شناسهٔ خبر: 70133340 - سرویس بین‌الملل
منبع: میزان | لینک خبر

افزایش گزارش‌های وقوع جنایت نسل‌کشی در غزه؛ دلایل سازمان‌های حقوق بشری چیست؟

گزارش‌های مستند به شواهد و مدارک قانونی و معتبر تاکید دارند که نسل‌کشی در غزه ازسوی رژیم صهیونیستی در جریان است، اما جامعه جهانی همچنان برای جلوگیری از این جنایت آشکار، اقدام موثری انجام نداده است.

صاحب‌خبر -
خبرگزاری میزان -

ارتکاب جنایت نسل‌کشی در غزه ازسوی رژیم صهیونیستی واقعیتی است که سازمان‌ها، نهاد‌ها و گروه‌های حقوقی و حقوق بشری بین‌المللی متعددی تاکنون آن را با مستند‌ها و مدارک مختلف اعلام کرده و خواهان پایان یافتن آن شده‌اند.

جنایت نسل‌کشی در غزه که از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) آغاز شده و همچنان ادامه دارد تاکنون حدود ۴۵ هزار فلسطینی ساکن غزه را قربانی کرده است؛ آماری که به‌زعم کارشناسان یک آمار حداقلی است.

متهم‌کنندگان رژیم صهیونیستی به نسل‌کشی در غزه کدامند؟

جنایت نسل‌کشی طبق کنوانسیون نسل‌کشی که رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۵۰، یک سال پس از به رسمیت شناختن این رژیم ازسوی سازمان ملل به تصویب رساند، جرم‌انگاری شده است؛ سازمان عفو بین‌الملل در ۵ دسامبر (۱۵ آذر) در گزارشی اعلام کرد: شواهد کافی برای این باور وجود دارد که رفتار اسرائیل در غزه پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ به‌منزله نسل‌کشی است.

سازمان عفو بین‌الملل نخستین سازمانی نیست که به این نتیجه می‌رسد که رژیم صهیونیستی مرتکب نسل‌کشی در غزه شده است.

الحق، مرکز حقوق بشر فلسطین و المیزان، مرکز حقوق بشر یک ماه پس از آغاز حمله رژیم صهیونیستی به غزه، در بیانیه‌ای از قصد رژیم صهیونیستی برای نسل‌کشی در غزه خبر دادند؛ اظهارات مورد نظر این نهادها شامل سخنان یوآف گالانت، وزیر جنگ پیشین رژیم صهیونیستی بود که دیوان بین‌المللی کیفری به‌تازگی حکم بازداشت او را به اتهام ارتکاب جنایت علیه بشریت و جنایت جنگی صادر کرد.

این ۲ نهاد با تمرکز بر لفاظی‌های غیرانسانی مقام‌های صهیونیست، زنگ هشدار را در مورد خطر آشکار نسل‌کشی فلسطینی‌ها در غزه به‌صدا درآوردند.

در عین حال، مرکز حقوق اساسی CCR یک نهاد حقوق بشری مستقر در آمریکا که از سال ۱۹۶۶ فعالیت می‌کند، اعلام کرد: اسرائیل در غزه نسل‌کشی می‌کند.

این نهاد ضمن انتقاد از رژیم صهیونیستی، اعلام کرد: دولت آمریکا حدود ۶۹ درصد از تسلیحاتی را که اسرائیل برای حمله به غزه استفاده می‌کند، تامین کرده است؛ این مهمات شامل بمب‌های بزرگ و غیردقیق، جت‌های جنگنده و انواع تسلیحات دیگر هستند که رنج نامتناسبی را به غیرنظامیان وارد می‌کنند.

در گزارش مرکز حقوق اساسی آمده است: یک مورد قابل قبول و معتبر وجود دارد که اقدام‌های آمریکا برای پیشبرد عملیات نظامی اسرائیل، محاصره و کارزار علیه مردم فلسطین در غزه به سطح همدستی می‌رسد.

ازسوی دیگر فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت فلسطین، به این نتیجه رسیده است که رژیم صهیونیستی در حال نسل‌کشی علیه فلسطینی‌ها در غزه است.

وی در گزارش ماه مارس (اسفند گذشته) خود با عنوان آناتومی یک نسل‌کشی، همچنین اعلام کرد که رژیم صهیونیستی در حال ارتکاب سه مورد از پنج عمل نسل‌کشی است.

گزارشگر ویژه سازمان ملل همچنین یادآوری کرد: اسرائیل فراتر از امتناع از کمک‌های حیاتی و غذا به فلسطینی‌ها، از طریق تخریب نظام‌مند بیمارستان‌ها و زمین‌های کشاورزی، باعث نابودی مردم نیز می‌شود؛ نسل‌کشی فلسطینی‌ها در غزه ازسوی اسرائیل، مرحله تشدیدکننده روند پاکسازی استعماری طولانی‌مدت شهرک‌نشینان است.

دیوان بین‌المللی دادگستری نیز به‌عنوان عالی‌ترین نهاد قضایی سازمان ملل در ۲۶ ژانویه (۶ بهمن سال گذشته) اعلام کرد که فلسطینی‌ها در خطر نسل‌کشی هستند؛ این موضع‌گیری دیوان، نتیجه پرونده‌ای بود که آفریقای جنوبی علیه رژیم صهیونیستی به دلیل ارتکاب نسل‌کشی مطرح کرد و همچنان ادامه دارد.

دیوان بین‌المللی دادگستری در جلسه‌های ماه ژانویه حکمی الزام‌آور برای رژیم صهیونیستی صادر کرد تا از طریق افزایش کمک‌های بشردوستانه، اقدام‌های نسل‌کشی را متوقف کند.

رژیم صهیونیستی موظف است هر ماه به دیوان گزارش دهد چگونه از دستور‌ها پیروی کرده است، ارزیابی مستمری که ممکن است سال‌ها طول بکشد؛ این رژیم تاکنون از دستور‌های دیوان سرپیچی کرده و در عوض امدادگران و کارکنان دولتی در غزه را که در توزیع کمک‌های بشردوستانه ضروری هستند، قتل‌عام می‌کند.

چه کشور‌هایی رژیم صهیونیستی را به نسل‌کشی متهم کردند؟

تاکنون ۱۴ کشور به پرونده نسل‌کشی آفریقای جنوبی علیه رژیم صهیونیستی در دیوان بین‌المللی دادگستری ملحق شده‌اند یا اعلام کرده‌اند که قصد دارند به آن بپیوندند.

این کشور‌ها شامل بلژیک، بولیوی، شیلی، کلمبیا، کوبا، مصر، ایرلند، اسپانیا، لیبی، مالدیو، مکزیک، نیکاراگوئه و ترکیه هستند.

 

افزایش گزارش‌های وقوع جنایت نسل‌کشی در غزه؛ دلایل سازمان‌های حقوق بشری چیست؟

دلایل عفو بین‌الملل برای اعلام جنایت نسل‌کشی در غزه چیست؟

تاکنون سازمان‌ها و گروه‌های حقوق بشری مختلفی با ارائه دلایل ثابت کردند که رژیم صهیونیستی در غزه مرتکب جنایت نسل‌کشی شده است.

جدیدترین این گزارش‌ها، گزارش سازمان عفو بین‌الملل است؛ در این گزارش آمده است: نتیجه‌گیری درباره نسل‌کشی اسرائیل علیه فلسطینی‌ها در غزه، براساس ماه‌ها تحقیق عفو بین‌الملل، از جمله مصاحبه‌های گسترده با شاهدان، تحلیل شواهد بصری و دیجیتال، ازجمله تصویرهای ماهواره‌ای و اظهارات مقام‌های ارشد کابینه و ارتش اسرائیل است.

عفو بین‌الملل اعلام کرد: ارتش رژیم صهیونیستی دست‌کم ۳ مورد از ۵ عملی را که در کنوانسیون نسل‌کشی ۱۹۴۸ ممنوع شده، مرتکب شده است؛ این موارد شامل کشتار بی‌رویه غیرنظامیان، ایجاد صدمه‌های جدی جسمی یا روحی و سخت کردن عمدی شرایط زندگی فلسطینی‌ها در غزه است.

گزارش یادشده همچنین تصریح کرد: اسرائیل این اقدام‌ها را برخلاف هشدار‌های بی‌شمار درباره وضعیت فاجعه‌بار انسانی و تصمیم‌های قانونی الزام‌آور دیوان بین‌المللی دادگستری ادامه داده است.

عفو بین‌الملل همچنین در گزارش خود آورده است: ادعا‌های اسرائیل، آن را از تعهدهایش برای اتخاذ همه اقدام‌های احتیاطی ممکن برای نجات غیرنظامیان و اجتناب از حمله‌های بی‌رویه یا نامتناسب مبرا نمی‌کند.

این نهاد حقوق بشری همچنین اعلام کرد که هیچ مدرکی درباره ادعا‌های رژیم صهیونیستی مبنی بر انحراف کمک‌های بشردوستانه ازسوی گروه‌های مقاومت در غزه پیدا نکرده که بتواند محدودیت‌های شدید و عمدی اشغالگران برای ورود کمک‌های بشردوستانه نجات‌بخش به مناطق جنگ‌زده را توجیه کند.

حمایت گروه‌های یهودی از گزارش آلبانیز درباره وقوع نسل‌کشی در غزه

گروه‌های یهودی در میانه حمله‌های بی‌امان سازمان‌یافته علیه فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل در موضوع حقوق بشر در اراضی اشغالی، با اعلام بیانیه‌ای حمایت خود را از گزارش وی درباره وقوع نسل‌کشی در غزه اعلام کردند.

۵۰ سازمان یهودی به‌تازگی با انتشار بیانیه‌ای حمایت خود را از فرانچسکا آلبانیز اعلام کردند.

گزارشگر ویژه سازمان ملل: حقایق و قانون زیر فشار تعصب قرار دارند

آلبانیز که تاکنون ۲ گزارش درباره وقوع نسل‌کشی در غزه ارائه کرده و در سخنرانی‌ها و اظهارات خود مرتبا از تداوم این روند انتقاد کرده است، با انتشار پیامی سیاستمداران غربی را به دلیل انکار صریح نسل‌کشی در غزه خطاب قرار داده و نوشت: روزی انکار صریح نسل‌کشی اسرائیل در غزه توسط بسیاری از سیاستمداران غربی به‌عنوان یک مطالعه موردی در بدبینی سیاسی بررسی خواهد شد؛ در حالی که تعصب غالب است، حقایق و قانون نادیده گرفته می‌شوند.

وی درباره گزارش عفو بین‌الملل هم نوشت:عفو بین‌الملل به این نتیجه می‌رسد که اسرائیل جنایت نسل‌کشی در غزه را مرتکب شده و به ارتکاب آن ادامه می‌دهد؛ لازم به یادآوری است که سران سیاسی و دیگرانی که همچنان به حمایت از اسرائیل در ارتکاب نسل‌کشی ادامه می‌دهند، ممکن است در جنایت‌های آن شریک شناخته شوند.

گزارشگر ویژه سازمان ملل در ادامه به گزارش‌های مربوط به ارتکاب نسل‌کشی در غزه اشاره کرد و نوشت:

- تا اوایل نوامبر ۲۰۲۳ حدود ۳۴ کارشناس سازمان ملل، ازجمله من، سه بار زنگ خطر نسل‌کشی را به‌صدا درآوردند.
- تا ژانویه، دیوان بین‌المللی دادگستری خطر‌های قابل قبول آسیب جبران‌ناپذیر به حقوق فلسطینی‌ها تحت کنوانسیون نسل‌کشی را شناسایی و اقدام‌هایی را توصیه کرد.
- بین ماه مارس تا نوامبر، چهار گزارش سازمان ملل ازجمله گزارش کمیته ویژه توضیح داد که اسرائیل چگونه نسل‌کشی می‌کند.
- صد‌ها کارشناس حقوقی، مورخ و سازمان‌های حقوق بشر، ازجمله سه محقق مشهور اسرائیلی نیز اقدام‌های اسرائیل در غزه را نسل‌کشی خواندند.

وی تاکید کرد: زمان آن فرا رسیده که کشور‌ها نسل‌کشی را در غزه متوقف، از جنایت‌های بیشتر جلوگیری و آنچه قبلا انجام‌شده را مجازات کنند.

 

افزایش گزارش‌های وقوع جنایت نسل‌کشی در غزه؛ دلایل سازمان‌های حقوق بشری چیست؟

دلایل وقوع نسل‌کشی در غزه

اثبات قصد ویژه برای نابودی کلی یا جزئی یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی چیزی است که نسل‌کشی را از دیگر جنایت‌های بین‌المللی، مانند جنایت علیه بشریت یا جنایت جنگی متمایز می‌کند.

چارچوب قانونی برای تعریف و تفسیر جرم نسل‌کشی از کنوانسیون نسل‌کشی ۱۹۴۸ و همچنین رویه قضایی حقوق کیفری بین‌المللی پس از آن، به‌ویژه پرونده‌های موجود در دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ) و دادگاه‌های موقت رواندا، ... مشتق شده است.

تعیین وجود قصد نسل‌کشی برای ایجاد مسئولیت کیفری فردی و مسئولیت عامل در قبال جنایت بسیار مهم است.

وقوع نسل‌کشی در غزه عموما در سه مرحله ثابت می‌شود:

نخست، مشخص شود که فلسطینی‌ها در غزه بخشی از یک گروه حفاظت‌شده تحت کنوانسیون نسل‌کشی، یعنی یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی هستند.

دوم، مشخص شود که سه مورد از پنج اقدام اساسی نسل‌کشی که در ماده دوم کنوانسیون تصریح شده، انجام شده است؛ این اعمال عبارتند از: کشتن اعضای گروه؛ ایجاد آسیب جدی جسمی یا روحی به اعضای گروه؛ و دشوار کردن عمدی شرایط زندگی گروهی که به گونه‌ای محاسبه‌شده که به‌طور کلی یا جزئی تخریب فیزیکی آن را به همراه داشته باشد.

سوم، مشخص شود که آیا رژیم صهیونیستی این اقدام‌ها را با قصد خاصی برای نابودی فلسطینی‌ها به‌عنوان یک گروه محافظت‌شده انجام داده است یا خیر.

شواهد غیرمستقیم برای اثبات وقوع نسل‌کشی در غزه، ازسوی رژیم صهیونیستی نیز شامل زمینه کلی که در آن اعمال ممنوع انجام شده است: وجود یک الگوی رفتاری؛ مقیاس و ماهیت ظاهرا نظام‌مند اعمال ممنوع؛ و مقیاس، ماهیت، وسعت و درجه تلفات و آسیب علیه گروه حفاظت‌شده.

زمینه تاریخی اشغال غیرقانونی اراضی فلسطین ازسوی رژیم صهیونیستی از سال ۱۹۶۷ و سیستم آپارتاید اسرائیل که فلسطینی‌ها را تحت سلطه نهادینه شده این رژیم قرار می‌دهد، همراه با ۱۷ سال محاصره غزه، به‌عنوان شواهد غیرمستقیم در پرونده غزه قابل استفاده هستند؛ ضمن اینکه زمینه سیاسی کابینه بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با تکیه بر حمایت صهیونیست‌های تندرو شامل بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی و ایتامار بن گویر، وزیر امنیت داخلی، که هر ۲ از سران جنبش شهرک‌نشینان راست افراطی هستند، قابل بررسی است.

در عین حال، با توجه به زمینه‌های تاریخی و سیاسی، الگوی کلی رفتار رژیم صهیونیستی در غزه، ازجمله حمله‌های مرگ‌بار و مخرب، میزان کشتار و جراحت‌های وارده به فلسطینی‌ها در نتیجه، تخریب اشیاء ضروری برای بقای غیرنظامیان فلسطینی و تحمیل شرایط زندگی ازسوی کابینه رژیم صهیونیستی برای نابودی فیزیکی فلسطینی‌ها در غزه باید محاسبه شود.

شواهد مستقیم در اثبات وقوع نسل‌کشی در غزه ازسوی رژیم صهیونیستی عبارتند از: لفاظی‌های غیرانسانی، نژادپرستانه و تحقیرآمیز مورد استفاده مقام‌های رژیم صهیونیستی قبل از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و تشدید آن پس از آغاز جنگ علیه غزه.

شواهد شفاهی شامل صد‌ها مورد اظهارات کابینه جنگ رژیم صهیونیستی و دیگر مقام‌های صهیونیست می‌شود که به‌طور مستقیم مسئول اقدام‌های رژیم صهیونیستی در غزه هستند؛ در عین حال، شواهد کافی برای یافتن این موضوع وجود دارد که هدف رژیم صهیونیستی در غزه، نابودی فلسطینی‌ها در غزه است و هیچ توضیح جایگزین معقولی وجود ندارد.

انتهای پیام/