به گزارش خبرگزاری بسیج؛ شاید تاکنون عناوین کتاب‌هایی را در اینترنت دیده باشید که در نگاه اول عادی و منطقی به نظر می‌رسند، اما همزمان حس عجیبی ایجاد می‌کنند.
این کتاب‌ها در چند ساعت، حتی شاید چند دقیقه تولید شده‌اند. البته که منحصر‌به‌فردند، اما جذاب و معنادار؟ در این مورد نمی‌توان به‌راحتی قضاوت کرد. کتاب‌هایی که کاملاً توسط هوش مصنوعی تولید می‌شوند دیگر آینده نیستند، بلکه واقعیت امروز ما هستند. اما پیامدهای این تحول چیست؟ و صنعت نشر چه واکنشی باید نشان دهد؟
بحران هویت در ادبیات
هجوم این آثار نگرانی‌هایی را در میان منتقدان و نویسندگان برانگیخته است. آن‌ها معتقدند این روند می‌تواند اصالت و ارزش تجربه خواندن را تهدید کند.
بحث درباره این موضوع در حالی شدت گرفته که نگرانی‌های بیشتری نسبت به تاثیرات هوش مصنوعی بر مشاغل، به‌ویژه در حوزه‌های خلاقانه، در حال شکل‌گیری است. ترس از این‌که محتوای تولیدشده توسط هوش مصنوعی جایگزین آثار انسانی شود، روزبه‌روز بیشتر می‌شود.
البته باید گفت که "هنوز این مشکل به سطح یک بحران وجودی نرسیده است، اما در حال نزدیک شدن به آن هستیم."
به گفته کارشناسان، این سیل کتاب‌های تولیدشده موانع بزرگی برای نویسندگان واقعی ایجاد کرده و تشخیص میان نویسندگان اصیل و هویت‌های جعلی هوش مصنوعی را دشوار کرده است.
ظهور ماشین‌های خودنویس
هوش مصنوعی چت‌جی‌پی‌تی بسیاری از حرفه‌ها را در مدتی کوتاه متحول کرده است. اما شاید شگفت‌انگیز باشد که اثرات آن بر نویسندگان، در مقایسه با مشاغلی مانند برنامه‌نویسان یا بازاریاب‌های آنلاین، کمتر به چشم آمده باشد.
بااین‌حال، نشر خودکار و بدون ویرایش هوش مصنوعی در حال ورود به دنیای کتاب است: چند عبارت تایپ کنید، دکمه تولید را بزنید، یک جلد ساده اضافه کنید و هزینه‌هایتان را بعد از فروش چند نسخه جبران کنید.
این روند یک برنده دارد – نویسنده‌ی کتاب تولیدشده توسط هوش مصنوعی – و چندین بازنده:
خوانندگانی که پول خود را برای کتابی بی‌کیفیت هدر می‌دهند.
فروشندگانی مثل آمازون که اعتبارشان با چنین کتاب‌هایی زیر سوال می‌رود.
و مهم‌تر از همه، نویسندگان واقعی که با فضایی نابرابر و غیرمنصفانه مواجه می‌شوند.
مشکلات هوش مصنوعی در تولید محتوای غیرداستانی
هوش مصنوعی، به‌ویژه مدل‌های زبانی بزرگ (LLMs)، با توانایی تولید متون ساختاریافته، روان و شبیه به نوشته‌های انسانی، فرصتی جدید برای نویسندگان ایجاد کرده است. اما این فناوری چالش‌های قابل‌توجهی را نیز به همراه دارد.
بسیاری از مؤسسات علمی عدم ذکر نقش سیستم هوش مصنوعی در تولید محتوا را شکلی از سرقت ادبی می‌دانند. این مسائل مالکیت، حق‌تألیف و سرقت ادبی را به چالش‌های بزرگی برای نویسندگان و کسب‌وکارها تبدیل کرده است.
مدل‌های زبانی کنونی همچنان با مشکلاتی نظیر تعصبات و اطلاعات اشتباه (به‌اصطلاح "توهمات") دست‌وپنجه نرم می‌کنند، که آن‌ها را برای تولید محتوای غیرداستانی چندان مناسب نمی‌کند. حتی با وجود سیستم‌هایی که عملکرد بهتری دارند، مسئولیت انسانی برای بررسی حقایق و کیفیت اطلاعات همچنان بالا است.
علاوه بر این، حفظ ساختار و تداوم در متون بلند معمولاً برای هوش مصنوعی چالش‌برانگیز است. مدل‌های زبانی تمایل دارند متنی با کیفیت متوسط تولید کنند، پدیده‌ای که به "میل به میانگین" معروف است. این ویژگی می‌تواند سبک و صدای منحصربه‌فرد نویسنده را کم‌رنگ کرده و متنی بی‌روح و کم‌جاذبه برای خواننده به وجود آورد.
نبرد کیفیت در برابر کمیت
در گذشته، نشر کتاب به‌سادگی قابل سوءاستفاده نبود. حتی کتاب‌های کم‌ارزش نیز نیازمند صرف زمان و تلاشی مشخص بودند. اگر کسی به‌دنبال درآمد سریع بود، اغلب با بازدهی ناچیز مواجه می‌شد. اما هوش مصنوعی این معادله را تغییر داده است. حالا، افراد سودجو می‌توانند با چند دستور ساده، در عرض چند دقیقه کتابی با ۲۵هزار کلمه تولید کنند.
این کلمات تولیدشده با جلدی ساده و شاید جذاب همراه می‌شوند، اما کیفیت و معنا در آن‌ها اغلب گم است. بااین‌حال، نیازی به موفقیت چشمگیر نیست. اگر کتاب تنها چند نسخه بفروشد، هزینه‌ها جبران می‌شود.
برای مثال، «فرانک وایت»، نویسنده کتاب Galactic Pimp: Vol. 1، این اثر را در کمتر از یک روز با چت‌جی‌پی‌تی نوشت و آن را به قیمت ۱ دلار در آمازون عرضه کرد. او می‌تواند در یک سال ۳۰۰ کتاب مشابه تولید کند. اگر حتی تعداد کمی از این کتاب‌ها موفق شوند، سودی خالص به دست می‌آید.
نویسندگان انسانی همیشه با کیفیت پیش می‌رفتند، چراکه این تنها راه موفقیت بود. اما کتاب‌های تولیدشده توسط هوش مصنوعی این واقعیت را دگرگون کرده‌اند. با تولید انبوه، سودجویان می‌توانند کمیت را جایگزین کیفیت کنند و این نگرانی وجود دارد که در نهایت، این کمیت، کیفیت را از میدان به‌در کند.
آینده‌ای پر از فرصت و چالش
در نهایت، فناوری هوش مصنوعی نه تنها به تولید محتوای جدید کمک می‌کند، بلکه امکان کشف داستان‌ها و ایده‌های بدیع را نیز فراهم می‌آورد. اما چالش اصلی این است که چگونه می‌توان تعادل میان خلاقیت انسانی و قدرت تولید انبوه هوش مصنوعی را برقرار کرد، و در عین حال از اصالت و کیفیت آثار محافظت نمود.
با این روند، آینده نویسندگان انسانی و اصالت آثار ادبی در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است. آیا کیفیت و خلاقیت انسانی می‌تواند در برابر کمیت و سرعت تولید هوش مصنوعی دوام بیاورد؟
منبع: تبیان