گروه بین الملل: یکی از خبرنگاران سایت "وُکس" در تابستان 2022 میلادی با سناتور "جی دی ونس" که اکنون معاون ترامپ است در مورد ارتباط بین جنبش های راست گرا در سراسر جهان و آن چه محافظه کاران آمریکایی می توانند از همتایان خارجی بیاموزند صحبت کرده بود. آن خبرنگار می گوید پاسخ های ونس دوستانه، متفکرانه و هوشمندانه به نظر می رسید و او را فردی بسیار باهوش تری از یک سیاستمدار معمولی دریافته بود. با این وجود، جهان بینی ونس اساسا با اصول اساسی دموکراسی آمریکایی ناسازگار است.
به گزارش فرارو به نقل از وکس، ونس گفته اگر در سال 2020 معاون رئیس‌جمهور بود طرح ترامپ برای لغو نتایج انتخابات توسط معاون رئیس جمهور را اجرا می کرد. او برای آشوبگرانی که به ساختمان کنگره در تاریخ 6 ژانویه حمله کردند کمک مالی جمع آوری کرده است. او پیش تر از وزارت دادگستری خواسته بود تا تحقیقات قضایی را در مورد ستون نویس "واشنگتن پست" که مقاله ای انتقادی درباره ترامپ نوشته بود آغاز کند.
پس از سوء قصد به ترور ترامپ در هفته گذشته او با مقصر دانستن سخنان دموکرات ها بدون ذره ای ارائه مدارک و مستندات تلاش کرد تا رادیکالیسم مدنظر خود را مبرا از خطا نشان دهد. این جهان بینی به یک دستور کار بسیار تهاجمی برای دومین دوره ریاست جمهوری ترامپ تبدیل می شود.
ونس در مصاحبه ای گفته بود که ترامپ باید تمام "بوروکرات های میان رده" را از دولت آمریکا اخراج کرده "مردم مان" را جایگزین آنان کند. ونس می گوید اگر دادگاه ها تلاش کنند این کار را متوقف کنند ترامپ باید به سادگی قانون را نادیده بگیرد.
او گفته بود: "شما مانند "اندرو جکسون" می ایستید و می گویید قاضی عالی حکم اش را صادر کرد حالا منتظر بمانید تا اجرا شود". استناد او به نقل قولی از جکسون رئیس جمهور اسبق امربکا احتمالا امری غیر معمول به نظر می رسد اما حقیقتی تاریخی است و واقعیت دارد.
ونس به پرونده ای مرتبط با سال 1832 اشاره می کند که در مورد آن دادگاه عالی این حکم را صادر کرد که دولت ایالات متحده باید به حقوق قانونی بومیان برای مالکیت زمین احترام بگذارد. جکسون این حکم را نادیده گرفت و به سیاست اجازه دادن به سفید پوستان برای تصاحب آن چه متعلق به بومیان بود ادامه داد. نتیجه نهایی سرپیچی او از رای دادگاه عالی پاکسازی قومی حدود 60000 بومی بود.
برای اکثر آمریکایی ها این تاریخ منبع عمیق شرمساری است: رئیس جمهوری خودکامه که حکومت قانون را زیر پا می گذارد تا مرتکب جنایات شود. برای ونس اما این یک رخداد الهام بخش محسوب می شود.
جی دی ونس مردی است که اعتقاد دارد دولت فعلی به قدری فاسد است که اعمال اقدامات رادیکال و حتی اقتدارگرایانه در پاسخ به آن موجه است. او خود را نماد مردم با فضیلت آمریکا می داند که دشمنان سیاسی شان افرادی هستند که به ندرت شایسته احترام هستند. او معتقد است که رئیس جمهور بالاتر از قانون است.
جناح اقتدارگرای حزبی اقتدارگرا (جمهوری خواه)
جی دی ونس همیشه این طور نبود. او در میدل تاون در اوهایو در خانواده ای فقیر بزرگ شد. او از دوران کودکی سخت تلاش کرد تا در نهایت در رشته حقوق در دانشگاه ییل تحصیل کرد و سپس به دنیای پردرآمد سرمایه گذاری ریسک پذیر راه یافت. این روایت به عنوان ستون فقرات کتاب چاپ شده او در سال 2016 میلادی به نام "مرثیه هیل بیلی" بود که به کتابی پر فروش تبدیل شد کتابی که به نظر می رسید جذابیت ترامپ را برای رنج دیدگان و زیر پا لگد شدگان آمریکایی توضیح می داد.
روایت ونس در آن کتاب او را به صحنه ملی آمریکا به سراسر کشور معرفی کرد. با این وجود، ونس از نظر سیاسی بسیار متفاوت بوده است. او یک خط متعارف محافظه کارانه را در مورد فقر اتخاذ کرد و طبقه کارگر را به عنوان آسیب شناسی فرهنگی که توسط کمک های مالی فدرال و دولت رفاه تشویق شده بود توصیف کرد.
هم چنین، ونس در سال 2016 میلادی دشمن سرسخت ترامپ بود. او در مقاله ای در روزنامه "نیویورک تایمز" با عنوان "آقای ترامپ برای بالاترین مقام کشور ما مناسب نیست" و در پیامی خصوصی برای هم اتاقی خود در دانشکده حقوق نوشت و هشدار داد که ترامپ ممکن است "هیتلر آمریکا" باشد.
هشت سال پس از آن زمان اکنون ونس به چیزی کاملا متفاوت تبدیل شده است. او امروز خود را به عنوان یک پوپولیست اقتصادی معرفی می کند و با سناتور "الیزابت وارن" از قوانینی حمایت می کند که حقوق بانکداران شکست خورده را کاهش می دهد.
در یک تغییر شدیدتر او به یکی از قهرمانان پیشرو ترامپ در سنا تبدیل شد که از رئیس جمهور سابق تا پای جان حمایت می کرد و حتی گاهی در شور و هیجان ضدیت با دموکراسی از او پیشی گرفته است.
سناتور "جاش مک لورین" دموکرات از ایالت جورجیا که هم اتاقی سابق ونس در دانشکده حقوق بود و او متن "هیتلر آمریکا" را از ونس دریافت کرد به "وکس" درباره چگونگی تغییر موضع ونس در طول زمان می گوید: "خط بین جی دی ونس سابق و ونس امروزین "خشم" است. چرخش ترامپ را می توان به عنوان پاسخی به خشم درک کرد به ویژه به منظور تحقیر کردن دشمنان سیاسی ونس". مک لورین می گوید گرایش ونس به ترامپیسم واقعی است.
واضح است که ونس عمیقا در جناح رو به رشد "محافظه کار ملی" حزب جمهوری خواه پوپولیسم اقتصادی را با تعهدی اقتدارگرایانه به سرکوب لیبرال ها در جنگ فرهنگی آمیخته است.
ونس از "کورتیس یاروین" وبلاگ نویس و دانشمند رایانه سلطنت طلب سیلیکون ولی به عنوان منبع ایده های خود درباره اخراج بوروکرات ها و سرپیچی از دادگاه عالی یاد کرده است. بودجه کارزار انتخاباتی ونس در سنا توسط کارفرمای سابق او یعنی "پیتر تیل" میلیاردر تامین شد که زمانی نوشته بود: "من دیگر معتقد نیستم که آزادی و دموکراسی با یکدیگر سازگاری دارند".
هم چنین، ونس یکی از طرفداران پر و پا قرص "پاتریک دنین" استاد نوتردام است که اخیرا کتابی در مورد "تغییر رژیم" در آمریکا نوشته است. ونس در مراسمی برای رونمایی از کتاب دنین در واشنگتن سخنرانی کرد و خود را عضوی از "راست پسا لیبرال" توصیف کرد که کار خود در کنگره را موضعی "صراحتا ضد رژیم" می داند.
ونس هم چنین از تحسین کنندگان آشکار "ویکتور اوربان" نخست وزیر مجارستان یک سیاستمدار دست راستی است که به طور سیستماتیک باعث از هم پاشیدن دموکراسی کشورش شده است. ونس از رویکرد اوربان به ویژه در آموزش عالی ستایش کرد و گفته اوربان "تصمیمات هوشمندانه ای در آنجا گرفت که ما می توانستیم از آن در ایالات متحده بیاموزیم".
سیاست های مورد بحث شامل استفاده از بودجه ملی برای تحمیل کنترل های دولتی بر دانشگاه ها و تبدیل آن مراکز علمی به وسیله ای برای انتشار و دنباله روی از خط دولتی است. "استیو بنن" مشاور ارشد ترامپ پیش تر گفته بود که ونس "در مرکز عصبی این جنبش (پسا لیبرال) قرار دارد". "کوین رابرتز" رئیس اندیشکده دست راستی هریتیج و مبتکر مانیفست موسوم به پروژه 2025 گفته بود که ونس قطعا اگر نه رهبر اصلی بلکه یکی از رهبران جنبش خواهد بود.
اجرای جاه طلبی های تاریک ترامپ
تردیدی وجود ندارد که ونس در جایگاه معاون ترامپ، تمام بدترین غرایز ترامپی را فعال می کند و در مورد هیچ یک از آن ها قائل به ترمزی نیست و می تواند به راحتی دولت را در راستای خواسته های ترامپ پیش ببرد. ترامپ در دوره نخست ریاست جمهوری اش با مخالفت قابل توجهی از داخل دولت خود مواجه شد. افرادی مانند "جیمز متیس" وزیر دفاع و "مایک پنس" معاون رئیس جمهور به مثابه ترمزی در برابر رادیکال ترین انگیزه های ترامپ از جمله در مورد خودداری از اجرای دستورات غیر قانونی ترامپ عمل کردند. صعود ونس نشان دهنده مرگ حضور آن مدل از بزرگسالان درون اتاق تصمیم گیری است.
ونس با حمایت افرادی که از فهرست کارکنان وفادار تهیه شده توسط اندیشکده هریتیج نه تنها از انگیزه های رادیکال ترامپ حمایت می کند بلکه به نظر می رسد تلاش ها برای اجرای آن انگیزه ها را رهبری خواهد کرد. او مجرای مستقیمی از دنیای پنهان اینفلوئنسرها جریان راست افراطی است جایی که "کورتیس یاروین" یک صدای قابل احترام و "ویکتور اوربان" یک الگو قلمداد می شود.
"هوارد دین" نامزد دموکرات انتخابات ریاست جمهوری در سال 2004 میلادی خود را از "شاخه دموکرات حزب دموکرات" توصیف کرد. اگر حزب جمهوری خواه در دوران ترامپ واقعا به یک حزب اقتدارگرا تبدیل شده باشد پس باید ونس را از شاخه اقتدارگرای آن حزب اقتدارگرا دانست.
∎
به گزارش فرارو به نقل از وکس، ونس گفته اگر در سال 2020 معاون رئیس‌جمهور بود طرح ترامپ برای لغو نتایج انتخابات توسط معاون رئیس جمهور را اجرا می کرد. او برای آشوبگرانی که به ساختمان کنگره در تاریخ 6 ژانویه حمله کردند کمک مالی جمع آوری کرده است. او پیش تر از وزارت دادگستری خواسته بود تا تحقیقات قضایی را در مورد ستون نویس "واشنگتن پست" که مقاله ای انتقادی درباره ترامپ نوشته بود آغاز کند.
پس از سوء قصد به ترور ترامپ در هفته گذشته او با مقصر دانستن سخنان دموکرات ها بدون ذره ای ارائه مدارک و مستندات تلاش کرد تا رادیکالیسم مدنظر خود را مبرا از خطا نشان دهد. این جهان بینی به یک دستور کار بسیار تهاجمی برای دومین دوره ریاست جمهوری ترامپ تبدیل می شود.
ونس در مصاحبه ای گفته بود که ترامپ باید تمام "بوروکرات های میان رده" را از دولت آمریکا اخراج کرده "مردم مان" را جایگزین آنان کند. ونس می گوید اگر دادگاه ها تلاش کنند این کار را متوقف کنند ترامپ باید به سادگی قانون را نادیده بگیرد.
او گفته بود: "شما مانند "اندرو جکسون" می ایستید و می گویید قاضی عالی حکم اش را صادر کرد حالا منتظر بمانید تا اجرا شود". استناد او به نقل قولی از جکسون رئیس جمهور اسبق امربکا احتمالا امری غیر معمول به نظر می رسد اما حقیقتی تاریخی است و واقعیت دارد.
ونس به پرونده ای مرتبط با سال 1832 اشاره می کند که در مورد آن دادگاه عالی این حکم را صادر کرد که دولت ایالات متحده باید به حقوق قانونی بومیان برای مالکیت زمین احترام بگذارد. جکسون این حکم را نادیده گرفت و به سیاست اجازه دادن به سفید پوستان برای تصاحب آن چه متعلق به بومیان بود ادامه داد. نتیجه نهایی سرپیچی او از رای دادگاه عالی پاکسازی قومی حدود 60000 بومی بود.
برای اکثر آمریکایی ها این تاریخ منبع عمیق شرمساری است: رئیس جمهوری خودکامه که حکومت قانون را زیر پا می گذارد تا مرتکب جنایات شود. برای ونس اما این یک رخداد الهام بخش محسوب می شود.
جی دی ونس مردی است که اعتقاد دارد دولت فعلی به قدری فاسد است که اعمال اقدامات رادیکال و حتی اقتدارگرایانه در پاسخ به آن موجه است. او خود را نماد مردم با فضیلت آمریکا می داند که دشمنان سیاسی شان افرادی هستند که به ندرت شایسته احترام هستند. او معتقد است که رئیس جمهور بالاتر از قانون است.
جناح اقتدارگرای حزبی اقتدارگرا (جمهوری خواه)
جی دی ونس همیشه این طور نبود. او در میدل تاون در اوهایو در خانواده ای فقیر بزرگ شد. او از دوران کودکی سخت تلاش کرد تا در نهایت در رشته حقوق در دانشگاه ییل تحصیل کرد و سپس به دنیای پردرآمد سرمایه گذاری ریسک پذیر راه یافت. این روایت به عنوان ستون فقرات کتاب چاپ شده او در سال 2016 میلادی به نام "مرثیه هیل بیلی" بود که به کتابی پر فروش تبدیل شد کتابی که به نظر می رسید جذابیت ترامپ را برای رنج دیدگان و زیر پا لگد شدگان آمریکایی توضیح می داد.
روایت ونس در آن کتاب او را به صحنه ملی آمریکا به سراسر کشور معرفی کرد. با این وجود، ونس از نظر سیاسی بسیار متفاوت بوده است. او یک خط متعارف محافظه کارانه را در مورد فقر اتخاذ کرد و طبقه کارگر را به عنوان آسیب شناسی فرهنگی که توسط کمک های مالی فدرال و دولت رفاه تشویق شده بود توصیف کرد.
هم چنین، ونس در سال 2016 میلادی دشمن سرسخت ترامپ بود. او در مقاله ای در روزنامه "نیویورک تایمز" با عنوان "آقای ترامپ برای بالاترین مقام کشور ما مناسب نیست" و در پیامی خصوصی برای هم اتاقی خود در دانشکده حقوق نوشت و هشدار داد که ترامپ ممکن است "هیتلر آمریکا" باشد.
هشت سال پس از آن زمان اکنون ونس به چیزی کاملا متفاوت تبدیل شده است. او امروز خود را به عنوان یک پوپولیست اقتصادی معرفی می کند و با سناتور "الیزابت وارن" از قوانینی حمایت می کند که حقوق بانکداران شکست خورده را کاهش می دهد.
در یک تغییر شدیدتر او به یکی از قهرمانان پیشرو ترامپ در سنا تبدیل شد که از رئیس جمهور سابق تا پای جان حمایت می کرد و حتی گاهی در شور و هیجان ضدیت با دموکراسی از او پیشی گرفته است.
سناتور "جاش مک لورین" دموکرات از ایالت جورجیا که هم اتاقی سابق ونس در دانشکده حقوق بود و او متن "هیتلر آمریکا" را از ونس دریافت کرد به "وکس" درباره چگونگی تغییر موضع ونس در طول زمان می گوید: "خط بین جی دی ونس سابق و ونس امروزین "خشم" است. چرخش ترامپ را می توان به عنوان پاسخی به خشم درک کرد به ویژه به منظور تحقیر کردن دشمنان سیاسی ونس". مک لورین می گوید گرایش ونس به ترامپیسم واقعی است.
واضح است که ونس عمیقا در جناح رو به رشد "محافظه کار ملی" حزب جمهوری خواه پوپولیسم اقتصادی را با تعهدی اقتدارگرایانه به سرکوب لیبرال ها در جنگ فرهنگی آمیخته است.
ونس از "کورتیس یاروین" وبلاگ نویس و دانشمند رایانه سلطنت طلب سیلیکون ولی به عنوان منبع ایده های خود درباره اخراج بوروکرات ها و سرپیچی از دادگاه عالی یاد کرده است. بودجه کارزار انتخاباتی ونس در سنا توسط کارفرمای سابق او یعنی "پیتر تیل" میلیاردر تامین شد که زمانی نوشته بود: "من دیگر معتقد نیستم که آزادی و دموکراسی با یکدیگر سازگاری دارند".
هم چنین، ونس یکی از طرفداران پر و پا قرص "پاتریک دنین" استاد نوتردام است که اخیرا کتابی در مورد "تغییر رژیم" در آمریکا نوشته است. ونس در مراسمی برای رونمایی از کتاب دنین در واشنگتن سخنرانی کرد و خود را عضوی از "راست پسا لیبرال" توصیف کرد که کار خود در کنگره را موضعی "صراحتا ضد رژیم" می داند.
ونس هم چنین از تحسین کنندگان آشکار "ویکتور اوربان" نخست وزیر مجارستان یک سیاستمدار دست راستی است که به طور سیستماتیک باعث از هم پاشیدن دموکراسی کشورش شده است. ونس از رویکرد اوربان به ویژه در آموزش عالی ستایش کرد و گفته اوربان "تصمیمات هوشمندانه ای در آنجا گرفت که ما می توانستیم از آن در ایالات متحده بیاموزیم".
سیاست های مورد بحث شامل استفاده از بودجه ملی برای تحمیل کنترل های دولتی بر دانشگاه ها و تبدیل آن مراکز علمی به وسیله ای برای انتشار و دنباله روی از خط دولتی است. "استیو بنن" مشاور ارشد ترامپ پیش تر گفته بود که ونس "در مرکز عصبی این جنبش (پسا لیبرال) قرار دارد". "کوین رابرتز" رئیس اندیشکده دست راستی هریتیج و مبتکر مانیفست موسوم به پروژه 2025 گفته بود که ونس قطعا اگر نه رهبر اصلی بلکه یکی از رهبران جنبش خواهد بود.
اجرای جاه طلبی های تاریک ترامپ
تردیدی وجود ندارد که ونس در جایگاه معاون ترامپ، تمام بدترین غرایز ترامپی را فعال می کند و در مورد هیچ یک از آن ها قائل به ترمزی نیست و می تواند به راحتی دولت را در راستای خواسته های ترامپ پیش ببرد. ترامپ در دوره نخست ریاست جمهوری اش با مخالفت قابل توجهی از داخل دولت خود مواجه شد. افرادی مانند "جیمز متیس" وزیر دفاع و "مایک پنس" معاون رئیس جمهور به مثابه ترمزی در برابر رادیکال ترین انگیزه های ترامپ از جمله در مورد خودداری از اجرای دستورات غیر قانونی ترامپ عمل کردند. صعود ونس نشان دهنده مرگ حضور آن مدل از بزرگسالان درون اتاق تصمیم گیری است.
ونس با حمایت افرادی که از فهرست کارکنان وفادار تهیه شده توسط اندیشکده هریتیج نه تنها از انگیزه های رادیکال ترامپ حمایت می کند بلکه به نظر می رسد تلاش ها برای اجرای آن انگیزه ها را رهبری خواهد کرد. او مجرای مستقیمی از دنیای پنهان اینفلوئنسرها جریان راست افراطی است جایی که "کورتیس یاروین" یک صدای قابل احترام و "ویکتور اوربان" یک الگو قلمداد می شود.
"هوارد دین" نامزد دموکرات انتخابات ریاست جمهوری در سال 2004 میلادی خود را از "شاخه دموکرات حزب دموکرات" توصیف کرد. اگر حزب جمهوری خواه در دوران ترامپ واقعا به یک حزب اقتدارگرا تبدیل شده باشد پس باید ونس را از شاخه اقتدارگرای آن حزب اقتدارگرا دانست.