شناسهٔ خبر: 75614031 - سرویس فرهنگی
منبع: ایبنا | لینک خبر

در راستای تقویت پیوندهای فرهنگی؛

پیشنهاد ایران برای اختصاص سالانه جایزه بریکس به شاعران ملی

حمید نظرخواه علیسرایی، شاعر و نویسنده ایرانی و هماهنگ‌کننده ملی شبکه ادبیات بریکس در ایران، با تأکید بر نقش ادبیات در تحکیم ارتباط میان ملت‌ها، پیشنهاد داد جایزه ادبیات بریکس هر سال به یکی از شاعران ملی کشورهای عضو اختصاص یابد.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا حمید نظرخواه علیسرایی، شاعر و نویسنده ایرانی و هماهنگ‌کننده ملی شبکه ادبیات بریکس در ایران، با اشاره به اهمیت جایزه ادبیات بریکس، این رویداد را فرصتی استثنایی برای تقویت پیوندهای فرهنگی و ادبی میان ملت‌ها دانست و پیشنهاد داد که هر سال، این جایزه به یکی از شاعران ملی کشورهای عضو بریکس اختصاص یابد.

علیسرایی اظهار داشت: جایزه ادبیات بریکس نخستین جایزه ادبی بین‌المللی است که به‌طور جدی بر ارزش‌های سنتی، انسانی، انسان‌شناختی، بومی و ملی تمرکز دارد و در عین حال بر حفظ میراث فرهنگی، طبیعی و زبانی میان ملت‌ها تأکید می‌کند. این جایزه بر پایه فرهنگ مشترک و ارزش‌های اصیل کشورهای عضو بریکس شکل گرفته و هدف آن، تقویت گفت‌وگو و تبادل فرهنگی بر اساس احترام متقابل است.

وی افزود: فرآیند ارزیابی آثار در این جایزه، بر پایه معیارهای فرهنگی و هنری و بدون هرگونه جهت‌گیری سیاسی انجام می‌شود، زیرا جوهره اصلی آن در محوریت مردم، اصالت فرهنگی و هویت ملی نهفته است. با نگاهی به آینده، دعوت از کشورهای مهمان برای حضور در دوره‌های بعدی می‌تواند دامنه فرهنگی این جایزه را فراتر از مرزهای سیاسی گسترش دهد.

این شاعر و پژوهشگر ایرانی با اشاره به ضرورت پاسداشت ادبیات ملی کشورهای عضو گفت: پیشنهاد می‌کنم هر سال، جایزه ادبیات بریکس به یکی از شاعران ملی کشورهای عضو اختصاص یابد. برای ایران، این می‌تواند به معنای بزرگداشت شاعرانی همچون حافظ، سعدی یا مولوی باشد و در سایر کشورها نیز انتخاب شاعر بر عهده میزبان خواهد بود. چنین سنتی، پیوندهای فرهنگی میان ملت‌ها را از طریق زبان جهانی هنر و ادبیات تعمیق می‌بخشد.

علیسرایی در پایان با اشاره به جنبه‌های فرهنگی این جایزه افزود: یکی از بزرگ‌ترین مزایای جایزه ادبیات بریکس، ترجمه و انتشار آثار نویسندگان و شاعران برجسته کشورهای عضو به زبان‌های رسمی سایر کشورهای عضو است. این اقدام، تبادل فرهنگی و درک متقابل میان ملت‌ها را تقویت کرده و زمینه‌ساز وحدت فکری و زبانی در میان ملت‌های دوست خواهد بود.