به گزارش ایرنا، راهیابی کتاب "مستر جیکاک" به مرحله نهایی جایزه مهرگان و کسب جایزه هفت اقلیم در سال ۱۳۹۵ و تکرار این موفقیت با کتاب "آه ای مامان" و کسب عنوان بهترین مجموعه داستان جایزه مهرگان ادب در سال ۱۳۹۷ شهرت و اعتبار بیشتری برای این نویسنده اهل جنوب (گچساران) به ارمغان آورد.
وی به تازگی با دعوت انجمن داستان هرمزگان، کارگاه نویسندگی خلاق را به مدت سه روز در بندرعباس برگزار کرد که با استقبال علاقمندان ادبیات داستانی مواجه شد.
در این کارگاه سرفصل هایی مانند شکلگیری ایده داستانی و پرورش آن، ضرورت ارتباط با ناخودآگاه و فلسفه علم داستان نویسی، شخصیت در داستان و مدرنیته و چگونگی کارکرد آن در داستان کوتاه مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
در حاشیه این کارگاه فرصتی کوتاه فراهم شد تا این نویسنده درباره فضای کنونی ادبیات داستانی، جایگاه داستان نویسان جنوب و روند داستان نویسی در هرمزگان با خبرنگار ایرنا گفت و گو کند.
حسنزاده درباره فضای کلی گرایش به ادبیات و داستان نویسی طی سال های اخیر اظهار کرد: خیلی وقت است که کارگاههای داستان نویسی پیشرفته داشتهام و بر اساس مشاهده و تجربه شخصی و اطلاع از کارگاه های سایر نویسندگان و مدرسان می توان گفت که نسل جدید داستان نویسان استقبال زیادی از ادبیات داستانی می کنند.
به گفته وی یکی از دلایل افزایش تمایل به نویسندگی این است که جامعه به سمت بلوغ فکری و فرهنگی می رود و در حال گذار از فرهنگ شفاهی به مکتوب است و دغدغه ها نیز بیشتر شده است.جامعه به سمت بلوغ فکری و فرهنگی می رود و در حال گذار از فرهنگ شفاهی به مکتوب است و دغدغه ها نیز بیشتر شده است.
البته نباید سهم و نقش نخستین برگزارکندگان کارگاه های نویسندگی در فرم فعلی را نادیده گرفت و می توان گفت این مدل کلاسها مدیون چند چهره شاخص همچون هوشنگ گلشیری و رضا براهنی است و افرادی مثل عباس معروفی، حسین سناپور و مرحوم کوروش اسدی نیز تاثیرگذار بودند.
برنده جایزه مهرگان ادب ادامه داد: شاید وجه منفی این کارگاه ها و رویکرد به نویسندگی نوعی فرهیخته نمایی در بخش کوچکی از شرکت کنندگان در این دوره ها باشد اما وجه مثبت آن که گسترش گفت و گوست غالب بوده و از منظر دیگری می توان گفت: برای افرادی که حرفی برای گفتن دارند اما نمی خواهند نمایشگر (شومن) اینستاگرام و فضای مجازی باشند، زمینه و مسیر درستتری است.
بهبود حال و روز ادبیات داستانی امیدبخش است
وی بهبود فضای نشر و افزایش ناشران و بیشتر شدن جوایز کوچک و بزرگ ادبی را از دلایل بهتر شدن حال و روز ادبیات داستانی دانست که همگی امیدبخش هستند.
مدرس کارگاه های داستان نویسی یادآور شد: این فضا به علاقمندان ادبیات نشان دادکه نوشتن دور از دسترس نیست و اثبات کرد داستان نویسی آموختنی است و میتوان با آموزش داستان سالم و درست نوشت وجه مهمتر آن نیز اثبات رشد چند صدایی است و اینکه دیگر به عنوان مثال فقط صدای مقامات شنیده نمیشود بلکه سایر افراد جامعه هم امکان صحبت پیدا کردهاند.
در حقیقت با وجود همه مسائل در خاورمیانه، حرکت به سمت زیست متمدنانه پیش میرود و تفکر آزادیخواه مدتهاست پیروز شده آنچه در جامعه میبینیم خاستگاه زندگی توام با تکثر و خروج از تک صداییست و انسان امروز میداند خودش هم بخشی از هر ماجراست.
هرمزگان صدای جدید ادبیات داستانی ایران
وی در بخش دیگری از این گفت و گو درباره ارزیابی خود از وضعیت ادبیات داستانی در هرمزگان گفت: این استان سالها در ادبیات بیصدا بود و با وجود تاثیرگذاری مکتب داستان نویسی جنوب در مناطق بوشهر و خوزستان و شیراز ، حضور هرمزگان کمتر محسوس بود و این در حالیست که میتوان ادبیات جنوب را پیشران ادبیات ایران دانست.
چند سالیست که هرمزگان در حال معرفی چهرههای داستاننویس به ادبیات کشور است و به عنوان مثال اطلاع دارم نشر "عینک" در حال چاپ مجموعهای به نام "سهیلی" از چند نویسنده هرمزگان است و در سالهای اخیر نیز مجموعههای موفقی از داستان نویسان هرمزگان مانند ایرج بلوچی یا محسن زهتابی منتشر شده و تک داستانهای بسیار خوبی از تعداد زیادی از نویسندگان هرمزگان در مجله های ادبی خواندهایم که تمامی اینها نشان میدهد هرمزگان صاحب صدایی جدید در ادبیات داستانی شده و با سرعت مناسبی در حال پیشرفت است.هرمزگان صاحب صدایی جدید در ادبیات داستانی شده و با سرعت مناسبی در حال پیشرفت است.
به گفته حسنزاده یکی دیگر از نشانههای نگاه جدی به ادبیات داستانی استقبال از کارگاههای داستان نویسی در هرمزگان است و در همین دوره اخیر حدود ۴۰ نفر شرکت کردند که میتوان آن را غافلگیر کننده دانست و انتظار میرود با توجه به آنچه از علاقه و توانایی این افراد دیده شد، حداقل ۱۵ تا ۲۰ نفر آنها طی سالهای آتی کتابهای داستانی خود را به دست ناشران بسپارند.
وی تصریح کرد: البته ساختارهای انجمن داستان نویسی در کلیت خود نویسنده ساز و چندان تاثیرگذار نیستند اما انجمن داستان هرمزگان از معدود استثناهای موفق است که این موفقیت مدیون تلاشهای مستمر، ارتباط گیریهای درست و دغدغه مندی چهرههای شاخص این انجمن است.
حسنزاده توضیح داد: جهت دهیهای رسمی و دولتی مآبانه نمیتواند چندان جریانساز باشد و حداکثر موفقیت آن موج سازیهای مقطعی است که این نشان دهنده ذات پیشرو ادبیات است.
در این میان میتوان اثری مانند همسایههای احمد محمود را مثال زد که بر اساس آمار غیر رسمی گفته میشود بین ۸ تا ۱۸ میلیون نفر خواننده داشته است.
نویسندگان آینده را روشن ببینند
این چهره شناخته شده ادبیات داستانی معاصر از تاریک دیدن آینده به عنوان بزرگترین سم برای یک نویسنده یاد کرد و گفت: انگیزهبخشی، مهم است و در هرمزگان نیز چاپ آثار یا راهاندازی مجله ادبی با گستره انتشار و توزیع کشوری میتواند در این انگیزه بخشی بسیار تاثیرگذار باشد.
وفاق ادبی راهگشای ادبیات هرمزگان
وی یادآور شد: هرمزگان از داستان نویسان و منتقدان جدی و قوی برخوردار است که مانند جزیرههای جدا افتاده ادبی هستند و در بستری از وفاق میتوانند صدای ادبیات هرمزگان را رساتر به گوش کشور برسانند؛ هرچند ممکن است رسیدن به این نقطه زمان ببرد اما در مقابل جای امیدواریست که حتی نسل نوجوان معروف به نسل زد هرمزگان هم اشتیاق زیادی به خواندن و کسب آگاهی روز تا دارد و استقبال و حضور این نسل در نمایشگاههای کتاب حیرت انگیز است.
آنچه در کارگاه های هرمزگان میبینم علاقه و اشتیاق نویسندگان جوان با ایدههای خاص و متفاوت برگرفته از جغرافیای منطقه است و سوژههای داستان نویسان هرمزگان از آنچه به نام دبیات آشپزخانهای و آپارتمانی میشناسیم به دور است و علاوه بر نوع سوژهها به سطح خوبی در پرداخت و توصیف نیز رسیدهاند.
به عنوان مثال وقتی اثر نویسندهای مانند محسن زهتابی از هرمزگان به چاپ چهارم میرسد نشان دهنده گسترش یک دیدگاه جدید ادبیست که اینها همه یک قدرت جدید و فوقالعاده ادبی در هرمزگان است.