جوان آنلاین: سهم‌خواهی اصلاح‌طلبان از پزشکیان برای در اختیار گرفتن کرسی‌های وزارت و معاونت یا جایگاه‌های دیگر در دولت او ادامه دارد و آن‌قدر آش شور شده که صدای اعتراض از میان خود اصلاح‌طلبان نیز بلند شده است. مشی اصلاح‌طلبان این‌گونه است که اغلب در شدیدترین اشتباهات هم علیه خود، انتقادی را طرح نمی‌کنند، اما اکنون تأثیر سهم‌خواهی‌ها در چینش کابینه آن‌قدر زیاد شده که برخی خواص اصلاح‌طلبان به بیان علنی انتقاد تن داده‌اند تا شاید درس از افکارعمومی آتش سهم‌خواهی اصلاح‌طلبان را فروبنشاند. 
از جمله، روز گذشته محمدرضا عارف که جملاتش نشان از نگرانی برای عاقبت اعتماد اکثریت مردم به اصلاح‌طلبان در انتخابات اخیر داشت، با تأکید بر اینکه مردم به جریانات سیاسی و نظام حکمرانی چک سفید امضا نداده‌اند، گفت که «معتقدم مردم یک بار دیگر به جریان اصلاحات فرصت پوست‌اندازی داده‌اند و همین‌طور به نظام سیاسی اعتماد کردند که کارآمدی خود را نشان دهند و این فرصتی است که جریانات سیاسی و نظام حکمرانی باید از آن به نحو شایسته به نفع مردم استفاده کنند.»
او در ادامه، با بیان اینکه پزشکیان به خوبی توانست در کارزار انتخابات گفتمان اصلاحات را نمایندگی کند، اضافه کرد «همه کسانی که دل در گرو منافع ملی دارند باید به پزشکیان بدون هیچ گونه سهم‌خواهی کمک کنند.»
خود رئیس‌جمهور منتخب هم روز گذشته، گرچه صریحاً از کلیدواژه «سهم‌خواهی» استفاده نکرد، اما با اشاره تلویحی به آن، اذعان کرد که انتخاب مسئولان تبدیل به معضل شده است. مسعود پزشکیان که در دیدار با اعضای ستاد‌های مردمی خود سخن می‌گفت، گفت که «این انتخاب مسئولان برای ما معضل شده است. چون ما شعار دادیم انتخاب برتر خواهیم داشت و حالا به همه می‌گوییم کمک کنید؛ همه آدم‌های خودشان را معرفی می‌کنند، به نوعی نمی‌دانیم باید چه کار کنیم.... باید کاری کنیم که آن وفاقی که از آن دم می‌زدیم و شعاری که می‌دادیم و می‌گفتیم مملکت با یک گروه، دسته و جناح اداره نمی‌شود، خودمان به آن پایبند باشیم که نکند همگی از یک گروه و جناح باشد.»
گفتنی است هفته گذشته، بهزاد نبوی هم در اعتراض به سهم‌خواهی اصلاح‌طلبان از دولت پزشکیان، با انتشار متنی از آن‌ها خواست دست از این کار بردارند: «با مطالعه مطالب دوستان، به نظر می‌رسد شعار "برای ایران" قبل از انتخابات، به شعار "برای وزارت" تبدیل شده است. از همه اعضای کمیته‌ها عاجزانه استدعا دارم، به خاطر ایران و به خاطر دکتر پزشکیان بینوا، دست از سهم‌خواهی از این گوشت قربانی بردارند. پیشنهاد می‌کنم رئیس و همه اعضای کمیته‌ها، از داشتن پست و مقام منع شوند، تا بتوانند کمی هم به فکر ایران و آینده آن باشند.»
باید دید آیا پزشکیان می‌تواند در این قدم اول بر دخالت تندرو‌ها و زیاده‌خواهان فائق آید یا تسلیم سهم‌خواهی آنان می‌شود. اینکه خشت اول چگونه نهاده شود، باقی مسیر را مشخص می‌کند.