به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، بادبادک‌ها همواره وسیله‌ای برای بازی و سرگرمی بوده‌اند، اما در دنیای امروز می‌توان از آن‌ها به‌عنوان منبع انرژی برای تولید برق پاک استفاده کرد. برخی کارشناسان بر این باورند که توربین‌های سنتی عظیم همیشه بهترین گزینه برای تولید برق نیستند، زیرا نمی‌توانند به ارتفاعات بلندی برسند که در آن‌ها باد در شدیدترین حالت ممکن می‌وزد. از سوی دیگر قرار دادن آن‌ها در مناطق دورافتاده یا آبراه‌های عمیق می‌تواند پرهزینه یا از نظر لجستیکی چالش‌برانگیز باشد، بنابراین پرواز بادبادک‌ها در این بخش‌ها کلید بهره‌گیری از پتانسیل تولید انرژی آن‌هاست.
استفاده از بادهای ارتفاعات بالا، انقلابی در تولید انرژی پاک
بادبادک‌ها می‌توانند به ارتفاعاتی برسند که توربین‌های سنتی نمی‌توانند، به همین دلیل موضوع تحقیقاتی جالبی برای تولید انرژی‌های تجدیدپذیر به‌شمار می‌روند. در مناطقی که منابع بادی خورشیدی یا زمینی چندان قابل اعتماد یا کاربردی نیست، تولید باد در ارتفاعات می‌تواند فرصت‌های انرژی جدیدی ایجاد کند. بادبادک‌ها علاوه بر ارائه قدرت قابل اطمینان‌تر، پتانسیل کاهش اتکای جهانی به سوخت‌های فسیلی را با مهار جریان بادها دارند.
حین بالا رفتن بادبادک برقی با جریان باد، بند از وینچ زمینی (دستگاهی که به کمک نیروی محرکه سرعت گیربکس را کاهش و قدرت آن را افزایش می‌دهد) باز می‌شود و ژنراتوری که داخل آن انرژی تولید می‌کند، توسط نیروی کششی به حرکت در می‌آید. به این مرحله از کار، مرحله عملیاتی گفته می‌شود. یک خلبان خودکار بادبادک را به یک موقعیت خنثی هدایت می‌کند و زمانی که بند به حداکثر طول خود برسد، آن ره در محل ثابت نگه می‌دارد.
ایده پشت این طرح «اصل یو یو» است که در زیربنای چرخه قدرت بادبادک‌ها قرار دارد. سیستم انرژی باد هوابرد انرژی‌ای تولید می‌کند که می‌تواند به‌طور مستقیم استفاده، در باتری‌ها ذخیره یا به شبکه‌های برق ارسال شود. بادبادک برقی می‌تواند پیش از وقوع شرایط آب‌وهوایی پیش‌بینی‌شده یا برای تعمیرات و نگهداری فرود بیاید و به‌راحتی جمع‌آوری شود.
کاهش هزینه و اثرات زیست‌محیطی
بادبادک‌ها نسبت به مزارع خورشیدی زمینی و شناور، تأسیسات بادی بزرگ یا سیستم‌های بادی معلق به زیرساخت گسترده‌ای نیاز ندارند و این امر تأثیرات زیست‌محیطی آن‌ها را کاهش می‌دهد. منابع و مواد مورد نیاز برای توسعه این بادبادک‌ها نیز در حداقل میزان ممکن قرار دارد و این امر به‌ویژه در مقایسه با برج‌های بادی با کاهش هزینه‌ها همراه است. حمل‌ونقل این منابع انرژی نوظهور به مکان‌های مختلف آسان و با قیمت مناسب امکان‌پذیر است. در اقیانوس‌های عمیق که یک توربین بادی معمولی نمی‌تواند پایدار بماند، می‌تواند این بادبادک‌ها را به یک بارج لنگر نیز متصل کرد و با توجه به قابلیت انطباق با ارتفاع، آن‌ها را تا جایی که به‌واسطه تغییر فصل‌ها شدیدترین بادها می‌وزد، بالا یا پایین برد.
مشکلات آینده: زیرساخت‌ها و موانع فناوری
یکی از چالش‌های اولیه در اجرای پروژه بادبادک، شرایط آب‌وهوایی است. به عبارت دیگر، به همان اندازه که مواد مورد نیاز برای تولید این بادبادک‌ها ممکن است ارزان‌تر باشد، برای اطمینان از استحکام ساختاری به‌منظور پایداری طولانی‌مدت، تولید آن‌ها به مواد بیشتر و قوی‌تری نیاز دارد. با این حال بادبادک‌ها به‌رغم چالش‌ها و موانع، پیامدهای مثبتی دارند.
بادبادک‌های تولیدکننده انرژی بر بازار و جامعه جهانی تأثیر می‌گذارند، زیرا از توربین‌های بادی سنتی ایمن‌تر و مفیدتر به نظر می‌رسند، همچنین می‌توانند با کاهش هزینه‌ها و اثرات زیست‌محیطی، به‌عنوان مؤلفه‌ای حیاتی در آینده پایدار معرفی شوند. پتانسیل این بادبادک‌های برقی به‌عنوان یک منبع انرژی قابل اعتماد می‌تواند دیدگاه جهان را نسبت به انرژی‌های تجدیدپذیر متحول کند.