شناسهٔ خبر: 70098340 - سرویس فرهنگی
منبع: سینماپرس | لینک خبر

آزیتا لاچینی:

عاشق «سینما» بودم اما با «تئاتر» وارد بازیگری شدم/ هیچ چیزی مثل «تئاتر» من را راضی نمی‌کرد

سینماپرس: بازیگر پیشکسوت سینما، تلویزیون و تئاتر گفت: «پدرسالار» با مرحوم محمدعلی کشاورز، مرحومه جمیله شیخی و حمیده خیرآبادی بهترین خاطره من در بازیگری است.

صاحب‌خبر -

به گزارش سینماپرس، آزیتا لاچینی در گفت وگو با ایرنا با مروری بر خاطرات خود در عرصه تئاتر و سینما اظهار داشت: وقتی ۵ ساله بودم به کودکستان ایران که متعلق به آقا و خانم جهانبانی بود، می‌رفتم. در آنجا گوینده معروف رادیو از من یک نمایش دید و از خانم جهانبانی اجازه گرفت که من را به رادیو ببرد. از پدرم اجازه گرفتند و با خودش به رادیو برد.

وی افزود: وقتی که به رادیو رفتم، یک میز بزرگ و روی آن یک صندلی روی میز زیر پایم می‌گذاشتند تا من به آقای صبحی برسم که دو نفری با هم دکلمه و یا قصه تعریف کنیم. از آن موقع من شیفته این کار و سینما شدم.

لاچینی ادامه داد: موقعی که در مسافری از بهشت بازی داشتم، دقیقا ۲۱ سالم بود و دو پسر داشتم. پس از این کار و پدرسالار، در سریال در پناه تو، با سعید راد و لعیا زنگنه، این ها برای من خاطره است.

همه کارها با آقای حمید لبخنده لذت‌بخش بود

بازیگر فیلم سینمایی آبی درباره این که بهترین کارگردانی که با او کار کردید چه کسی بوده است؟ گفت: همه کارها با آقای حمید لبخنده لذت‌بخش بود؛ از فیلم سینمایی آبی گرفته تا در پناه تو و ...

من عاشق سینما بودم اما با تئاتر وارد این کار شدم

لاچینی در این باره که بیشتر گویندگی را دوست داشتید یا سینما؟ گفت: من عاشق سینما بودم اما با تئاتر وارد این کار شدم. اولین تئاترهایم با آقای جعفری و خانم لورتا بود.

وی همچنین در این باره که آیا بعد از این که وارد سینما شدید سمت تئاتر نرفتید؟ گفت: من وارد سینما شدم اما تمام کار من تئاتر بود. چون من عاشق تئاتر بودم. هیچ چیزی مثل تئاتر من را راضی نمی‌کرد. بنابراین همیشه طرف تئاتر بودم. من تئاترهایی مثل مکبث بازی کردم. تمام عمرم در تئاتر بوده ام.

لاچینی گفت: در هر زمان، یک مشکلاتی است که ما بازیگران را مجبور می‌‎کند، تن به کارهایی دهیم که اصلا دوستشان نداریم. اما چاره‌ای نیست باید زندگی کنیم. بنابراین اصلا نظری راجع به کارهای جدید و قدیم نمی‌هم. از همه هم که کار می‌کنند ممنون و متشکر هستم.