حجت‌الاسلام والمسلمین محسنی اژه‌ای ۲۰ مرداد ۱۴۰۴ در نشست هم‌اندیشی با مدیران و اصحاب رسانه گفته بود: قانون مطبوعات در سال ۱۳۶۴ نوشته شده و اصلاحات عمده آن مربوط به سال ۱۳۷۹ بوده است. با گذشت چندین سال از آخرین اصلاحات انجام‌شده روی این قانون و مقتضیات زمان آیا نیازی به بازنگری در قانون مطبوعات داریم یا نه؟ تا پانزدهم شهریور بگویید آیا نیاز است در قانون مطبوعات بازنگری کنیم یا نه و اگر نیاز به این بازنگری بود بگویید چه چیز‌هایی باید عوض شود.
محمدمهدی فرقانی در گفتوگو با میزان، در این باره با تاکید بر ضرورت بازنگری در قانون مطبوعات اظهار داشت: امروز با تحولات فناورانه و تغییرات گسترده در عرصه رسانه مواجه هستیم. تأثیرگذاری و حساسیتی که پیش‌تر مطبوعات داشتند، کمرنگ شده است، زیرا اکنون کانال‌ها و شبکه‌های اجتماعی مخاطبان بیشتری نسبت به مجموع تیراژ مطبوعات دارند؛ بنابراین باید مانند کشور‌های مترقی دنیا، قانون مطبوعات را بر اساس واقعیت‌های روزنامه‌نگاری امروز بازنگری کنیم.
این استاد روزنامه‌نگاری و ارتباطات ادامه داد: در قوانین گذشته، اصلاً از واژه «روزنامه‌نگار» یاد نشده و بیشتر تمرکز بر خود مطبوعات بوده است؛ گویی روزنامه‌نگار یک شخصیت مستقل ندارد. در حالی که باید روزنامه‌نگاری را به عنوان یک حرفه مستقل، با حقوق و مسئولیت‌های اجتماعی خاص خودش به رسمیت بشناسیم.
فرقانی گفت: روزنامه‌نگاران چشم و گوش جامعه و حتی حاکمیت هستند؛ آنها نارسایی‌ها را بیان می‌کنند، مطالبات مردم را مطرح می‌کنند و این کمک می‌کند دولت‌ها بتوانند به موقع سیاستگذاری‌های درست انجام دهند؛ بنابراین تأمین حقوق و آزادی‌های لازم برای فعالیت مستقل و آزاد روزنامه‌نگاران، یکی از الزامات قانون جدید است.
وی تاکید کرد: حرفه‌ای بودن روزنامه‌نگار باید در کنار مسئولیت اجتماعی قرار گیرد. یعنی روزنامه‌نگار علاوه بر برخورداری از حقوق و آزادی‌های حرفه‌ای، باید به میثاق اخلاقی و اصول حرفه‌ای پایبند باشد. همچنین معیشت روزنامه‌نگاران و شأن حرفه‌ای آنها باید تأمین و شناخته شود.
فرقانی با اشاره به اینکه بازنگری قانون مطبوعات باید همه رسانه‌ها را شامل شود؛ اعم از مطبوعات، خبرگزاری‌ها، وب‌سایت‌های خبری رسمی و حتی صداوسیما، افزود: در همه جای دنیا همه رسانه‌ها برابر هستند؛ اگر خطایی مرتکب شوند باید به طور یکسان پاسخگو باشند و در عین حال از حقوق مساوی برای فعالیت نیز برخوردار باشند.
این استاد روزنامه‌نگاری و ارتباطات گفت: هوش مصنوعی و ابزار‌های فناورانه امروز بخشی از ابزار کار روزنامه‌نگاران است. روزنامه‌نگاران باید آزادی استفاده از این ابزار‌ها را داشته باشند، اما در قبال خطا‌ها یا سوءاستفاده‌های احتمالی هم پاسخگو باشند. ایراد اساسی مطبوعات ما تاکنون این بوده که همیشه روزنامه‌نگاران را پاسخگو دانسته‌ایم، اما حقوق حقه آنها را تضمین نکرده‌ایم. قانون جدید باید این تعادل را برقرار کند.
انتهای پیام/