نوید کارگر دهبیدی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: افزایش سطح کشت و تعداد بهرهبرداران اگر همراه با مدیریت بهینه منابع، کاهش مصرف آب و نهادههای شیمیایی و افزایش بازده اقتصادی نباشد، میتواند منجر به فشار بیشتر بر منابع طبیعی، بهویژه ذخایر آبی و خاکی استان شود.
وی ادامه داد: تداوم روند فعلی بدون اصلاح الگوی بهرهبرداری میتواند تهدیداتی جدی همچون کاهش سطح آبهای زیرزمینی، فرسایش خاک، تخریب تنوع زیستی و آلودگی ناشی از مصرف بیرویه سموم و کودهای شیمیایی را به همراه داشته باشد.
این محقق یادآور شد: نیاز به مدیریت تخصصی و راهبردی در تمام عرصهها، بهویژه در حفظ و احیای ذخایر استراتژیک آب، در شرایط کنونی بیش از پیش احساس میشود.
وی گفت: بر اساس آمار منتشرشده، سطح زیر کشت محصولات زراعی و باغی در استان افزایش یافته و توسعه فعالیتهای دامپروری نیز روند رو به رشدی دارد و این رشد فقط جنبه فیزیکی و کمی دارد و به معنای بهبود بهرهوری یا دستیابی به توسعه پایدار نیست.
کارگر دهبیدی خاطرنشان کرد: آذربایجانغربی به دلیل تنوع اقلیمی و موقعیت ژئوپلیتیکی خاص، ظرفیت بالایی در تولید محصولات متنوع کشاورزی دارد و در این زمینه جایگاه خوبی به عنوان یکی از ارکان اصلی اقتصاد کشاورزی ایران کسب کرده ولی نباید این موضوع رویکرد افزایش بهرهوری را دستخوش تغییر کند.
وی ادامه داد: راهبرد پیشنهادی برای آنکه رشد فعلی به موفقیتی پایدار و قابل اتکا در حوزه توسعه اقتصادی و امنیت غذایی کشور تبدیل شود این است که باید رویکرد افزایش بهرهوری به جای توسعه کمی صرف در دستور کار قرار گیرد.
این محقق ملزومات این موضوع را ارتقاء کارایی مصرف آب از طریق توسعه سامانههای نوین آبیاری، کاهش وابستگی به نهادههای شیمیایی و جایگزینی با روشهای سازگار با محیطزیست، انتقال فناوریهای نوین کشاورزی و دانش فنی به بهرهبرداران، ترویج فرهنگ بهرهبرداری پایدار و مسئولانه از منابع بیان کرد.
وی بیان کرد: نقش مراکز تحقیقاتی، دانشگاهها و کارشناسان بخش کشاورزی در این فرآیند حیاتی است و تنها با پیوند میان یافتههای علمی و عمل میدانی میتوان چشماندازی روشن برای حفظ مواهب طبیعی استان ترسیم کرد.