وقتی هم با جست‌وجویی درفضای مجازی وشبکه‌های اجتماعی پای صحبت‌های روان‌شناسان این قبیل شبکه‌ها می‌نشینیم، درپاسخی کوتاه و اجمالی، نداشتن مهارت‌های ارتباطی مؤثررامهم‌ترین عامل ایجاد این آسیب می‌دانندودرنهایت افراد راجهت آشنایی با این مهارت‌ها به شرکت در دوره‌های آموزشی‌شان که هزینه‌هایی دارد، تشویق می‌کنند که اغلب هم این دوره‌ها،باراطلاعاتی بالایی به همراه ندارند. امامنظور از مهارت‌های ارتباطی چیست و چگونه می‌توان از آن برای برقراری ارتباطی موفق با همسریادیگر افراد استفاده کرد.
بتول جباریان، کارشناس ارشد روان‌شناسی تربیتی به جام‌جم می‌گوید:«ارتباط، مهارتی است که به دو صورت کلامی و غیرکلامی می‌تواندموجب برقراری رابطه‌ای مؤثروموفق میان افرادوهمسران شود.این دو ارتباط ازهم قابل تفکیک نیست،چرا که در حین برقراری ارتباط، استفاده از زبان کلامی و زبان بدن همزمان اتفاق می‌افتد.» اگر به گفت‌وگوی خود با فردی دقت کنید متوجه خواهید شد که در حین ارتباط کلامی بخش عمده پیام ما از طریق ژست‌ها، حرکات بدن و نحوه نگاه کردن منتقل می‌شود اما شاید تصور شود سهم ارتباط کلامی بیشتر باشد ولی نقش ارتباط غیرکلامی که شامل تمام جنبه‌های ارتباط به‌جز کلمات است در انتقال پیام قوی‌تر بوده و بخش عمده انتقال را بر‌عهده دارد که این موضوع در ارتباطات، بسیار باید مورد توجه قرار گیرد. درست است که برخی از افراد استعداد ذاتی در زمینه برقراری ارتباط کلامی و غیرکلامی دارند ولی برقراری ارتباط مؤثر، اصولی و کارآمد، آموختنی بوده و تمرین و یادگیری در ایجاد آن بسیار لازم است.
بی‌کفایتی ارتباطی
در دنیایی که گفت‌وگو می‌تواند نیازهای افراد را برآورده کند و تسهیلات زیادی به ارمغان آورد مسلح نبودن به این سلاح فرد را به انزوا خواهد کشاند و این یعنی بی‌مهارتی و بی‌کفایتی. جباریان می‌گوید: «مهارت در ارتباط با دیگران فرد را ابزارمند کرده و درهای کامیابی را به رویش خواهد گشود.» عواملی که می‌تواند مانع برقراری یک ارتباط و گفت‌وگوی مؤثر شود، قضاوت‌های زودهنگام، بی‌توجهی به احساسات یکدیگر، تهدید کردن، مسخره کردن، نصیحت افراطی و برچسب زدن از‌جمله مهم‌ترین موانع ارتباطی است. همسران باید بدانند گفت‌وگو با یکدیگر موجب احترام و تفاهم میان آنها می‌شود. گفت‌وگو نیازی است که افراد از طریق آن به تفهیم و تفاهم می‌رسند و با کمک به یکدیگر از مشکلات هم آگاه شده و در جهت رفع آن تلاش می‌کنند.
بهترین شیوه ارتباطی
مطلوب‌ترین سبک گفت‌وگو میان همسران باید با انعطاف‌پذیری باشد.با این شیوه سریع‌تر و بهتر به تفاهم رسیده و از این طریق همدیگر را متقاعد کرده یا متقاعد می‌شوند و احترام بین‌شان حفظ خواهد شد. درتمامی مشکلات، گفت‌وگوی کارآمد دیوارها را فرو خواهد ریخت و دشمن را به دوست تبدیل می‌کند. البته توجه به این خصوصیات و به‌ویژه یافتن زمان و مکان مناسب برای گفت‌وگو، ایجاد ارتباط میان همسران و دیگر افراد را مؤثرتر خواهد کرد.
مهارت صراحت بیان
همسران برای داشتن یک ارتباط موفق کلامی بهتراست خواسته‌هاومشکلات خود را باصراحت ومستقیم بیان کنند.جباریان می‌گوید: «طبیعی است که مطرح کردن مستقیم مسائل، باب گفت‌وگو را برای همسران باز خواهدکردونتایج مفیدتری به همراه خواهد داشت.برای طرح مستقیم درخواست یا مشکل، باید همسران در زمانی مناسب روی محتوای گفتار و حالات بدنی یکدیگر تمرکز داشته و با عبارات و کلام مناسب، مختصر، مفید و بدون حاشیه‌پردازی به‌طور روشن و شفاف گفتار خود را مطرح کنند.»
پافشاری نکنید
جباریان با اشاره به این‌که در پایان یک ارتباط کلامی موفق نباید برنظرات خودپافشاری کنیم، می‌گوید:«همان‌طور که از اسمش پیداست در ارتباط کلامی موفق، افراد به توافق رسیده‌اند یعنی در برابر خواسته‌های یکدیگر متقاعد شده‌اند. بنابراین نیازی به پافشاری نبوده و لازم است افراد جهت کاستن مشکلات از طریق گفت‌وگو سازش کنند.»
بتول جباریان، کارشناس ارشد روان‌شناسی تربیتی به جام‌جم می‌گوید:«ارتباط، مهارتی است که به دو صورت کلامی و غیرکلامی می‌تواندموجب برقراری رابطه‌ای مؤثروموفق میان افرادوهمسران شود.این دو ارتباط ازهم قابل تفکیک نیست،چرا که در حین برقراری ارتباط، استفاده از زبان کلامی و زبان بدن همزمان اتفاق می‌افتد.» اگر به گفت‌وگوی خود با فردی دقت کنید متوجه خواهید شد که در حین ارتباط کلامی بخش عمده پیام ما از طریق ژست‌ها، حرکات بدن و نحوه نگاه کردن منتقل می‌شود اما شاید تصور شود سهم ارتباط کلامی بیشتر باشد ولی نقش ارتباط غیرکلامی که شامل تمام جنبه‌های ارتباط به‌جز کلمات است در انتقال پیام قوی‌تر بوده و بخش عمده انتقال را بر‌عهده دارد که این موضوع در ارتباطات، بسیار باید مورد توجه قرار گیرد. درست است که برخی از افراد استعداد ذاتی در زمینه برقراری ارتباط کلامی و غیرکلامی دارند ولی برقراری ارتباط مؤثر، اصولی و کارآمد، آموختنی بوده و تمرین و یادگیری در ایجاد آن بسیار لازم است.
بی‌کفایتی ارتباطی
در دنیایی که گفت‌وگو می‌تواند نیازهای افراد را برآورده کند و تسهیلات زیادی به ارمغان آورد مسلح نبودن به این سلاح فرد را به انزوا خواهد کشاند و این یعنی بی‌مهارتی و بی‌کفایتی. جباریان می‌گوید: «مهارت در ارتباط با دیگران فرد را ابزارمند کرده و درهای کامیابی را به رویش خواهد گشود.» عواملی که می‌تواند مانع برقراری یک ارتباط و گفت‌وگوی مؤثر شود، قضاوت‌های زودهنگام، بی‌توجهی به احساسات یکدیگر، تهدید کردن، مسخره کردن، نصیحت افراطی و برچسب زدن از‌جمله مهم‌ترین موانع ارتباطی است. همسران باید بدانند گفت‌وگو با یکدیگر موجب احترام و تفاهم میان آنها می‌شود. گفت‌وگو نیازی است که افراد از طریق آن به تفهیم و تفاهم می‌رسند و با کمک به یکدیگر از مشکلات هم آگاه شده و در جهت رفع آن تلاش می‌کنند.
بهترین شیوه ارتباطی
مطلوب‌ترین سبک گفت‌وگو میان همسران باید با انعطاف‌پذیری باشد.با این شیوه سریع‌تر و بهتر به تفاهم رسیده و از این طریق همدیگر را متقاعد کرده یا متقاعد می‌شوند و احترام بین‌شان حفظ خواهد شد. درتمامی مشکلات، گفت‌وگوی کارآمد دیوارها را فرو خواهد ریخت و دشمن را به دوست تبدیل می‌کند. البته توجه به این خصوصیات و به‌ویژه یافتن زمان و مکان مناسب برای گفت‌وگو، ایجاد ارتباط میان همسران و دیگر افراد را مؤثرتر خواهد کرد.
مهارت صراحت بیان
همسران برای داشتن یک ارتباط موفق کلامی بهتراست خواسته‌هاومشکلات خود را باصراحت ومستقیم بیان کنند.جباریان می‌گوید: «طبیعی است که مطرح کردن مستقیم مسائل، باب گفت‌وگو را برای همسران باز خواهدکردونتایج مفیدتری به همراه خواهد داشت.برای طرح مستقیم درخواست یا مشکل، باید همسران در زمانی مناسب روی محتوای گفتار و حالات بدنی یکدیگر تمرکز داشته و با عبارات و کلام مناسب، مختصر، مفید و بدون حاشیه‌پردازی به‌طور روشن و شفاف گفتار خود را مطرح کنند.»
پافشاری نکنید
جباریان با اشاره به این‌که در پایان یک ارتباط کلامی موفق نباید برنظرات خودپافشاری کنیم، می‌گوید:«همان‌طور که از اسمش پیداست در ارتباط کلامی موفق، افراد به توافق رسیده‌اند یعنی در برابر خواسته‌های یکدیگر متقاعد شده‌اند. بنابراین نیازی به پافشاری نبوده و لازم است افراد جهت کاستن مشکلات از طریق گفت‌وگو سازش کنند.»