به گزارش خبرگزاری ایمنا، به احتمال زیاد نخستین رویارویی همه ما با دانشگاه به‌طور معمول با دنیایی از شگفتی همراه بوده است، همه ما روزی برای نخستین بار با کفش‌های کتانی و کوله‌پشتی بر دوش به سردر ورودی دانشگاهی خیره شده‌ایم، از خودمان پرسیده‌ایم که آیا تمام تلاش‌هایمان در مسیر کنکور ارزش ورود به این مکان ناشناخته را داشته است یا نه و بعد با یکی دو بار قدم برداشتن پا به حریم دانشگاه گذاشته‌ایم، مکانی که برای ما خاطرات تلخ و شیرینی رقم خواهد زد و مسیر زندگی ما را عوض خواهد کرد، اما نخستین رویارویی ما با رویدادها به‌طور معمول از کیفیت لازم برخوردار نیستند، چرا که در ابتدا نمی‌دانیم باید به‌طور دقیق چه کاری انجام دهیم و چه رفتاری نشان دهیم.
در این میان وجود راهنمایی خوب و دوستی همراه می‌تواند از تنش نخستین رویارویی ما بکاهد و فضایی امن را برایمان رقم بزند، بسیج دانشجویی دانشگاه اصفهان این بار با شکستن سنت‌ها، بازی محیطی دانشجویی «دانشگرد» را طراحی و ارائه کرد، نامی که شاید این روزها بیشتر شنیده باشید؛ در همین راستا با مائده نجاریان، دانشجوی دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اصفهان که از قضا یکی از طراحان خوش فکر دانشگرد هم است به گفت‌وگو نشسته‌ایم:
ایمنا: ایده ساخت دانشگرد از چه زمانی در ذهن شما رقم خورد؟
نجاریان: گروه ما غرفه‌های هرساله‌ای را که برای معرفی تشکل‌های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی به دانشجویان جدیدالورود در دانشگاه‌ها دایر می‌شد را کارآمد و پویا ارزیابی نمی‌کرد، به همین دلیل بود که سعی کردیم در بسیج دانشجویی دانشگاه اصفهان رویارویی متفاوتی با نودانشجویان را رقم بزنیم، برای پیدا کردن راهکار هم آمدیم چند مسئله را بررسی کردیم، ابتدا اینکه چه قالب مواجهه‌ای برای دانشجو جذاب است و بعد اینکه دانشجو چه نیازهایی در بدو ورود به دانشگاه دارد، در دانشگاه‌های دولتی که بیشتر فضای بزرگ و با پراکندگی زیاد ساختمانی دارند پیدا کردن مسیر درست و مقصد جغرافیایی هرساله یکی از مهم‌ترین چالش‌های نودانشجویان بوده و است، به همین دلیل تصمیم گرفتیم با در نظر گرفتن موارد گوناگون نخستین رویارویی نودانشجویان با بسیج دانشجویی را با بازی رقم بزنیم، یک جور بازی محیطی که در کنار چالش‌های جذاب گروهی به آموزش دسترسی‌ها و نیازهای دانشجو هم می‌پرداخت.
ایمنا: فکر می‌کنید دانشگرد چه مزایایی برای دانشجویان جدیدالورود داشته باشد؟
نجاریان: مزایای دانشگرد می‌تواند آشنایی با مکان‌های جدید دانشگاه، آشنایی با سامانه‌ها و درگاه‌های مورد نیاز دانشجو و تقویت پیوندهای دوستی با همکلاسی‌ها در متن یک ماجراجویی درون دانشگاهی باشد، اما من فکر می‌کنم دانشگرد مزایایی فراتر از این‌ها برای دانشجو و البته دانشگاه داشته است؛ دانشگرد نخستین رویارویی خلاقانه بسیج دانشجویی با دانشجو در میان دانشگاه‌های کشور است و پیش از آن کسی گفتمان حمایتگر و رشدآفرین بسیج برای دانشجو را به این جذابیت و ظرافت ترسیم نکرده بود و دعوتی تا این حد ماجراجویانه از دانشجو به عمل نیاورده بود.
دانشگرد فراتر از طراحی و ساختار نخبگانی و هوشمندانه‌اش آئینه تمام‌نمای بسیج دانشجویی است، تشکلی که در ابتدای مسیر دانشگاه و در نخستین رویارویی نوجوان دانش‌آموز به جامعه به‌عنوان یک بزرگسال او را با آغوش باز می‌پذیرد، چالش‌ها را به شیرینی بازی برایش دلپذیر می‌کند و در این مسیر پر پیچ‌وخم کارهای تشکیلاتی دوستانی به او هدیه می‌کند، مسیر پر پیچ‌وخمی که خود تشکیلات دانشجو را از عمد در آن قرار می‌دهد تا با ظرفیت‌های ناشناخته خودش آشنا شود و این بار به درون خودش سفری داشته باشد و اهداف خودسازی را محقق کند.
ایمنا: در این مسیر با چه چالش‌هایی مواجه شده‌اید؟
نجاریان: انتخاب قالب‌های جدید و هنجارشکنانه همیشه چالش‌هایی را با خودشان به‌دنبال دارند که به‌طور قطع دانشگرد هم از آن‌ها بی‌بهره نماند، علاوه‌بر چالش‌های اقتصادی که به‌طبع هر پروژه‌ای را در بر می‌گیرد، چالش دیگر ما محتوا و فرم ارائه بازی بود که بتواند به خوبی از شأنیت دانشجو دانشگاه و بسیج دانشجویی دفاع کند و اهداف بازی را محقق کند، به یاری خدا تیم خوبی تشکیل شد و بازی از لحاظ محتوا، شیوه ارائه، پشتیبانی و طراحی با کمترین نقص در سطح خود آماده شد و به اجرا در آمد، ما عقیده داریم ظرفیت‌های فرهنگی دانشگاه برای دانشجوها همچون چراغی هستند که اندیشه و قلب دانشجو را روشن می‌کنند، بسیج در طراحی این بازی نیز از ماهیت روشنایی بودن خود فاصله نگرفت و این بار هم چراغی شد در دست دانشجویان جدیدالورود تا با آن به خوبی در شهر دانشگاه، دانشگردی کنند.
ایمنا: چرا از بین انواع راه‌های خوش‌آمدگویی دانشگرد را انتخاب کردید؟
نجاریان: ورود بچه‌ها به دانشگاه چه برای خانواده‌ها و چه برای خود دانش‌آموزان از شیرین‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین لحظات زندگی است، لحظاتی که در بدو ورود به دانشگاه با دوندگی‌های اداری و بی‌اطلاعی‌ها رنگ ملال و سرخوردگی به خود می‌گیرد، ما در بسیج دانشجویی دانشگاه اصفهان سعی کردیم که با استقبال در قالب بازی آن شیرینی ورود به دانشگاه را برای بچه‌ها حفظ کنیم و آن را با آگاهی، دلبستگی و حمایت پیوند بزنیم تا دانشجویان دفتر بسیج را همچون خانه خود و بچه‌های آن تشکل را همچون خواهرها و برادرهای خود بدانند و اعتماد صادقانه ما به خودشان را پذیرا باشند.