پایگاه خبری جماران: یک فعال سیاسی اصولگرا گفت: من تمام گروههای سیاسی، اعم از اصولگرا و اصلاح‌طلب را به دو چیز دعوت می‌کنم: سعه‌صدر و تحمل یکدیگر، و پافشاری بر مشترکات. در خصوص اختلاف‌نظرها نیز می‌توان با برخورد منطقی، تبیین، بحث و گفتگو و با حفظ چارچوب نظام و خطوط قرمز، این اتحاد را حفظ کرد.
مشروح گفت و گوی خبرنگار جماران با حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا میرتاج الدینی در پی می آید:
تهاجم ناجوانمردانه اخیر به ایران، همچنان در کانون توجه مردم قرار دارد. شما استقامت و پایداری مردم و نیروهای مسلح را در این جنگ تحمیلی 12 چگونه ارزیابی می‌کنید؟
ضمن تشکر از جنابعالی و همکاران محترمتان که این فرصت را فراهم آوردید. واقعیت این است که این جنگ، از سوی رژیم صهیونیستی به‌صورت غیرقانونی و با پشتیبانی استکبار جهانی و آمریکای جنایت‌کار، در شرایطی که ایران در حال مذاکره بود، تحمیل شد. این جنگ اگرچه دوازده روز به طول انجامید، اما می‌توان دوازده ماه درباره ابعاد، عوامل و توطئه‌های دشمن و همچنین استقامت و مقاومت مردم، انسجام ملی و مدیریت قاطع رهبری معظم انقلاب سخن گفت و باز هم حق مطلب ادا نخواهد شد.
اولاً این جنگ در شرایطی رخ داد که تمام دنیا شاهد بود ایران در حال مذاکره بر سر پرونده هسته‌ای خود است. اما مشخص شد که دولت وقت آمریکا با رژیم صهیونیستی همدست بوده و از مذاکرات به‌عنوان پوششی برای غافلگیرکردن نیروهای مسلح ما استفاده کرده است. این تهاجم یک جنگ ترکیبی بود که با اقدامات تروریستی نیز همراه شد و طی آن، برخی از دانشمندان ما مظلومانه در منازل خود به شهادت رسیدند. در برخی از این حملات تروریستی، رژیم صهیونیستی تمامی اعضای یک خانواده و بستگان نزدیک آنها، تا حدود ده الی پانزده نفر را به شهادت رساند. این اقدامات در مجامع بین‌المللی و حقوق بشری کاملاً محکوم است و ایران شکایت‌های خود را ثبت خواهد کرد، هرچند که جهان، گوش شنوایی برای شنیدن و اراده‌ای برای اقدام در دفاع از مظلوم ندارد. این مجامع عمدتاً تحت نفوذ و سیطره آمریکا و لابی صهیونیستی قرار دارند.
رژیم صهیونیستی گمان می‌کرد که با زدن ضربه اول، ایران غافلگیر شده و فرصت واکنش نخواهد یافت. آنها همچنین طراحی کرده بودند که برخی عناصر نفوذی و ضدانقلاب، جامعه را در داخل به آشوب بکشانند، اما موفق نشدند. به‌سرعت، نیروهای مسلح، انقلابی و مردمی ما در کمتر از ده ساعت پاسخ موشکی کوبنده‌ای به رژیم صهیونیستی دادند. این پاسخ، با ابتکار عمل و رهبری قاطع حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای صورت گرفت که ایشان هم به‌سرعت جانشینان فرماندهان شهید را منصوب کردند و هم به جامعه آرامش بخشیدند و تأکید فرمودند که این اقدام جنایت‌کارانه رژیم صهیونیستی با پاسخی سخت مواجه خواهد شد و دشمن را به استیصال خواهد کشاند.
زمانی که در همان شب اول، موشک‌ها از ایران به‌سوی سرزمین‌های اشغالی شلیک شد، دنیا متحیر ماند و انگشت حیرت به دندان گزید. از سوی دیگر، تمام دوستان ایران، حامیان مستضعفین و ملت فلسطین در سراسر جهان از این اقدام شادمان شدند؛ زیرا این رژیم غاصب که همواره دیگران را هدف قرار می‌داد و خود ضربه‌ای دریافت نمی‌کرد، اکنون وارد میدانی شده بود که هم زدن داشت و هم خوردن و این ضربات متقابل، به‌سرعت آن را به مرحله استیصال و درماندگی رساند و ناچار شد به ارباب خود، آمریکا، متوسل شود.
انسجامی که در داخل و حتی در میان ایرانیان خارج از کشور، اعم از موافق و مخالف نظام، شکل گرفت و همه را در برابر این جنایت متحد کرد، چگونه ارزیابی می‌کنید؟
انسجامی که در داخل شکل گرفت، به بیان رهبر معظم انقلاب یک «انسجام معجزه‌آسا» بود؛ همان‌طور که اصل پیروزی انقلاب اسلامی ما به بیان امام خمینی (قدس سره) «معجزه قرن» بود. در این شرایط دشوار که تمام فشارهای سیاسی و تبلیغاتی رسانه‌های استکباری علیه ملت ایران متمرکز بود، این انسجام واقعاً به صورت معجزه‌آسا شکل گرفت. تمام ملت، جناح‌ها و گروه‌ها با گرایش‌های سیاسی و حتی مذهبی گوناگون، پشت سر مقام معظم رهبری و در حمایت از ملت ایران قرار گرفتند.
همان‌طور که اشاره کردید، حتی برخی از مخالفان در خارج از کشور نیز موضع‌گیری کردند. گروهی از مخالفان که واقعاً مزدور آمریکا و اسرائیل هستند، مانند سلطنت‌طلب‌ها و منافقین، در هر شرایطی وابستگی خود را نشان می‌دهند. اما عده‌ای دیگر که فعال سیاسی هستند، دیدند که اصل ایران در خطر است و عده‌ای در سودای تجزیه ایران و شکستن عظمت آن هستند. انسان‌هایی که وجدان آزاده و عرق ملی و ایرانیت دارند و واقعاً میهن‌دوست هستند، در این شرایط حساس، اختلاف‌نظرها و مسائل جزئی را کنار گذاشتند و به پشتیبانی و حمایت پرداختند. برخی از این افراد را ما اصولاً مخالف نظام نمی‌دانیم، اما به‌هرحال منتقد دولت و حاکمیت بوده و در خارج از کشور به سر می‌بردند. دیدیم که چگونه بیانیه دادند و گفتگو کردند. در داخل نیز این انسجام بی‌نظیر شکل گرفت و تیر دشمن به سنگ خورد.
برای حفظ و تداوم این انسجام و اتحاد ملی چه باید کرد؟ برخی پیشنهادهایی نظیر عفو زندانیان سیاسی و مواردی ازاین‌دست را مطرح می‌کنند. نظر حضرت‌عالی در این باره چیست؟
ببینید، این انسجام و اتحاد حول محور رهبری نظام، استقلال و تمامیت ارضی کشور شکل‌گرفته است. ما باید بر این مشترکات که مورد اعتقاد همگان است، تأکید و پافشاری کنیم. دوم، جریان‌های سیاسی باید آستانه تحمل خود را نسبت به یکدیگر بالا ببرند و با دیدگاه‌های مخالف با سعه‌صدر برخورد کنند. طبعاً قوای سه‌گانه نیز باید در برخی سیاست‌ها و برنامه‌ها بازنگری کنند؛ بر آنچه رضایتمندی عمومی جامعه را جلب می‌کند تأکید ورزند و از آنچه موجب تشتت و اختلاف می‌شود، بکاهند.
اما در خصوص مسأله‌ای که شما اشاره کردید، این یک موضوع بزرگ در کشور ما نیست. کسانی که مخالف سیاسی نظام هستند، تا زمانی که دست به اقدامات غیرقانونی نزده‌اند، آزادند و سخنان خود را بیان می‌کنند. شما می‌بینید برخی افراد تندترین انتقادات و تحلیل‌های سیاسی را مطرح می‌کنند و در دانشگاه‌ها و محافل مختلف آزادانه سخن می‌گویند. اما برخی دیگر دست به اقدامات عملی و غیرقانونی زده‌اند. نمی‌توان همه را با یک‌چشم دید و برای همه یک نسخه پیچید. طبیعی است که رأفت جمهوری اسلامی و برخورد رئوفانه با افراد، امری پسندیده است، اما خطوط قرمز نیز باید رعایت شود. کسی که در فتنه ۸۸ ناموفق بوده، اما اکنون در شرایط این جنگ تحمیلی دوازده‌روزه، از فرصت سوءاستفاده کرده و بحث رفراندوم قانون اساسی را مطرح می‌کند، مشخص است که در این شرایط بحرانی، چنین حرفی چه معنایی دارد. این فرد با طرح رفراندوم، اساس نظام و ولایت‌فقیه را نشانه گرفته است. اینها حرکت‌های مشکوکی است که ما آنها را خط‌قرمز می‌دانیم و نباید این افراد را در ذیل مجموعه انسجام ملی تعریف کرد.
با توجه به تاکیدات مقام معظم رهبری به ائمه محترم جمعه در حفظ و تداوم انسجام به‌وجود آمده، آیا واگذاری تریبون نماز جمعه به کسی که درباره او حرف و حدیث است به صلاح است؟
فردی که در باره ایشان سوال می‌کنید شخصیتی محترم است و نسبت به اطرافیانش موضع خوبی گرفته و آنها را رد کرده است. لکن در این خصوص مردم توجیه نیستند و عده ای از روحانیون و افراد حامی انقلاب، در این‌باره دغدغه دارند و به من هم گفته اند و پرس و جو می‌کنند. ببینید
به‌طور کلی وقتی عده‌ای از مردم روی موضوعی حساسیت دارند، باید به حساسیت ها و دغدغه‌ها توجه شود و به سوالات و ذهنیات مردم پاسخ کافی داده شود.
اگر درباره انسجام و اتحاد ملی، نکته پایانی باقی‌مانده است، بفرمایید.
من تمام گروههای سیاسی، اعم از اصولگرا و اصلاح‌طلب را به دو چیز دعوت می‌کنم: سعه‌صدر و تحمل یکدیگر، و پافشاری بر مشترکات. در خصوص اختلاف‌نظرها نیز می‌توان با برخورد منطقی، تبیین، بحث و گفتگو و با حفظ چارچوب نظام و خطوط قرمز، این اتحاد را حفظ کرد. اکنون دیگر همه نقش رهبری و ولایت را در این مملکت دیدند. حتی آن دسته از شهروندان که فعال سیاسی نیستند و شاید ظاهری کاملاً مذهبی نیز ندارند، دیدند که چگونه یک رهبر مقتدر و شجاع، کشور را از خطرات بزرگ عبور می‌دهد. اینها نکاتی است که باید بر آن تأکید کنیم.