانوند داخل یک جوی می‌رود یا نه؛ اگر شد، تابستان بعدی مذاکرات برای قطعی کردن این انتقال ادامه پیدا می‌کند و اگر نشد، قرمزها سر فرصت برای جذب یک دروازه‌بان خوب داخلی یا خارجی اقدام خواهند کرد. امروز اگر سرخپوشان بخواهند گلر خارجی بگیرند، ناچار هستند یکی از بازیکنان خارجی‌شان را از لیست خارج کنند که این اقدام شتابزده، بار مالی زیادی هم برای آنها به همراه خواهد داشت، اما در ابتدای فصل بعد خیلی راحت می‌شود این کار را انجام داد و گلر مطمئن خارجی گرفت.

مشكل پرسپولیس چیست؟
كسی دقیقا نمی‌داند باشگاه پرسپولیس چه مشكلی با جذب قرضی بیرانوند دارد. اصولا مدیران این باشگاه اهل پاسخگویی‌های صریح و روشن نیستند و در این مورد هم هنوز دلایل‌شان را برای هواداران پرشمار پرسپولیس تشریح نكرده‌اند. هر آنچه در این میان مطرح می‌شود، صرفا مربوط به گمانه‌زنی رسانه‌های مختلف است. مثلا برخی سایت‌ها مدعی شده‌اند مشكل سرخپوشان با این شیوه از انتقال بیرانوند، هزینه بالای او است. مثلا آنها نمی‌توانند رقمی حدود 500 میلیون تومان به گلر نیمكت‌نشین نفت تهران بدهند تا او در پرسپولیس فیكس شود، بدرخشد و سپس رقم رضایت‌نامه‌اش افزایش پیدا كند. پرسپولیسی‌ها مایل‌ هستند در همین مرحله جذب بیرانوند را قطعی كنند و امروز كه جایگاه فنی او در نفت چندان باثبات نیست، برای همیشه این بازیكن را به استخدام خودشان در بیاورند. از سوی دیگر اما طبیعی است كه نفتی‌ها با انتقال قطعی بیرانوند مخالف باشند. آنها یك سال دیگر با این دروازه‌بان قرارداد دارند و می‌دانند كه ممكن است علیرضا منصوریان دیر یا زود از این باشگاه جدا شود. با این اوصاف بیرانوند احتمالا گزینه اصلی سرمربی بعدی خواهد بود و طبعا آنها دوست ندارند این بازیكن را به راحتی از دست بدهند.

بیشتر توجه كنیم
فوتبال دنیا پر است از بازیكنانی كه به‌طور قرضی به باشگاه‌های دیگر منتقل می‌شوند. این استراتژی در باشگاه مبدأ به كاهش تنش‌ها كمك می‌كند و در باشگاه مقصد، بهره‌وری بالا با هزینه پایین را به همراه می‌آورد. همین حالا بارسلونا بازیكنانی مثل دنیس سوارس و مونتویا را به ویا رئال و اینترمیلان قرض داده تا در صورت بهبود شرایط -اعم از افزایش تجربه و سطح كیفی آنها و نیز خالی شدن جا در تركیب اصلی تیم كاتالان- بعد از مدتی آنها را به خانه برگرداند. به‌طور كلی به نظر می‌رسد این شیوه از فعالیت نقل‌وانتقالاتی در فوتبال ایران باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد. در طول سال‌های اخیر این شاید فقط محسن مسلمان بوده كه از سوی باشگاه ذوب‌آهن به چند تیم مختلف قرض داده شده؛ آنچه مشكلی برای این تیم اصفهانی ایجاد نكرده و البته در مقاطعی مثل لیگ سیزدهم به پرسپولیس كمك كرده است. در حال حاضر مسلمان بازیكن قطعی سرخپوشان به شمار می‌رود. آیا امكان طی شدن همین پروسه برای یكی مثل بیرانوند هم وجود ندارد؟
∎​