به گزارش خبرگزاری آنا، روزنامه «کره تایمز»، قدیمی‌ترین روزنامه انگلیسی‌زبان کره جنوبی، اولین نسخه از «رتبه‌بندی برتری جهانی دانشگاه‌های کره‌ای» (K-Universities Global Excellence Rankings) را منتشر کرد. در این رتبه‌بندی، شاخص‌های مرتبط مستقیماً با جهانی‌شدن، ۶۳٫۲ درصد از کل وزن را به خود اختصاص داده‌اند؛ این ویژگی، آن را به جامع‌ترین و بین‌المللی‌ترین رتبه‌بندی ملی دانشگاه‌ها در جهان تبدیل کرده است.
این رتبه‌بندی، ۵۴ دانشگاه چهارساله سراسر کشور را در چهار دسته کلی — آموزش (۶۰ امتیاز)، پژوهش (۵۰ امتیاز)، حمایت از دانشجویان (۴۰ امتیاز) و وضعیت فارغ‌التحصیلان و تأثیرگذاری (۴۰ امتیاز) — بر اساس یک مقیاس ۱۹۰ امتیازی ارزیابی کرده است. با این حال، روزنامه تأکید کرده که «هیچ دانشگاهی در تمام دسته‌ها برتر نیست.»
این رتبه‌بندی شامل ۲۲ شاخص فرعی است که وزن قابل توجهی به عواملی داده شده که برای دانشجویان بین‌المللی اهمیت بیشتری دارند، مانند تنوع ملیتی دانشجویان، ارائه بورسیه‌ها و نرخ حفظ دانشجویان نه آن‌گونه که در رتبه‌بندی‌های بین‌المللی معمولاً تمرکز اصلی بر حجم تولیدات پژوهشی باشد.
بر اساس نتایج این ارزیابی، روزنامه کره تایمز همراه با شش کارشناس در زمینه جهانی‌شدن دانشگاه‌ها، ۳۰ مؤسسه برتر را انتخاب کرد. دانشگاه کره در رتبه اول قرار گرفت، دانشگاه ملی سئول (SNU) دوم و دانشگاه یونسه سوم شد.
این سه دانشگاه که به‌صورت جمعی با عنوان «SKY» شناخته می‌شوند، سال‌هاست محبوب‌ترین مقاصد تحصیلی برای دانشجویان داخلی کره جنوبی بوده‌اند.
سایر دانشگاه‌های دهگانه برتر شامل سونگ‌کیون‌کوان، هانیانگ، سوگانگ، دانشگاه سئول، دانشگاه اِوا وومَنز، کیونگ‌هی و دونگ‌گوک هستند که همگی در پایتخت، سئول، واقع شده‌اند.
«کیم دونگ-اون»، رئیس دانشگاه کره (رتبه اول)، در بیانیه‌ای رسانه‌ای گفت: «این دستاورد، حاصل تلاش تمامی اعضای دانشگاه است که جهانی‌شدن را به‌عنوان موتور محرکه توسعه انتخاب کردند، حتی در شرایط چالش‌برانگیز کاهش جمعیت دانش‌آموزی و عصر هوش مصنوعی.»
وی افزود: «دانشگاه کره به دنبال همکاری‌های جهانی و نوآوری خواهد ماند تا خود را به‌عنوان نماد دانشگاه‌های کره، مقصد اول دانشجویان بین‌المللی و یک دانشگاه جهانی ضروری برای جامعه جهانی تثبیت کند.»
تجربه دانشجویان خارجی
روزنامه کره تایمز این رتبه‌بندی را «ارزیابی‌ای متمرکز بر دانشجو» توصیف کرده که تجربیات دانشجویان بین‌المللی را در نظر می‌گیرد. «رتبه‌بندی‌های موجود عمدتاً بر دانشجویان داخلی متمرکز بوده‌اند و منابع معتبر کمی برای دانشجویان خارجی فراهم کرده‌اند که به دنبال اطلاعات قابل اعتماد برای انتخاب دانشگاه هستند. این کمبود راهنمایی قابل دسترس، ضرورت ایجاد ارزیابی‌ای را نشان می‌داد که بر نیازها و نگرانی‌های دانشجویان بین‌المللی متمرکز باشد.»
دانشجویان خارجی از این رتبه‌بندی جدید استقبال کرده‌اند. «فاطمه اُرس»، دانشجوی ترکیه‌ای در دانشگاه یونسه، این ابتکار را خوش‌آمد گفت و بیان کرد: «برای دانشجویان خارجی که می‌خواهند درباره دانشگاه‌های کره اطلاعات کسب کنند، این رتبه‌بندی اطلاعاتی را ارائه می‌دهد که در جای دیگری به‌راحتی در دسترس نیست.»
او به University World News گفت: «جزئیاتی مانند ظرفیت پژوهشی بین‌المللی، امکانات خوابگاه و نرخ پذیرش در مقطع کارشناسی ارشد به‌تنهایی یافتن آن‌ها سخت است، اما برای انتخاب دانشگاه بسیار حیاتی هستند.»
یکی از اساتید گروه مطالعات بین‌المللی در یکی از دانشگاه‌های برتر بیان کرد: «در عمل، اغلب شکافی بین انتظاراتی که دانشگاه‌ها در تبلیغات خود ایجاد می‌کنند و تجربه واقعی دانشجویان خارجی پس از ورودشان وجود دارد. برخی دانشگاه‌ها در تلاش برای جذب دانشجویان بین‌المللی، گاهی انتظارات بیش‌ازحد خوش‌بینانه‌ای درباره حمایت از دانشجویان یا فرصت‌های پژوهشی ایجاد کرده‌اند.»
وی با اشاره به معیارهای تعیین‌شده در این رتبه‌بندی افزود: «این رتبه‌بندی جدید، که بر اساس معیارهای عینی طراحی شده، نه‌تنها به دانشجویان خارجی کمک می‌کند تا تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند، بلکه چالشی سازنده برای خود دانشگاه‌ها نیز محسوب می‌شود.»
اساتید دانشگاهی نیز از هدف کلی این رتبه‌بندی حمایت کردند. «شین ها-گیون»، استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه زنان دونگ‌داک، در مقاله‌ای در روزنامه مائیل (Maeil) نوشت: «اهداف جهانی‌شدن روشن است: جذب دانشجویان برجسته بین‌المللی، گسترش همکاری‌های پژوهشی با دانشگاه‌های خارجی و افزایش ارزش برند مؤسسات آموزشی. از طریق این اقدامات، دانشگاه‌ها می‌توانند رقابت‌پذیری جهانی خود را هم در آموزش و هم در پژوهش تضمین کنند. با این حال، رشد پایدار بدون تبلیغات استراتژیک، نوآوری سازمانی و رویکردهای متناسب با هر کشور ممکن نخواهد بود. دانشگاه‌ها باید اهداف جهانی‌شدن خود را بازتعریف کرده، ساختارهای سازمانی خود را بازسازی کنند و نیروهای متخصص لازم را جذب نمایند.»
رشد دانشجویان خارجی
بر اساس گزارش کره تایمز، این ارزیابی در پاسخ به تحولات محیط آموزش عالی کره طراحی شده است که تحت تأثیر نرخ تولد کاهش‌یافته، جمعیت دانش‌آموزی در حال کاهش و افزایش چشمگیر تعداد دانشجویان خارجی قرار گرفته است. دانشگاه‌های کره به‌طور فزاینده‌ای برای بقا مجبورند به جذب دانشجویان بین‌المللی متکی باشند.
داده‌های رسمی وزارت دادگستری کره جنوبی (مسئول مهاجرت و ویزا) نشان می‌دهد که در سه سال گذشته، رشد انفجاری در جمعیت دانشجویان خارجی رخ داده است: از ۱۹۷٬۲۳۴ نفر در سال ۲۰۲۲ به ۲۲۶٬۵۰۷ نفر در ۲۰۲۳، ۲۶۳٬۷۷۵ نفر در ۲۰۲۴ و حدود ۲۷۵٬۵۸۰ نفر تا ماه مه ۲۰۲۵.
بر اساس آمار رسمی، تعداد دانشجویان خارجی در ماه گذشته از هدف دولتی جذب ۳۰۰٬۰۰۰ دانشجوی خارجی تا سال ۲۰۲۷ پیشی گرفته است — هدفی که در زمان اعلام آن بسیار بلندپروازانه تلقی می‌شد. از این ۳۰۰ هزار نفر، اکثریت (۲۲۰ هزار نفر یا ۷۰ درصد) در مقاطع تحصیلی (degree programmes) ثبت‌نام کرده‌اند. دانشجویان ویتنامی و چینی با هم نزدیک به نیمی از کل را تشکیل می‌دهند.
گزارشی در ژوئیه با عنوان «روند جذب دانشجویان خارجی در مؤسسات آموزش عالی کره» که توسط مرکز پژوهش و آموزش مهاجرت (MRTC) — یک مرکز تفکر — منتشر شد و از داده‌های مؤسسه توسعه آموزش کره (KEDI) استفاده کرد، نشان داد که در سال ۲۰۲۴، ۱۲ دانشگاه از میان ۳۸۹ دانشگاه کشور (۳٫۱ درصد) نسبت دانشجویان خارجی بالاتر از ۲۰ درصد داشتند.
در سال ۲۰۱۴، هیچ دانشگاهی به این آستانه نرسیده بود؛ این امر نشان‌دهنده گستره چشمگیر تغییر در تنها یک دهه است. MRTC تأکید کرد که دانشگاه‌ها باید هدف‌های جذب خود را با در نظر گرفتن تنوع تعیین کنند و شاخص‌های تنوع را برای مدیریت این تحول توسعه دهند.
داده‌های رتبه‌بندی
چارچوب رتبه‌بندی دانشگاه‌های کره‌ای (K-Universities) بر اساس داده‌های عمومی وزارت آموزش و پلتفرم «Naver Scholytics» طراحی شده که عمدتاً از پایگاه جامع Naver Academic — حاوی محتوای آکادمیک منتشرشده — داده جمع‌آوری می‌کند.
«جونگ دا-هیون»، خبرنگار کره تایمز که پروژه را هدایت کرده، گفت که رتبه‌بندی دانشگاه‌های کره‌ای طی یک سال توسعه یافته است. «ما به نظرات ذینفعان مختلف گوش دادیم، شاخص‌ها را با مشورت پژوهشگران تعیین کردیم و روش‌شناسی را بر اساس بازخوردهای کارشناسان آموزش عالی بهبود بخشیدیم.»
وی افزود: «به‌عنوان یک روزنامه انگلیسی‌زبان مستقر در کره، خوانندگان ما شامل بسیاری از دانشجویان خارجی علاقه‌مند به تحصیل در این کشور است. کره به‌طور فزاینده‌ای به مقصدی محبوب برای دانشجویان بین‌المللی تبدیل شده و ما می‌خواستیم اطلاعاتی قابل اعتماد درباره دانشگاه‌های کره در اختیار آن‌ها قرار دهیم.»
وی همچنین اشاره کرد: «رتبه‌بندی‌های بین‌المللی معمولاً تنها تعداد معدودی از دانشگاه‌های کره‌ای را پوشش می‌دهند، در حالی که رتبه‌بندی‌های داخلی مانند آنچه روزنامه محلی جونگ‌آنگ ایلبو (JoongAng Ilbo) تولید می‌کند، اغلب بر معیارهایی تمرکز دارند که برای دانشجویان کره‌ای مهم‌تر از دانشجویان خارجی است.»
روزنامه Korea JoongAng Daily از سال ۱۹۹۴ رتبه‌بندی رقابت‌پذیری دانشگاه‌های کره‌ای را منتشر کرده که تنها تعداد محدودی از دانشگاه‌های داخلی را پوشش می‌دهد.
شاخص‌های کلیدی
شاخص «آموزش» در رتبه‌بندی دانشگاه‌های کره‌ای، نسبت دانشجویان مبادله‌ای، نسبت دانشجویان خارجی، تنوع ملیتی و سطح گواهی‌نامه سیستم تضمین کیفیت آموزش بین‌المللی (IEQAS) را اندازه‌گیری می‌کند. در این بخش، دانشگاه کره رتبه اول را کسب کرد، پس از آن دانشگاه سئول، یونسه، سونگ‌کیون‌کوان و هانیانگ قرار گرفتند.
این دانشگاه‌ها نه‌تنها به‌خاطر جذب تعداد زیادی دانشجوی بین‌المللی، بلکه به‌دلیل ایجاد «مدل‌های مبادله دوطرفه پایدار» با اعزام دانشجویان خود به خارج از کشور مورد تقدیر قرار گرفتند.
تیم ارزیابی کره تایمز گفت: «دانشگاه‌ها باید تمرکز جهانی‌شدن را از ‘چند نفر جذب شده‌اند’ به ‘چگونه از آن‌ها برای فارغ‌التحصیلی موفق حمایت می‌شود’ تغییر دهند.»
در بخش «پژوهش» که بر اساس تعداد انتشارات بین‌المللی به‌ازای هر عضو هیئت علمی، سهم مقالات همکاری‌های بین‌المللی، شاخص استنادهای بین‌المللی، نرخ انتشار در ۱۰ درصد برتر مجلات آکادمیک و بودجه پژوهشی ارزیابی شد، دانشگاه سِجونگ رتبه اول را کسب کرد، پس از آن یونسه، سونگ‌کیون‌کوان و دانشگاه ملی سئول قرار گرفتند.
روزنامه کره تایمز نوشت: «صعود غافلگیرکننده دانشگاه سِجونگ به رتبه اول نشان می‌دهد که شراکت‌های استراتژیک گاهی از اندازه دانشگاه مهم‌تر است؛ این دانشگاه با پروژه‌های مشترک با مؤسسات خارجی، به‌سرعت جایگاه پژوهشی خود را ارتقا داده است.»
یونسه و سونگ‌کیون‌کوان عملکرد ثابتی در شاخص‌های استناد و انتشار در مجلات معتبر داشتند. دانشگاه ملی سئول و دانشگاه کره نیز در جذب بودجه پژوهشی جهانی و اجرای پروژه‌های تحقیقاتی مشترک متمایز شدند.
حمایت از دانشجویان و شبکه فارغ‌التحصیلان
شاخص «حمایت از دانشجویان»، هزینه سرانه، نسبت بورسیه‌ها به شهریه، و ظرفیت خوابگاه برای دانشجویان خارجی را اندازه‌گیری می‌کند. در این بخش، دانشگاه ملی سئول (SNU) رتبه اول را کسب کرد، پس از آن دانشگاه کره، یونسه، دانشگاه کاتولیک کره و سوگانگ قرار گرفتند.
SNU به‌دلیل ظرفیت مالی قوی، بورسیه‌های گسترده، سرمایه‌گذاری بالا به‌ازای هر دانشجو و قدرت جذب کمک‌های مالی، در این بخش پیشتاز شد. دانشگاه‌های کره و یونسه نیز در بورسیه‌ها و امکانات خوابگاه عملکرد قوی داشتند، در حالی که سوگانگ به‌خاطر سیستم‌های جامع اقامت و حمایت از دانشجویان مورد توجه قرار گرفت.
شاخص «وضعیت فارغ‌التحصیلان» شامل نرخ اشتغال، نرخ پذیرش در مقطع کارشناسی ارشد و تأثیر اجتماعی فارغ‌التحصیلان است. در این بخش نیز SNU در صدر قرار گرفت، پس از آن دانشگاه کره، یونسه، سونگ‌کیون‌کوان و سوگانگ آمدند. SNU به‌خاطر شبکه «بی‌همتا» فارغ‌التحصیلانش در مؤسسات بزرگ داخلی، شرکت‌ها و حوزه‌های حرفه‌ای شناخته شد.
دانشگاه‌های کره و یونسه در بخش‌های اداری، حقوق و اقتصاد تأثیر قوی داشتند، در حالی که سونگ‌کیون‌کوان و سوگانگ در بخش‌های حرفه‌ای و اداری برجسته بودند.
روزنامه کره تایمز گفت: «این شاخص، طولانی‌ترین معیار جهانی‌شدن است؛ چراکه نه‌تنها توانایی جذب دانشجو، بلکه آماده‌سازی آن‌ها برای تبدیل شدن به رهبران جهانی را منعکس می‌کند. برای دانشجویان خارجی، نتایج قوی فارغ‌التحصیلان، ارزش و اعتبار مدرک کره‌ای را در بازار کار جهانی نشان می‌دهد.»
تیم ارزیابی کره تایمز اعلام کرد که قصد دارد در نسخه‌های آینده، گستره این ارزیابی را گسترش دهد و عناصر کیفی مانند نظرسنجی از اعضای هیئت علمی و دانشجویان خارجی را نیز در آن بگنجاند تا ارزیابی جامع‌تری ارائه شود.
انتهای پیام/