جنگ شناختی از محور‌های جنگ ترکیبی دشمن در شرایط کنونی است که با کارگزاری جریان تحریف در حال اجرا شدن علیه دولت و ملت ایران است. 

این جنگ شناختی بر دستگاه‌های محاسباتی متمرکز است و در آن، علیه ایده‌ها، ساختارها، رفتارها، کارگزاران، راهبردها، سیاست‌ها و در کل، هر آنچه نسبتی با نظام و انقلاب داشته باشد، عملیات شناختی انجام می‌دهند تا از نظام اعتبارزدایی شود و به عبارت دقیق‌تر، تصویری نامطلوب و ناکارآمد از نظام ایجاد کنند. جنگ مذکور، هم‌اکنون در حوزه‌های مختلف در جریان است و از حوزه‌های مهمی که این جنگ بیش و پیش از سایر حوزه‌ها بر آن متمرکز شده، دستاورد‌های انقلاب اسلامی است. 

درواقع، تلاش برای تطهیر رژیم شاه و ارائه تصویر کارآمد آن و همچنین، زیرسؤال بردن دستاورد‌های انقلاب اسلامی و بن‌بست‌نمایی از شرایط کنونی و آینده کشور، دو محور مهم در جنگ شناختی علیه انقلاب و نظام جمهوری اسلامی در سال‌های اخیر است که در برهه کنونی، تمرکز زیادی بر آن معطوف شده است. این جنگ از سوی دو طیف عمده در داخل کشور پیگیری می‌شود؛ سلطنت‌طلبان و پاره‌ای از جریان‌های شبه‌روشنفکر و غرب‌گرا در داخل کشور که عمداً و با اغراض سیاسی به داستان‌پردازی در این باره می‌پردازند و بخشی از توده‌های مردم که بعضاً رژیم سابق را درک کرده و در پاره‌ای از موارد، بدون اینکه اغراض سیاسی داشته باشند، به تمجید از رژیم سابق می‌پردازند. تفاوت این دو طیف این است که برخلاف طیف اول که استدلال‌پذیر نیست، یعنی حتی با ارائه استدلال و شواهد لازم از ادعا‌های خود دست برنمی‌دارد، طیف دوم با ارائه استدلال و شواهد قانع شده و در نهایت، به دقیق نبودن دیدگاه‌های خود پی می‌برند. از این رو، در اینجا روی سخن بیشتر متوجه خنثی‌سازی اقدامات طیف اول است که عامدانه و غرض‌ورزانه وارد این عرصه شده و سعی می‌کند با این حربه، در اذهان مردم و به‌ویژه نسل جوان کشور، که دوران ستم‌شاهی و تعدیات آن به حقوق مردم و سرسپردگی آن به بیگانه را درک نکرده‌اند، «انقلاب‌زدایی» کند. 

به بیان دقیق‌تر، اساسی‌ترین هدف طراحان و مجریان این نقشه، این است که با تصویرسازی مطلوب از رژیم شاه، از انقلاب و نظام جمهوری اسلامی، مشروعیت‌زدایی کنند. توضیح آنکه هر انقلابی در بستر شرایط نامطلوب زمانه است که موفق به تشکیل بسیج عمومی و پیروزی می‌شود و اساساً اگر شرایط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی زمان مناسب و مساعد باشد، انقلاب نمی‌تواند توده‌ها را علیه رژیم حاکم متحد سازد. بنابراین، یک علت موجده برای هر انقلابی، شرایط نامساعد موجود است و اگر آن شرایط نباشد، انقلاب نمی‌تواند همه‌گیری لازم را داشته باشد. بنابراین، تطهیرکنندگان رژیم شاه درصدد هستند تا اینگونه به مخاطبان خود القا کنند که اساساً شرایط کشور در زمان پهلوی دوم نامساعد نبود که نیازی به انقلاب باشد، یعنی درواقع، اینها درصدد هستند با این داستان‌سرایی‌های کاذب، یکی از علل موجده انقلاب را مخدوش سازند. به بیان دیگر، جنگ شناختی مذکور با این هدف صورت می‌گیرد که این تردید را در ذهن مردم ایجاد کند که در شرایطی که رژیم شاه، اقدامات مناسبی انجام می‌داد و به تعبیر خود شاه، کشور را به «دروازه‌های تمدن» نزدیک کرده بود، انقلاب ضرورتی نداشت! این در حالی است که درست در همان زمان که شاه ادعای نزدیکی به دروازه‌های تمدن بزرگ داشت، به نوشته کاتوزیان، حمل‌ونقل شهری در همه جا به ویژه تهران به قدری خراب بود که غیرقابل‌توصیف است. وضع مسکونی جز برای وابستگان دولت و جامعه تجار وحشتناک بود. اغلب شهر‌های کوچک و بزرگ از جمله تهران فاقد سیستم فاضلاب کارآمد بودند، خدمات درمانی و بهداشتی برای اغنیا بسیار گران و نامطمئن بود و برای فقرا گران و خطرناک. هدف قرار دادن ماندگاری انقلاب نیز از دیگر اهداف جنگ مذکور است؛ بدین معنا که با هدف قرار دادن علت موجده انقلاب و دستاورد‌های آن، درصدد هستند تا در شرایط کنونی، ماندگاری انقلاب را از بین ببرند. به بیان ساده، هدف این است که القا کنند انقلابی که چندان موردنیاز نبوده و دستاورد چندانی هم نداشته، تداوم آن نیز چندان ضروری نیست.

باتوجه به آنچه گفته شد، برای مقابله و خنثی‌سازی این نقشه دشمن باید از فاز پدافندی خارج شده و در جهاد تبیین به صورت آفندی عمل شود؛ بدین ترتیب که تبیین دستاورد‌های انقلاب نباید صرفاً محدود به واکنش در برابر جنگ شناختی دشمن در این حوزه باشد، یعنی نباید صرفاً زمانی از دستاورد‌های انقلاب سخن گفت که دشمن در جنگ شناختی به آنها حمله کرده باشد، بلکه این مهم باید به صورت متداوم در دستورکار باشد. درواقع، در کنار تلاش برای ارتقای سطح کارآمدی به منظور گره‌گشایی از مسائل زندگی روزمره مردم، باید به صورت آفندی در جهاد تبیین، هم روایت و تحلیل واقعی و درست از وضعیت کشور در زمان رژیم شاه ارائه شود و هم روایت و تحلیل واقعی و درست از دستاورد‌های انقلاب و نظام ارائه شود. به عبارتی، باید به صورت آفندی و فعال نه انفعالی و واکنشی، با روایت‌گری و تبیین دقیق تلاش شود جامعه مخاطب، به‌ویژه نسل جوان و انقلاب‌ندیده، ضمن درک تفاوت‌های زمان حاضر کشور با گذشته، به قضاوتی منصفانه و مبتنی بر واقعیت‌ها از ناکارآمدی‌های رژیم شاه و دستاورد‌های انقلاب برسد.