صاحب‌خبر -
اختلال در متابولیسم گلوکزــ که به طور معمول پیش‌دیابت نامیده می‌شود‌ــ می‌تواند در نهایت به دیابت نوع ۲ بینجامد که با افزایش خطر مرگ و ناتوانی در سال‌های بعد مرتبط است.
با این حال، مزایای دقیق بلندمدت به تاخیر انداختن دیابت در افراد در وضعیت پیش‌دیابت همچنان نامشخص است.
مقاله جدید که روز سه‌شنبه در مجله پلاس مدیسین (PLOS Medicine) منتشر شد، نتایج وضع سلامتی ۵۴۰ فرد در شرایط پیش‌دیابت را که طی یک آزمایش بالینی در شهر داکینگ در چین شرکت کرده بودند و از سال ۱۹۸۶ آغاز شده بود، ارزیابی کرد.
این آزمایش شامل شرکت‌کنندگانی بود که یا در گروه کنترل بودند یا در یکی از سه گروه مداخله سبک زندگی قرار داشتند و [دانشمندان] بیش از سه دهه [وضعیت سلامتی] آن‌ها را پیگیری کرده بودند.
این مداخلات عبارت بود پیروی از یک رژیم غذایی سالم، افزایش تمرین‌های ورزشی، یا هر دو.
محققان خطر بلندمدت مرگ و عارضههای قلبی‌عروقی مانند حمله قلبی، سکته مغزی یا نارسایی قلبی و سایر عوارض مرتبط با دیابت را در مورد شرکت‌کنندگان این آزمایش ارزیابی کردند.
آن‌ها دریافتند افرادی که دست‌کم چهار سال پس از تشخیص اولیه، به دیابت مبتلا نشدند، به‌طور قابل‌توجهی کمتر در خطر مرگ قرار داشتند.
دانشمندان همچنین متوجه شدند خطر مشکلات قلبی‌عروقی در چنین افرادی، در مقایسه با کسانی که زودتر به دیابت مبتلا شدند، کمتر بود.
با این حال، این اثر محافظتی بلندمدت در افرادی که زودتر از «آستانه چهار ساله» به دیابت مبتلا شدند، مشاهده نشد.
دانشمندان می‌گویند برای جلوگیری از مرگ ناشی از عارضههای قلبی‌عروقی، پس از تشخیص پیش‌دیابت، لازم است «وضعیت غیر‌دیابتی دست‌کم شش سال حفظ شود».
این یافته‌ها نشان می‌دهند هرچه یک فرد در شرایط پیش‌دیابتی بتواند شروع دیابت را به تاخیر بیندازد، نتایج سلامتی بلندمدت بهتری خواهد داشت.
آن‌ها می‌گویند که تنها چند سال حفظ وضعیت پیش‌دیابتی، می‌تواند برای سال‌های آینده سودمند باشد.
پژوهشگران نوشتند: «این بررسی نشان می‌دهد که مدت زمان طولانی‌تر وضعیت غیردیابت در افراد دچار اختلال تحمل گلوکز (آی‌جی‌تی) نتایج سلامتی مطلوبی در پی دارد و مرگ‌و‌میر را کاهش می‌دهد.»
دانشمندان به عنوان بخشی از مدیریت پیشگیرانه دیابت و بیماری‌های مرتبط با دیابت، خواستار مداخلات موثر‌ی شده‌اند که هدف آن افراد مبتلا به پیش‌دیابت است.∎