به گزارش خبرنگار ایسکانیوز، سومین نشست مسئولین و اعضای دفاتر استانی ایسکانیوز در سراسر کشور ۴ تا ۸ اسفندماه ۱۴۰۳ در کرمانشاه در حال برگزاری است.
مرتضی درخشان روزنامه‌نگار و فعال رسانه‌ای در جلسه‌ای با عنوان (روزنامه‌نگاری سایبری) که امروز سه‌شنبه هفتم اسفندماه برگزار شد، با مدیران دفاتر ایسکانیوز استان‌ها به گفت‌وگو نشست.
درخشان با بیان این که روزنامه‌نگاری هیچ قاعده متقنی ندارد، اظهار کرد: روزنامه‌نگاری از علومی است که از روی روزنامه‌های موفق الگوبرداری کرده است. روزنامه‌نگاری سایبری فرآیند تولید محتوا در فضای مجازی است. کمتر روزنامه‌نگاری را پیدا می‌کنید که در روزنامه‌نگاری سایبری فعال باشد. برای مثال ما شاهین صمدپور را روزنامه‌نگار نمی‌دانیم؛ اما خروجی کار او روزنامه‌نگاری سایبری است.
این فعال رسانه‌ای خاطرنشان کرد: در حال حاضر با توسعه یافتن شهروند رسانه‌ها و بلاگرها، روزنامه‌نگاری سایبری وسعت بسیار بیشتری پیدا کرده است. روزنامه‌نگاری سایبری امکان تعامل با نویسنده را فراهم می‌کند. ارتباط با روزنامه کاغذی یک طرفه است؛ اما روزنامه‌نگاری سایبری اینگونه نیست. روزنامه‌نگاران سایبری یعنی اینفلوئنسرها مخاطبان خودشان را می‌شناسند. ممکن است کسی را ببینید که مدام فحاشی می‌کند و به نظر شما ناپسند باشد؛ اما این فرد بر اساس مخاطبش صفحه را شخصی‌سازی کرده است. روزنامه‌نگاری و روزنامه‌نگاری سایبری تفاوت‌هایی مانند شناخت مخاطب، تعامل و سطح سانسور است. روزنامه‌نگاران سایبری کمتر درگیر سانسور می‌شوند.
وی گفت: وقتی یک اینفلوئنسر اخبار غلط منتشر کند، اعتبار خود را از دست می‌دهد. برخی صفحات تولیدکننده هستند و برخی دیگر فقط کپی می‌کنند. محتوای روزنامه‌نگاری سایبری سرعت انتشار بیشتری نسبت به روزنامه کاغذی دارد. در گذشته افرادی در خبرگزاری‌ها با سمت تایپیست و ویراستار فعالیت می‌کردند و اخبار از چندین مرحله می‌گذشت تا به انتشار برسد. تد کزینسکی معروف به یونابامبر فردی است که در دهه ۷۰ عکس معروفی از او منتشر شد. این فرد به دانشگاه‌ها و ایرلاین‌ها بمب پست می‌کرد و باعث کشته شدن ۳ نفر شد. این فرد فارغ‌التحصیل آکسفورد است و مخالف جدی تکثیر فضای مجازی بود. اقدامات بمب‌گذاری را هم در جهت همین مخالفت انجام داد. مانیفست یونابامبر آخرین چیزی است که در دنیا در روزنامه چاپ شد. پس از آن همه چیز در اینترنت پیدا شد.
درخشان تصریح کرد: اگر با روزنامه‌نگاری سایبری آشنا نباشیم، باخته‌ایم. روزنامه‌نگاری سایبری یه سری اقتضائات دارد مانند این که باید همیشه گوشی به دست بود. در روزنامه‌نگاری معمولی مقدمه و موخره می‌نویسیم و مطالب خیلی مفصل است؛ اما در روزنامه‌نگاری سایبری مستقیم سر اصل مطلب می‌رویم. اگر طولانی نوشته شود، خوانده نمی‌شود. اینترنت مردم را سطحی کرده است. فضای مجازی قابل اعتبارسنجی نیست. باید سرعت را در فضای مجازی بالا برد و رابطه‌مان را به رابطه انسان رسانه با مخاطب تبدیل کنیم. خاصیت این کار این است که برای مخاطب بی‌حوصله کم بنویس، برای مخاطبی که به اینترنت دسترسی دارد فیلم بارگذاری کن.
این فعال رسانه‌ای تاکید کرد: پادکست آینده رسانه است. رسانه بعدی که دنیا را تسخیر خواهد کرد، پادکست است. شخصی‌سازی یکی دیگر از ویژگی‌های روزنامه‌نگاری سایبری است که بر اساس خواست مخاطب طراحی می‌شود. ممکن است این سوال مطرح شود که چرا روزنامه‌نگاران هنوز نسخه کاغذی منتشر می‌کنند، در حالیکه می‌دادند کسی نمی‌خواند؟ کارکرد روزنامه تغییر کرده است؛ اما حواس ما نیست. روزنامه جایی برای انتشار اخبار نیست، بلکه جای تحلیل است. اگر روزنامه‌ای خبر منتشر کند، اشتباه کرده است. روزنامه به فراخبر می‌پردازد. روزنامه‌های بزرگ دنیا تعدادی تحلیلگر را به صورت انحصاری استخدام می‌کنند. این افراد حق ندارند در هیچ رسانه مطلب منتشر کنند.
وی بیان کرد: در خبرگزاری انتشار از بالا به پایین انجام می‌شود؛ اما در روزنامه‌نگاری سایبری مخاطب هم در نشر محتوا به نویسنده کمک می‌کنند و به عبارت دیگر، نشر افقی است. در فضای سایبری باید چیزی قرار داده شود که به انتشار افقی اخبار کمک کند. باید از این ظرفیت استفاده کرد؛ اما شان رسانه را پایین نیاورد. رسانه‌های سایبری معمولا دچار خبرزدگی هستند. به عبارت دیگر، دچار بمباران اطلاعاتی دسته‌بندی نشده هستند. جنس این روزنامه‌نگاری فقط خبر منتشر می‌کند، تحلیل باید از طریق سایت یا منابع دیگر انجام شود.
انتهای پیام/