به گزارش خبرگزاری مهر، «محمد الطوس» از جمله اسرای فلسطینی است که در تبادل اسرا میان حماس و رژیم صهیونیستی در چارچوب توافق آتش بس غزه آزاد شد؛ الطوس با سابقه ده‌ها سال اسارت در زندان‌های رژیم اشغالگر، قدیمی‌ترین اسیر فلسطینی به شمار می‌رود که ۴۰ سال در زندان ماند.
محمد الطوس در سال ۱۹۵۸ در شهر الجبعه در جنوب «بیت‌لحم» واقع در کرانه باختری به دنیا آمد و قدمت این روستا به قبل از ۱۸۰۰ سال پیش برمی‌گردد. روستای الجبه ۶۶۸ متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد و در خط مقدم مرز با اراضی اشغالی ۱۹۴۸ واقع شده است.
شهر الجبعه از ابتدا تاکنون همچنان در معرض حملات و آزار و اذیت‌های صهیونیست‌هاست و زمین‌های آن دائماً توسط اشغالگران تصرف می‌شود و رژیم صهیونیستی به شهرک سازی در این منطقه ادامه می‌دهد.
محمد الطوس تحصیلات ابتدایی خود را در همین روستای محاصره شده گذراند و تحصیلات متوسطه خود را در مدرسه حلحول به پایان رساند. در آن زمان، محمد الطوس بعد از جنگ ژوئن سال ۱۹۶۷ و شکست اعراب از رژیم صهیونیستی با خانواده‌اش مجبور شد به اردن مهاجرت کند، اما بعد از دو ماه مجدداً به کرانه باختری برگشتند.
کتاب «عین الجبل» نوشته محمد الطوس که در زندان تألیف شد، حکایت زندگی او و عملیات‌های شهادت‌طلبانه گروهش را که همه اعضای آن به شهادت رسیدند، نقل می‌کند.
زندگی مقاومتی قدیمی‌ترین اسیر فلسطینی
محمد الطوس در سال ۱۹۷۰ به جنبش فتح پیوست؛ یعنی زمانی که تنها ۱۴ سال داشت و در فعالیت‌های ملی و مقاومتی آن شرکت کرد. محمد الطوس و گروه وابسته به وی بین سال‌های ۱۹۸۳ و ۱۹۸۵ چندین عملیات ضد صهیونیستی مهم انجام دادند.
قدیمی‌ترین اسیر فلسطینی زمانی که ۱۴ ساله بود در ۱۷ اکتبر ۱۹۷۰ برای اولین بار توسط نیروهای اشغالگر صهیونیستی بازداشت شد. در سال ۱۹۷۵ صهیونیست‌ها یک بار دیگر او را بازداشت کردند و او این بار در ۲۷ ژوئن همین سال از زندان فرار کرد و تحت تعقیب اشغالگران قرار داشت و بعد از آن چهار بار در سال‌های ۱۹۸۱، ۱۹۸۲، ۱۹۸۳ و ۱۹۸۵ بازداشت شد.
در ۷ اکتبر ۱۹۸۵ نظامیان صهیونیست در مسیری که هم مرز با اردن بود و محمد الطوس آنجا قرار داشت کمین گذاشتند و بعد از تعقیب طولانی مدت او هواپیماهای ارتش اشغالگر به سمت خودروی گروه محمد الطوس شلیک کردند و همه اعضای این گروه به شهادت رسیدند؛ جز محمد الطوس که زخمی شد و نظامیان صهیونیست به شدت او را مورد ضرب و شتم قرار دادند.
محمد الطوس در این شرایط و در حالی که بسیار خونریزی داشت به مدت ۱۰ روز تحت بازجویی قرار گرفت و سپس به مرکز دیگری رفت که در آنجا تحت شکنجه‌های شدید بود.
تا ۶ ماه هیچکس از محمد خبری نداشت و خانواده‌اش برای او مراسم عزاداری هم برگزار کردند و به همین دلیل به محمد الطوس لقب «شهید زنده» داده شده است.
وی متهم به عضویت در جنبش فتح و شرکت در عملیات‌های مقاومت ضد اشغالگری بود؛ اما از حضور در مقابل دادگاه یا اعتراف به آن خودداری کرد و بنابراین دادگاه نظامی رژیم صهیونیستی چندین بار برای او حکم حبس ابد صادر کرد. او در زندان‌های دشمن صهیونیستی هم در فعالیت‌های مقاومت ضد اشغالگران مشارکت داشت و بارها در فعالیت‌های اعتصاب غذا شرکت کرد تا اینکه تبدیل به یکی از رهبران جنبش اسرا شد.
«آمنه الطوس» همسر این اسیر قدیمی فلسطینی همچنان به آزادی همسرش امید داشت و در هر فعالیتی برای حمایت از اسرا شرکت می‌کرد. نیروهای اشغالگر همچنین به آزار و اذیت خانواده محمد الطوس با اشکال مختلف ادامه می‌دادند و سه بار خانه او را ویران کرده و در جولای ۲۰۲۲ به مراسم تشییع پیکر خواهر او حمله کردند.
بدتر از همه این بود که نام محمد الطوس هر بار در معامله تبادل اسرا در فهرست اسرایی که باید آزاد شوند، قرار می‌گرفت اما رژیم اشغالگر در لحظات پایانی از آزادی او خودداری می‌کرد. محمد الطوس یکی از ۲۳ اسیر فلسطینی است که از قبل از «توافق اسلو» تاکنون در زندان‌های دشمن صهیونیستی ماندند.
محمد الطوس از پشت میله‌های زندان دو کتاب نوشت که یکی از آنها شرح حال وی و داستان مشارکت در عملیات‌های مقاومت و همچنین دیدگاه‌هایش در مورد تحولات مسئله فلسطین و منطقه عربی است. این کتاب در سال ۲۰۲۱ با عنوان «عین الجبل» (چشم کوه‌ها) منتشر شد و دیگر کتاب او با عنوان «تلخی‌ها و شیرینی‌ها» شامل خاطرات روزانه اوست که در سال ۲۰۲۳ انتشار یافت.