به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، از جمله خاطرات خطیب توانا  استاد حاج سید مهدی نقیبی درباره پیشکسوت وعظ و خطابه معاصر مرحوم حاج شیخ محمد تقی فلسفی رحمه الله علیه این است که می فرمود: من طلبه مدرسه علمیه آیت الله مجتهدی تهرانی بودم در تهران. در اوایل طلبگی، یک جلسه ای چند چهره روحانی به مدرسه آمدند و یکی از آنها ، آقای فلسفی بود. من از همان موقع، جذب ایشان شدم و به ایشان علاقه مند شدم و در جلسات ایشان هر روز شرکت می کردم.سالیان بسیار شرکت کردم تا ایشان وفات یافت.افراد مختلفی می آمدند، بزرگان و مشاهیر و هر روز نکته ای یاد می گرفتم. 

کانال تلگرامی وارثون نوشت:ایشان، به چای، علاقه داشت.در اواخر عمر می فرمود:من اینقدر برای مرگ،آماده  هستم که اگر قصد خوردن چای داشته باشم و عزراییل بیاید، همانجا چای را کنار می گذارم و می روم برای قبض روح توسط عزراییل. 
همینطور هم شد، به جایی  نگاه کرد و گفت:  آماده ام و بعد فوت کرد. و من در یکی از مجالس تعزیه ایشان، همین مطلب را گفتم.

استاد نقیبی فرمود: یکی از تجار معروف تهران فوت کرد و مجالس تعزیه ای برای او در تهران گرفتند و یک مجلس هم قرار شد در مشهد بگیرند و از  من برای سخنرانی، دعوت کردند و من نیز قبول کردم و سخنرانی کردم. در وسط سخنرانی، میرزا جواد آقا تهرانی را دیدم و اوصاف ایشان را از استادم آیت الله حاج شیخ علی اکبر صدرزاده شنیده بودم لذا از ایشان، تجلیل کردم و از ایشان تعبیر کردم به آیت الله میرزا جواد آقا تهرانی... منبر  تمام شد. در آخر جلسه، یک دفعه دیدم میرزا جواد آقا تهرانی، دارد می آید پیش من، ولی گریه می کند و با ناراحتی می گوید: چرا نام من را بردی، چرا از من تعبیر به آیت الله کردی و.... من آیت الله نیستم و.... 

خلاصه آنچنان جدی و با قاطعیت می گفت و ناراحت و عصبانی بود که من احساس خطر کردم که نکند الان به من حمله کند و من را بزند. از اینکه از ایشان در حضور جمعیت، تعریف و تمجید کرده بودم، واقعا نارحت بود و گلایه می کرد. چه شخصیتی بود ایشان و حالا در برخی مجالس، برخی علما شرکت می کنند که نام آنها را می برم و تجلیل می کنم و یک بار،  یادم رفت نام ببرم. بعد از منبر، چنان به من حمله کرد و توهین نمود و هتک حرمت و... که من تعجب کردم. اینها کجا و میرزا جواد آقا تهرانی کجا؟