به گزارش ایرنا، سیستان و بلوچستان از جمله استان‌هایی است که همواره در صدر آمار نیازمندی به خون و فرآورده‌های خونی قرار دارد و با وجود گستره جغرافیایی وسیع و جمعیت قابل‌توجه، سهم محدودی از زیرساخت‌های ثابت انتقال خون در اختیار دارد این نابرابری مزمن که در سال‌های اخیر بیشتر خود را در درمان بیماری‌های مزمنی چون تالاسمی نشان داده است، اکنون به یکی از دغدغه‌های اصلی نظام سلامت در استان تبدیل و موجب شده نگاه‌ها بیش از پیش به سوی توسعه شبکه خونگیری در شهرستان‌های دورافتاده و مرزی معطوف شود.
در سال‌های اخیر، تمرکز خدمات انتقال خون در چند شهر بزرگ موجب شده مناطق جنوب سیستان و بلوچستان، همچون مهرستان، راسک، فنوج، قصرقند و دلگان با محرومیت مضاعفی مواجه شوند این در حالی است که نیاز به خون در این مناطق نه‌تنها کاهش نیافته، بلکه با رشد جمعیت و افزایش خدمات درمانی، فزونی یافته است در چنین شرایطی، اهمیت توسعه عادلانه زیرساخت‌های انتقال خون نه به‌عنوان یک اقدام اداری، بلکه به‌مثابه ضرورتی انسانی و راهبردی جلوه می‌کند.
سیستان و بلوچستان از جمله استان‌هایی‌ست که همواره در صدر آمار نیازمندی به خون و فرآورده‌های خونی قرار دارد اما سهم محدودی از زیرساخت‌های ثابت انتقال خون در اختیار دارد
سفرهای میدانی مدیرکل انتقال خون سیستان و بلوچستان به نقاط مختلف استان را می‌توان نشانه‌ای از یک عزم جدید برای رفع این نابرابری دانست در جریان این سفرها، بازدیدهای میدانی از مراکز درمانی، نشست با فرمانداران و مسوولان محلی و بررسی دقیق نیازهای شهرستان‌ها در اولویت قرار گرفت تا نقشه‌ای جامع برای تأسیس پایگاه‌های خونگیری جدید ترسیم شود؛ این رویکرد، نه‌فقط به معنای گسترش فیزیکی مراکز، بلکه اقدامی در جهت بازآفرینی اعتماد عمومی به شبکه سلامت و بهبود کیفیت زندگی در منطقه است.
مراکز درمانی جنوب سیستان و بلوچستان، به‌ویژه بیمارستان‌های پذیرای بیماران تالاسمی، همواره با چالش تأمین خون پایدار روبه‌رو هستند، حضور مدیرکل انتقال خون در کنار بیماران، شنیدن دغدغه‌های کادر درمان و شناسایی مشکلات زیرساختی از نزدیک، گامی مهم برای یافتن راهکارهای ملموس بود پیشنهادهایی همچون جلب مشارکت اجتماعی، اجرای پویش‌های مردمی و تعامل بیشتر نهادها با یکدیگر، به‌مثابه حلقه‌های مکمل در مسیر تحقق عدالت درمانی، از دل همین نشست‌ها و بازدیدها شکل گرفتند.
اکنون که اراده‌ای برای ایجاد مراکز جدید خونگیری در شهرستان‌هایی چون مهرستان، فنوج، قصرقند، خاش، راسک و نیکشهر شکل گرفته، امید آن می‌رود که این برنامه‌ها با تأمین منابع و حمایت مدیریتی لازم به ثمر بنشینند، آنچه بیش از هر چیز در این مسیر اهمیت دارد، استمرار رویکرد میدانی، دوری از نگاه‌های مقطعی، و تعریف یک افق مشترک میان مردم، مسوولان و نهادهای سلامت‌محور است، سیستان و بلوچستان سزاوار آن است که رگ‌های سلامت در آن با امیدی تازه جاری شود.
مهرستان، نقطه حیاتی برای توسعه خدمات خون رسانی
وابستگی ۶۰ درصدی سیستان و بلوچستان به خون ارسالی از سایر استان‌ها
در این بازدیدها مدیرکل انتقال خون سیستان و بلوچستان با اشاره به وضعیت تأمین خون در استان گفت: در حال حاضر سالانه بیش از ۱۵۰ هزار واحد خون در استان مصرف می‌شود اما تنها ۴۰ درصد این نیاز از سوی مردم همین استان تأمین و ۶۰ درصد دیگر از سایر نقاط کشور به این منطقه ارسال می‌شود این نسبت نگران‌کننده نشان می‌دهد که زیرساخت‌های اهدای خون در استان هنوز نتوانسته‌اند با حجم واقعی نیاز بیماران هماهنگ شوند و برای رسیدن به خودکفایی در تأمین خون، باید گام‌های جدی‌تری برداشته شود.
ابوالحسن صفدری با بیان اینکه وجود تنها ۶ مرکز خونگیری در میان ۲۶ شهرستان سیستان و بلوچستان نشانه‌ای از توزیع نامتوازن خدمات است افزود: بسیاری از شهرستان‌ها، حتی آن‌هایی که از مراکز درمانی برخوردارند، به دلیل نداشتن پایگاه انتقال خون مجبورند وابسته به شهرستان‌های دیگر باشند این در حالیست که در سال‌های اخیر آمار نیاز بیماران خاص، حوادث جاده‌ای و مراجعات اورژانسی افزایش یافته و دسترسی محدود به مراکز خونگیری روند درمان را در برخی مناطق با اختلال مواجه کرده است.
وی با اشاره بر اهمیت ایجاد مرکز خونگیری در مهرستان، خاطرنشان کرد: با راه‌اندازی این مرکز علاوه بر تسهیل در اهدای خون، فاصله جغرافیایی مردم با خدمات حیاتی کاهش می‌یابد و این موضوع می‌تواند جان بیماران خاص از جمله مبتلایان به تالاسمی را نجات دهد، هر واحد خون در این مناطق می‌تواند به معنای زنده ماندن یک کودک یا جلوگیری از بحران در یک بخش درمانی باشد و توسعه چنین زیرساخت‌هایی تنها به معنای ساخت یک ساختمان نیست، بلکه سرمایه‌گذاری برای ادامه زندگی است.
مدیرکل انتقال خون سیستان و بلوچستان در جریان بازدید از بخش تالاسمی بیمارستان مهرستان، وضعیت این بیماران را نماد نیاز فوری به خون پایدار دانست و عنوان کرد: تالاسمی در این استان یکی از بیماری‌های شایع ژنتیکی است که درمان آن به طور مستقیم به تأمین منظم خون وابسته است؛ اگر ما نتوانیم برای این بیماران شبکه خون‌رسانی محلی و کارآمد ایجاد کنیم، سلامت آن‌ها دچار خطرات جدی می‌شود و این بارِ روانی و مالی آن به طور مستقیم بر دوش خانواده‌ها و سیستم درمان خواهد بود.
ایجاد پایگاه‌های جدید خونگیری در جنوب سیستان و بلوچستان نه یک انتخاب بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است تا مردم در کمترین زمان ممکن به خدمات انتقال خون دسترسی داشته باشند
در نشستی که برای بررسی وضعیت بانک خون بیمارستان دلگان برگزار شد، دکتر صفدری کمبود تجهیزات، منابع انسانی و پشتیبانی لجستیکی را از چالش‌های جدی در این شهرستان برشمرد و گفت: ما برای حل این مشکلات فقط به تجهیزات نیاز نداریم بلکه باید اعتماد مردم را نیز جلب و آن‌ها را به مشارکت در اهدای خون ترغیب کنیم.
وی در جریان بازدید از مرکز جدید خونگیری خاش، نیز گفت: موقعیت جغرافیایی خاش و نقش آن در انتقال بیماران از مناطق همجوار، نیاز به تقویت خدمات انتقال خون را در این شهرستان دوچندان می‌کند؛ اگر نتوانیم در چنین نقاطی تجهیزات لازم را فراهم کنیم، زنجیره خدمات درمانی سیستان و بلوچستان به‌ویژه در مناطق مرزی دچار گسست خواهد شد و این موضوع نه‌فقط یک مساله بهداشتی، بلکه یک اولویت امنیتی و اجتماعی نیز است که باید جدی گرفته شود.
مدیرکل انتقال خون سیستان و بلوچستان در بازدیدهای جداگانه از فنوج، راسک، قصرقند و نیکشهر نیز بر همین موضوع اشاره کرد و افزود: همه این شهرستان‌ها با فاصله قابل‌توجه از مراکز انتقال خون فعلی قرار دارند و بیشتر مسیرهای جاده‌ای آن‌ها دشوار، پرازدحام یا پرخطر است؛ بنابراین ایجاد پایگاه‌های جدید خونگیری نه یک انتخاب بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است تا مردم این مناطق بتوانند در کمترین زمان ممکن به خدمات انتقال خون دسترسی داشته باشند و جان بیماران در انتظار، به خاطر یک واحد خون از دست نرود.
فرمانداران شهرستان‌های جنوب سیستان و بلوچستان در جریان دیدار با مدیرکل انتقال خون استان، با اشاره به ضعف ساختاری موجود در حوزه سلامت، یادآور شدند که بسیاری از شهرستان‌ها در شرایطی از رشد جمعیت و افزایش مراجعات پزشکی قرار گرفته‌اند که زیرساخت‌های بهداشتی و درمانی آن‌ها یا هنوز شکل نگرفته یا به‌روز نشده است.
جنوب سیستان و بلوچستان، در انتظار پایگاه‌های خونگیری جدید
درخواست برای تخصیص زمین و حمایت بین‌بخشی
فرماندار راسک، با اشاره بر جمعیت رو به رشد این شهرستان و فاصله زیاد آن از پایگاه‌های خونگیری، خواستار تسریع در احداث مرکز انتقال خون شد و ادامه داد: ما نمی‌توانیم سلامت مردم را به جاده‌های دور و تجهیزات ناکافی گره بزنیم.
رحیم‌بخش بلیدئی تصریح کرد: کم‌توجهی به مراکز جنوب سیستان و بلوچستان در گذشته باعث عقب‌ماندگی‌هایی شده که جبران آن، همت جمعی می‌طلبد.
در شهرستان‌هایی نظیر نیکشهر، فنوج و قصرقند، کمبود زمین مناسب برای احداث مراکز جدید یکی از مسائل اصلی عنوان شد و فرماندار نیکشهر گفت: اگر بخواهیم ساخت پایگاه‌های انتقال خون به نتیجه برسد، باید شهرداری‌ها، راه و شهرسازی و نهادهای حمایتی نیز پای کار بیایند.
فرامرز دانشی افزود: واگذاری زمین تنها گام اول است و تأمین تجهیزات و نیروی انسانی نیز باید از ابتدا دیده شود، مسوولان محلی اعلام کردند که مردم منطقه آماده همکاری هستند اما انتظار دارند دولت با سرعت بیشتری نسبت به جانمایی و تجهیز پایگاه‌ها اقدام کند.
مهندس مهرداد آرام، معاون فرماندار فنوج نیز گفت: مردم از ما انتظار دارند که به نیازهای پایه‌ای آن‌ها پاسخ دهیم و ایجاد یک مرکز خونگیری ساده‌ترین شکل این پاسخگویی است؛ هرچند محدودیت‌های مالی و اداری وجود دارد، اما وقتی مساله نجات جان انسان‌هاست، نباید اجازه داد این موانع به تعویق بیفتند.
خون؛ نیاز روزمره‌ی بیماران خاص
رئیس شبکه بهداشت و درمان فنوج، در جریان دیدار با مدیرکل انتقال خون، به شرایط دشوار بیماران خاص در این شهرستان اشاره کرد و گفت: برای کودکانی که هر هفته نیاز به تزریق خون دارند، نبود پایگاه انتقال خون به معنای خطر دائمی برای زندگی‌شان است.
وحید بامری عنوان کرد: فاصله تا نزدیک‌ترین مرکز خونگیری بیش از چند ساعت است و این مساله، جان بیماران را در شرایط اضطراری تهدید می‌کند؛ مشکل، تنها تأمین خون نیست بلکه زمان، سرعت و دسترسی به خون ایمن در لحظه نیاز نیز حیاتی است.
صحبت‌های بیشتر فرمانداران و مسوولان محلی در دیدارهای صورت‌گرفته، حاکی از آن است که مقوله انتقال خون در جنوب سیستان و بلوچستان دیگر یک مطالبه فنی یا تنها درمانی نیست بلکه به یک خواست اجتماعی و یک نیاز حیاتی تبدیل شده که به طور مستقیم با امنیت سلامت و امید به زندگی در مناطق دوردست گره خورده است.
به گزارش ایرنا، سیستان و بلوچستان سه هزار و ۶۴۶ بیمار تالاسمی ماژور، بالاترین آمار کشوری را داراست و هفت هزار و ۲۰۰ واحد خون و فرآورده در هر ماه برای مصرف فقط این افراد استفاده می‌شود در واقع ۸۵ درصد نیاز خونی سیستان و بلوچستان مربوط به بیماران تالاسمی است.