به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از پاون؛ علیرضا سمنانی، کارشناس حوزه برق در یادداشتی نوشت:
«با وجود آنکه تغییرات اقلیمی چالش‌های قابل توجهی ایجاد می‌کنند، فرصت‌های متعددی را نیز برای نوآوری، رشد اقتصادی و تحول اجتماعی به وجود می‌آورند. فرصت‌هایی برای افراد، سازمان‌ها و دولت‌هایی که خود را برای این شرایط آماده کرده‌اند، استراتژی‌های سازگاری را در پیش گرفته‌اند و با نوآوری از این رویدادها استفاده بهینه می‌کنند. در اینجا به برخی از این فرصت‌ها، اشاره می‌کنم:
فناوری‌ها و صنایع سبز:
انرژی‌های تجدیدپذیر: گذار از سوخت‌های فسیلی به منابع انرژی تجدیدپذیر (انرژی خورشیدی، باد، آب و زمین‌گرمایی)، بازار عظیمی را برای توسعه فناوری‌های جدید، تولید، نصب و نگهداری این تجهیزات و مشاغل مرتبط با آنها، ایجاد می‌کنند.
بهره‌وری انرژی: توسعه و پیاده‌سازی فناوری‌های با راندمان بالا در ساختمان‌ها، حمل‌ونقل و صنعت، فرصت‌های قابل توجهی را برای کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای ارائه می‌دهند.
حمل‌ونقل پایدار: گذار به وسایل نقلیه الکتریکی، سلول‌های سوختی هیدروژنی و سایر اشکال حمل‌ونقل پایدار، بازارهای جدیدی را برای تولیدکنندگان خودرو، تولیدکنندگان باتری، ارائه‌دهندگان زیرساخت شارژ و خدمات مرتبط ایجاد می‌کنند.
ساختمان سبز: طراحی و ساخت ساختمان‌هایی مدرن که با محیط زیست سازگار هستند و اثرات زیست‌محیطی را به حداقل می‌رسانند و با توجه به معیارهای مختلفی از جمله کیفیت ساختمان، طراحی، بهره‌وری انرژی، صرفه‌جویی در مصرف آب و بازیافت مواد زائد، طراحی و اجرا می‌شوند، روندی رو به رشد دارد و فرصت‌هایی را برای معماران، مهندسان و شرکت‌های ساختمانی ایجاد می‌کنند.
اقتصاد چرخشی: حرکت به سوی یک اقتصاد چرخشی که بر کاهش ضایعات، استفاده مجدد از مواد و بازیافت تأکید دارد، فرصت‌هایی را برای کسب‌وکارهایی که می‌توانند راه‌حل‌های نوآورانه‌ای برای مدیریت پسماند و بازیابی منابع، ارائه و توسعه دهند، فراهم می‌کند.
نوآوری و تحقیق:
علم آب و هوا (اقلیم): سرمایه‌گذاری در تحقیقات علمی در حوزه آب و هوا و تغییرات اقلیمی می‌تواند منجر به پیشرفت‌هایی در درک ما از این تغییرات و اثرات آن شود و به ما در توسعه استراتژی‌های مؤثرتر برای کاهش اثرات مخرب این تغییرات و سازگاری با آنها، کمک کند.
جداسازی و ذخیره‌سازی کربن: پیاده‌سازی و توسعه فناوری‌هایی برای جذب دی‌اکسید کربن از منابع صنعتی و ذخیره آنها در زیر زمین، می‌تواند تا نود درصد دی‌اکسید کربنی را که بر اثر استفاده از سوخت‌های فسیلی در نیروگاه‌های برق و روندهای صنعتی تولید می‌شود، جذب کرده و مانع از ورود آن به هوا شود.
مدل‌سازی و پیش‌بینی آب و هوا: بهبود مدل‌های آب و هوا و قابلیت‌های پیش‌بینی، می‌تواند به ما کمک کند تا اثرات تغییرات اقلیمی در آینده را بهتر پیش‌بینی کنیم و اقدامات سازگاری مؤثرتری را توسعه دهیم.
گسترش علم مواد: تحقیق و توسعه برای ساخت مواد جدیدی که پایدارتر، بادوام‌تر و سازگارتر با شرایط آب و هوایی در حال تغییر هستند، می‌تواند فرصت‌های مناسبی را برای صنایع مختلف ایجاد کند.
تجارت و سرمایه‌گذاری:
تأمین مالی پایدار: تقاضای رو به رشد برای سرمایه‌گذاری‌های پایدار، فرصت‌هایی را برای مؤسسات مالی که می‌توانند اوراق قرضه سبز صندوق‌های سرمایه‌گذاری متمرکز بر محیط زیست و سایر محصولات مالی که از اقدامات اقلیمی حمایت می‌کنند، ارائه دهند، ایجاد می‌کند.
شرکت‌های پایدار: کسب‌وکارهایی که شیوه‌های پایدار را اتخاذ می‌کنند، سو اثرات زیست‌محیطی خود را کاهش می‌دهند و در فناوری‌های سبز سرمایه‌گذاری می‌کنند، می‌توانند مزیت رقابتی کسب کنند، مشتریان را جذب کنند و شهرت برند خود را افزایش دهند.
بازارهای جدید: تغییرات آب و هوایی بازارهای جدیدی را برای محصولات و خدماتی ایجاد می‌کند که به جوامع و کسب‌وکارها کمک می‌کند تا با آب و هوای در حال تغییر سازگار شوند، مانند محصولات مقاوم در خشکسالی، سیستم‌های کنترل سیل و بیمه ریسک خطرات آب و هوا.
توسعه اجتماعی و اقتصادی:
مشاغل سبز: گذار به یک اقتصاد کم کربن، فرصت‌های شغلی جدیدی را در طیف گسترده‌ای از بخش‌ها، از انرژی‌های تجدیدپذیر و بهره‌وری انرژی گرفته تا کشاورزی پایدار و مشاوره زیست‌محیطی، ایجاد می‌کند.
تاب‌آوری جوامع: سرمایه‌گذاری در اقدامات سازگاری با تغییرات اقلیمی می‌تواند به جوامع کمک کند تا در برابر اثرات تغییرات آب و هوا مقاوم‌تر شوند و از زندگی، معیشت و زیرساخت‌ها محافظت کنند.
توسعه پایدار: توسعه پایدار آینده‌ای را برای جوامع بشری مطلوب می‌داند که در آن، بدون آسیب رساندن به یکپارچگی، زیبایی و ثبات نظام‌های حیاتی، نیازهای انسان در استفاده از منابع، برطرف می‌گردد. پرداختن به تغییرات اقلیمی برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار، مانند ریشه‌کنی فقر، امنیت غذایی و دسترسی به انرژی پاک، ضروری است.
همکاری بین‌المللی:
مشارکت‌های جهانی: پرداختن به تغییرات اقلیمی نیازمند همکاری بین‌المللی در زمینه تحقیق، توسعه فناوری و اجرای سیاست‌ها است که فرصت‌هایی را برای همکاری بین کشورها و سازمان‌ها ایجاد می‌کند.
انتقال فناوری: به اشتراک گذاشتن فناوری‌های پاک و دانش در این حوزه‌ها، بین کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه می‌تواند به تسریع در گذار جهانی، به سمت یک اقتصاد کم کربن، کمک کند.
باید توجه داشته باشیم که تحقق این فرصت‌ها نیازمند سیاست‌های فعال، سرمایه‌گذاری‌ها و همکاری بین دولت‌ها، کسب‌وکارها و افراد است. با پذیرش نوآوری، پرورش کارآفرینی و ترویج شیوه‌های پایدار، می‌توانیم چالش‌های تغییرات اقلیمی را به فرصت‌هایی برای آینده‌ای مرفه و پایدارتر تبدیل کنیم.»