شناسهٔ خبر: 67304476 - سرویس سیاسی
منبع: برنا | لینک خبر

کشاورزی دیستوپیایی و هژمونی بارون های صنایع غذایی

یک تحلیلگر مسائل کشاورزی در یادداشتی به هژمونی صنایع غذایی پرداخت. یک تحلیلگر مسائل کشاورزی در یادداشتی به هژمونی صنایع غذایی پرداخت.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری برنا، حسین شیرزاد، تحلیل گر و دکترای توسعه کشاورزی در یادداشتی نوشت: 

باورهای آتوپیایی منبعث از آموزه های کشاورزی انقلاب سبز در قرن بیستم به تصویری دیستوپیایی از کشاورزی تحت سیطره و هژمونی غول های صنعت غذا در دنیای پساکرونا مبدل شده است. سیستم غذایی جهانی از آغاز قرن بیستم به طور فزاینده ای به هم پیوسته است. رژیم های غذایی در سرتاسر جهان یکسان سازی شده اند. این در حالی است که در بیشتر مناطق مردم ست به گذشته غذاهای متنوع تری میخورند رژیم های غذایی انسان در همه جا به طور فزاینده ای مشابه است. در این راستا متفکرین انتقادی سیستمهای غذایی بین المللی بزرگترین بازیگران صنایع غذایی و کشاورزی را بارونهای غذایی می نامند. این عنوان به قدرت این شرکتها در کنترل صنایع غذایی اشاره دارد غولهای صنعت غذا بخشهای عظیمی از بازار را برای همه خوردنیها از قهوه گرفته تا ران مرغ را در بر گرفته اند. بارون های مواد غذایی میلیاردرهایی هستند که از بحران هزینه زندگی مردم سود می برند این شرکت ها طی دهه ها سود خود را تثبیت کرده اند و حجم زیادی از این بخش را تحت کنترل دارند. در حالی که شرکتهای بزرگ کشاورزی و مواد غذایی مدت هاست که کنترل زمینهای کشاورزی جنوب جهان را در دست دارند و کشاورزی جنوب مدتهاست که صادرات محور بوده اند این بویایی در حال تثبیت و قدرت شرکت های بین المللی کشاورزی در حال تعمیق است از دهه 1970 نهاده های کشاورزی مانند کودها و پدر زمینهای کشاورزی و کل زنجیره تامین محصولات کشاورزی، حتی فراتر از تولید مواد غذایی یعنی توزیع و خرده فروشی به طور فزاینده ای در دست تنها چند شرکت کشاورزی متمرکز شده است. امروزه کشورهای شمال و اقتصادهای نوظهور مانند چین و هند میزبان مقر شش شرکت بزرگی هستند که 58 درصد از بازار جهانی بذر و 77.6 درصد از بازار جهانی مواد شیمیایی کشاورزی را در اختیار دارند. دهه گذشته - به ویژه بین سالهای 2008 تا 2018 - شاهد ادغام بسیاری از شرکتها بودیم که بخشهای قبلاً مجزای بخش کشاورزی را زیر چتر چند شرکت چند ملیتی قدرتمند ادغام کرد. حال دیگر تولید کنندگان کودها و فرمولاسیونهای شیمیایی کشاورزی، پرورش دهندگان نباتات تاجران غلات و سازندگان تراکتور اغلب به عنوان مشاغل جداگانه اداره نمی شوند شرکتهای بزرگی مانند بایر تغییر ماهیت " Corteva Agriscience و مونسانتو به سادگی تبدیل به هولدینگ بایر شده اند و داو و دوپونت اکنون به را ادغام کرده است. بارون های Syngenta" معروفترین شرکت جهانی آفت کشها ChemChina" حقوقی داده اند. در حالیکه مواد غذایی با مکانیزم ادغام و تملک از بحرانهای همگرا در سال 2020 حداکثر استفاده را کردند تا کنترل خود را بر زنجیره ی صنعتی محکم تر کنند. شرکتهای بزرگ از همه گیری کووید - 19 تغییرات آب و هوایی و جنگ مستمرا سود برده اند. Big " و " Big Food آمارها نشان میدهد که سال 2020 اگرچه سال وحشتناکی برای امنیت غذایی بود - اما برای ها سالی عجیب بود تاجران جهانی پیشرو مواد غذایی و کالاهای کشاورزی با هم بیش از نیم تریلیون دلار درآمد Agriculture در این سال به دست آوردند. در سال 2020 همزمان با شیوع همه گیری کووید - 19 مسئله قرنطینه ها بازارهای متمرکز یکی و گسترش بحران بهداشتی گرسنگی و ناامنی غذایی را تشدید کردند و تقریباً 12 درصد از جمعیت جهان 928 میلیون نفر - به شدت دچار ناامنی غذایی قرار گرفتند. در این میان تغییرات آب و هوایی بیشتر شد - آتش سوزی در استراليا، خشکسالی شدید در مخروط جنوبی آمریکای لاتین سیل های فلج کننده و طاعون ملخ در جنوب صحرای آفریقا - و تشدید گرسنگی و فلاکت حاد نوسانات شدید و نابرابری سرسام آور اقتصادی اکنون به ویژگیهای تعیین کننده بازارهای جهانی غذا و کشاورزی با تأثیراتی نامتقارن تبدیل شده اند. حتی در شرایطی که نا امنی جهانی غذا قیمت مواد غذایی و گرسنگی افزایش یافت بیگ خود و بیک اگ ها رکورد سودهای جدیدی برای خود ثبت کردند در همان زمان همه گیری کووید 19 به طرز وحشیانه ای اسیب پذیری شدید سیستم غذایی بسیار متمرکز و صنعتی جهان را که از کارگران استثمار میکند و به زنجیره های تامین جهانی غیر شفاف و مستعد اختلال و فساد متکی است را اشکار کرد تمرکز شرکتهای غذایی یک محرک اساسی این شکست ها و سایر شکست ها - در تمام حلقه های زنجیره غذایی صنعتی چهره خود را نشان داد تجارت جهانی همه محصولات کشاورزی در سال 2019 به حدود 1.33 تریلیون دلار رسید از سال 2022 حداقل 43 درصد از تجارت جهانی کالاهای کشاورزی تنها توسط ده شرکت کنترل شده است. در عالم واقعیتهای عینی این درصد ممکن است حتی بیشتر هم باشد.

چون زنجیره های تامین جهانی غیر شفاف هستند و بسیاری از اطلاعات توسط خود شرکتها که از قدرتمندترین و غیر شفاف ترین شرکت ها در زنجیره تامین جهانی هستند تولید میشود همچنین دهه گذشته شاهد نفوذ فزاینده فین تک یا شرکت های فناوری مالی و فناوری دیجیتال در بخش کشاورزی از طریق افزایش مشارکت و سرمایه گذاری در آزمایشگاه ها مزارع و سیستم خرده فروشی مواد غذایی کشاورزی هم بوده است. امروزه کلان داده ها به طور فزاینده ای توسط شرکت های غذایی به کار گرفته میشوند تا کنترل خود را بر سیستم کشاورزی جهانی تقویت کنند که در آن هولدینگهای کنگلومراهای بزرگ به طور سنتی نقاط مهار استراتژیک تولید مزرعه را کنترل میکنند. این استقرار داده در سطوح مختلف رخ می دهد. در بخش مواد غذایی والمارت 30 درصد از هزینه های مصرف کنندگان غذا در سراسر جهان را دریافت میکند. با افزایش تمرکز در شرکت ها این هولدینگ ها از اطلاعات خود محافظت بیشتری میکنند و در دنیایی که اطلاعات بازار انحصاری است. دانستن سطح کنترل سیستم غذایی که توسط تعداد کمی از شرکتهای چند ملیتی اعمال میگرد بسیار دشوارتر می شود. محققین اخیرا شرکتهای پیشرویی را که هر یک از 11 بخش کلیدی کشاورزی صنعتی را کنترل میکنند و عبارت بودند از صنایع بذر مواد شیمیایی کشاورزی ژنتیک دام کودهای مصنوعی ماشین الات مزرعه دارو واکسن حیوانات تاجران کالاهای اساسی پردازنده های غذا زنجیره بزرگ گوشت خرده فروشی مواد غذایی و تحویل غذا مورد بررسی قرار دادند و به سه روند مهم و را برای حفظ ) - Big Finance و Big Tech ) همراه با Big Ag - چند بخشی توجه نمودند که توانایی بارون های مواد غذایی کنترل بر زنجیره غذایی صنعتی افزایش میدهد. اولین مورد دیجیتالی کردن صنعت مواد غذایی و کشاورزی در سراسر زنجیره است. دوم افزایش قدرت بارونهای غذایی آسیایی به ویژه چینی است. سومین روند گرایش حداکثری به سمت ادغام افقی که از جمله مشارکت فزاینده شرکتهای مدیریت دارایی در بخشهای غذا و کشاورزی - که ظاهر رقابت را ایجاد می کند اما رقابت واقعی را کاهش میدهد نمود عینی آن به شمار میرود بازیگران بزرگ زنجیره غذایی صنعتی فعالانه تلاش می کنند که اولا توجه افکار عمومی را از قدرت گرفتن خود منحرف کنند تا تسلط خود را در بازارها حفظ نمایند. آنها این کار را با ترویج تصویری تحریف شده از سیستمهای غذایی و کشاورزی جهانی انجام میدهند بارونهای مواد غذایی همچنین مجموعه ای از فناوریهای جدید و استانداردهای فنی تجاری را برای تقویت کنترل شرکتها بر مواد غذایی و کشاورزی طراحی معرفی و شناخته ABCD ترویج میکنند. در آمارهای رسمی بنظر میرسد تنها چهار شرکت که به دلیل حروف اول شان به عنوان گروه می شوند - Archer Daniels Midland. Bunge. Cargill و Louis Dreyfus - از لحاظ تاریخی بر عرضه و قیمت کالاهای کشاورزی تاثیر گذاشته اند و جای تعجب نیست که از زمان همه گیری کووید 19 سودهای بزرگ و فزاینده ای را تجربه کرده اند.

در سال 2024 غولهای مواد غذایی کشاورزی بیش از هر زمان دیگری بر زنجیره غذایی جهانی تسلط دارند. این امر فضایی را برای شرکت ها ایجاد میکند تا نفوذ عظیمی بر بازارها تحقیقات کشاورزی و توسعه سیاستها داشته باشند که حاکمیت غذایی ملی را تضعیف میکند که از نظر سهم بازار جهانی (COFCO ) طرفه اینکه اخیرا شرکتهای قدرتمند جدید دیگری از جمله شرکت بین المللی چینی چین دومین تاجر بزرگ کالاهای کشاورزی در COFCO دوم است ظهور کرده است. از منظر قدرت بازار نیز گروه Cargill پس از جهان پس از کارگیل ایالات متحده است.

تنها هفت کشور - آرژانتین استرالیا برزیل کانادا نیوزیلند تایلند و ایالات متحده - 55 درصد از صادرات مواد غذایی در سطح جهان را تشکیل میدهند با افزایش تجارت زنجیره تامین مواد غذایی و محصولات کشاورزی جهانی طولانی تر پیچیده تر و در نتیجه شکننده تر شده است. سیستم جهانی غذا نیز مالی تر شده است که باعث تشویق سرمایه گذاری های کلان در بازارهای کالاهای اساسی در زمانی که قیمتها بالا است نوسان قیمت جهانی غذا را تشدید نماید. یکی دیگر از پیامدهای افزایش تجارت جهانی و تمرکز در مواد غذایی و نهاده های کشاورزی در ترکیب با یارانه های کشاورزی بالا در بسیاری از کشورهای با درآمد بالا افزایش تعداد کشورهای وارد کننده خالص غذا بوده است. در واقع تحت خود را قادر به رقابت با کشاورزی (LMICS) قوانین آزادسازی تجارت کشاورزی بسیاری از کشورهای با درآمد پایین و متوسط بارانه ای از شمال جهانی نمی دانند که منجر به کاهش تولید مواد غذایی داخلی و افزایش در واردات مواد غذایی شده است.

فقط در دهه گذشته ارزش واردات مواد غذایی افریقا سه برابر شده است. طی 5 سال اخیر حدود 85 درصد از مواد غذایی بنابراین واقعیت که جهان یک سیستم غذایی ناکارامد دارد.

این مسئله تنها به دلیل این نیست که غذای کافی تولید نمی شود. بلکه جهان بیش از هر زمان دیگری غذا تولید می کند. تا به اندازه ای که بتواند با جمعیت رو به رشد همگام شود. کافی است به نوسانات تولید غلات اساسی در جهان دقت کنیم.

مالی سازی زنجیره غذایی صنعتی

گندم ذرت و سویا سه ماده خام کشاورزی سودآور هستند که در سراسر جهان تجارت میشود و پس از آن شکر روغن پالم و برنج قرار دارند. سایر کالاهای اساسی شامل گوشت مرغ و دام است. در چند سال گذشته جهان افزایش میلیاردرهای مواد غذایی را تجربه کرده است - شرکتهایی که از قیمتهای سرسام آور سود میبرند و درآمدهای کلانی به دست می آورند. درست مانند بخش انرژی شرکتهای مواد غذایی از بحران هزینه های زندگی که پس از دوران سخت همه گیری کووید ۱۹۰ به وجود آمده است. درآمد نقدی وافری داشته اند. اما در حالی که شرکتهایی مانند شل و اکسون تقریبا نامهای شناخته شده ای در دنیا هستند. نام های کسب و کارهایی که رشته های صنایع غذایی را درگیر میکنند - کارگیل و والمارت در میان دیگران - کمتر شناخته شده هستند و اتحاد و ائتلاف راهبردی آنها با یکدیگر بسیار کمتر مورد بررسی قرار میگیرند حتی جدیدترین ادغام های شرکت های بزرگ در تجارت کالاهای کشاورزی بذر و مواد شیمیایی کشاورزی توسط شرکتهای کشاورزی به عنوان یک فرایند منطقی از انواع ائتلافهای تجاری توصیف میشوند این واقعیت مبهم را میسازد که شرکتهای تازه ادغام شده عمدتاً متعلق از سال 2020 سه شرکت از بزرگترین شرکت های ETC به شرکتهای مالی و سرمایه گذاری هستند. بر اساس گزارش گروه مستقر در ایالات متحده مجموعاً بیش از 25 از سهام BlackRock و State Street Vanguard مدیریت دارایی جهان یعنی برخی از بزرگترین محصولات کشاورزی را در هر مرحله از تولید در اختیار داشتند. سهام در اختیار این شرکت های مالی به آنها این امکان را میدهد تا بر تصمیمات شرکتهای کشاورزی از جمله ادغام شرکتها - تأثیر بگذارند به عنوان مثال شرکت های Blackrock Capital Group Fidelity. The Vanguard Group. State Street Global Advisors و Norges Bank سهام مهمی در شرکتهای کشاورزی و بذر دارند و امنیت غذایی در حال حاضر به زنجیره های ) Investment Management تامین پیچیده بین المللی وابسته است که در معرض تهدید تغییرات آب و هوایی درگیریها و عوامل استرس زای ژئوپلیتیکی قرار دارند. ناگفته نماند که کشاورزی صنعتی قبلاً عمدتاً تحت سلطه شرکتهای مستقر در آمریکای شمالی و اروپا بود و عمدتا بر تأمین تقاضای بازار در آن مناطق متمرکز بود. در طول 25 سال گذشته با شروع انقضای حق ثبت اختراع در مورد مواد شیمیایی کشاورزی پرفروش تولید کنندگان آفت کشهای عمومی به ویژه در چین و هند بازارهای بزرگی را با تولید فرمول های ارزان تر محصولات پس از ثبت اختراع ایجاد کردند. امروزه با رشد انفجاری مصرف آفت کشهای عمومی کشاورزی حتی بیشتر به مواد شیمیایی سمی زراعی به ویژه در جنوب جهانی وابسته شده است. دهه های اخیر شاهد افزایش گسترده زمین خواری و سفته بازی سرمایه های مخاطره امیز در مواد غذایی و داراییهای کشاورزی در سرتاسر جهان بوده اند که روند ادغام های اخیر در غول های صنعت غذا نمونه ای از مالی سازی زنجیره غذایی صنعتی استنا کنون چندین کتاب در مورد مالی شدن سیستم کشاورزی و سیستم کشاورزی صنعتی و صنایع غذایی و میلیاردرهای پشت بزرگترین شرکتهای آن به رشته تحریر درآمده اما كتاب جديد "استين فریک اقتصاددان مالیاتی سابق در وزارت خزانه داری ایالات متحده و عضو فعلی پروژه نورمن آرنولد را نشان می دهد. فریک متخصص سیاستهای Big Ag دانشگاه ییل ثروت انباشته قدرتمندترین خانواده های بیگ آگ کشاورزی با تمرکز بر قانون ضد انحصار است. او به عنوان رئیس مشترک کمیته سیاست کشاورزی و ضد انحصار کمپین بایدن خدمت کرد در بارونها فریک تجربه و دانش خود را به سمت ثروت افسار گسیخته و انحصاری بارون های صنعت غذا هدایت می کند. به اعتقاد وی شرکتها در بسیاری از بخشهای زنجیره غذایی صنعتی و در سراسر آن الیگوپولیهای به هم پیوسته ایجاد نموده و افزایش بی رویه کشاورزی در مقیاس صنعتی در 50 سال گذشته به این معنی است که مواد غذایی که ما امروزه می خریم مطمئناً از انبارهای مملو از حیوانات زنده در زیر گردوخاک هواکشها در فکتوری فارمینگها با از زمین های زراعی اغشته به "رانداب" می آید در حالی که فریک جزئیات این نمایش ترسناک کشاورزی دیستوپیایی را ارائه می دهد. تمرکز او جای دیگری است. او میخواهد خانواده ها و سیاست گذارانی را که این سیستم را ساخته اند. افشا کند. او داستان صنعت غذای آمریکا را پیرامون چند خانواده شکل میدهد که از مدل صنعتی که توسط دولت حمایت میشود ارتزاق می کنند. هر فصل کتاب او ریشه های یک خانواده را با کسب و کار و روشهایی که سیاستها و مقررات زدایی را به نفع خود بازی می کنند. آشکار میکند. برخی از این نامهای خانوادگی آشنا خواهند بود - مانند Cargill-MacMillans of Cargill, Inc.

و Waltons اما بیشتر خانواده های بارون پشت برندهایشان پنهان شده اند تولید کنندگان خوک مانند جف و دب هانسن"، of Walmart Fair " امپراتوری غرب میانه به نام مزارع نمونه آیووا را ساختند. مایک و سو مک کلاسکی صاحبان کارخانه لبنیات بزرگ را هم اختراع کردند بارون های لبنیات مایک و سو مک Fairlife هستند و یک شیر اصلاح شده به نام Oaks Farms ششمین تعاونی بزرگ شیر در آمریکا را در مالکیت خود دارند این زوج کارخانه لبنیات خود Select Milk Producers کلاسکی" را در کالیفرنیا با تنها 250 گاو راه اندازی کردند اما از آن زمان به نیومکزیکو و ایندیانا منتقل شدند و اکنون تعاونی آنها با 35000 کاو فعالیت سود ده دارد. این زوج در سیاست آمریکا نیز دخالت دارند. بارونهای لبنیات از حامیان اولیه (ترامپ) بودند؛ آنها مقدار زیادی پول به او دادند. در سال 2016 پس از انتخاب دونالد ترامب ما یک مک کلاسکی برای سمت وزیر کشاورزی ایالات متحده در نظر گرفته شد اما به این سمت منصوب نشد. خانواده والتونها مالک شرکتی هستند که تا به حال در سیستم به طور شگفت انگیزی ثروتمندترین خانواده آمریکا Walmart غذایی در تاریخ بشر دیده شده است. والتون ها صاحبان هستند. برادران میلیاردر برزیلی باتیستا، جوزلی و JBS هستند و برادران باتیستا صاحب یک شبکه جهانی کشتارگاه با نام تجاری یکی از بزرگترین شرکتهای فراوری گوشت در جهان هستند.

این شرکت به شدت درگیر نفوذ JBS Foods وسلی، صاحب سیاسی بوده است. در سال 2020 مدیران ارشد این شرکت به رشوه دادن به بیش از 1900 سیاستمدار برزیلی برای پیشبرد بزرگترین شرکت JBS منافع تجاری خود اعتراف کردند. شرکت جریمه شد اما برادران انحصار خود را حفظ کردند. در استرالیا به پرورش ماهی در JBS فراوری گوشت و غذا در کشور است که بیش از 14000 کارگر در 50 سایت استخدام می کند. اخیرا یک تولید کننده عمده ماهی قزل آلا که در سراسر استرالیا فروخته و به سراسر Huon تاسمانی هم پرداخته و آبزی پروری Coles همبرگر مک دونالد یا گوشت را از Huon جهان صادر میشود را خریداری کرد. اگر ژامبون پریمو ماهی قزل آلا از حمایت مالی JBS را می خورید طی سه دهه بطور مستمر JBS خریداری نمایید احتمالاً محصولات Aldi یا Woolworths بی سر و صدا در ایالات متحده نفوذ کرده است و اکثریت سهام JBS دولت برزیل برخوردار بود در 15 سال گذشته با بیشتر را خریداری کرده است. این شرکت گوشت Swift & Company و تولید کننده گوشت خوک Pilgrim's Pride تامین کننده مرغ در ایالات متحده نمی فروشد. در عوض مالک 45 برند مختلف است که در داخل کشور آمریکا فروخته می JBS را تحت نام شوند. این یکی از ویژگیهای تکرارشونده سلاطین غذایی جهان است محصولات بارون ها با برندهای مختلف فروخته میشوند و ظاهرا رقابت را حفظ میکنند حتی اگر بسیاری از آنها توسط یک شرکت مادر تحت کنترل نهادهای مالی رهبری شوند.

 همراه با ادغام بی رویه در سایر حوزه های صنعت گوشت حداقل تا حدی مسئول وضعیت فعلی است. JBS موفقیت توسعه طرفه اینکه بازار پروتئین جایگزین هم در حال حاضر توسط شرکتهای غول بیکری همانند شرکت مذکور تعریف میشود که هم تولید گوشت صنعتی و هم جایگزینهای آن را برای ایجاد انحصار پروتئین ترکیب میکنند. مصرف کنندگان خوش نیت پروتئین های جایگزین ممکن است متوجه نشوند که در حال خرید از همان شرکتهای غول پیکر گوشت هستند که بزرگترین مزارع کارخانه ای را اداره میکنند این شرکتها به جنگل زدایی و کار اجباری کمک میکنند و هر روز میلیونها حیوان را سلاخی آلمان - که 180000 کارگر در سراسر جهان استخدام میکند - اکنون تقریباً تمام قهوه های زنجیره Reimann می کنند خانواده در تملک خود دارند. قهوه پیت قهوه کاریبو برادران انیشتین با گلز پرت و منگن Dunkin و Starbucks ای آمریکایی را به غیر از نان پانرا برشته کننده های قهوه استامپ تاون قهوه هوشمند قهوه سبز کوهستان قهوه تجارت و کوریک در مالکیت این یکی از Cargill Inc خانواده است.

 از میان بارونهای غلات خانواده کارگیل - مک میلان دارای سهام شرکت مواد غذایی بزرگترین شرکتهای خصوصی در ایالات متحده است که شعبه هایی در سراسر جهان از جمله استرالیا دارد. بر اساس گزارش میلیاردر هستند.

کارگیل بزرگترین شرکت تجارت * Cargill-MacMillan "فوربس 21 نفر از اعضای خانواده کارگیل مک میلان غلات در جهان بالاترین سود خود را در 156 سال گذشته با 5 میلیارد دلار در سال 2021 گزارش کردی علاوه بر این معدود Dreyfus آمریکای شمالی و Bunge و ADM چین Cofco شرکتهایی که غلات را خریداری پردازش و حمل میکنند مانند فرانسه با وجود هزینه های عملیاتی بالاتر فروش جهانی خود را بین سالهای 2017 و 2020 حدود 15 درصد افزایش دادند.

آنها توانستند از سه طریق با کنترل خرید غلات تولید شده صنعتی سود ببرند اول کاهش قیمتها برای تولید کنندگان دوم با فروش کالاها به دلار با نرخ ارز متورم و سوم با افزایش قیمتهای بین المللی نویسنده از داستان های این خانواده ها استفاده میکند تا به تاریخ آمریکا از دریچه سیاست "مزرعه نگاه کند. این کتاب نشان میدهد که بازیگران شرکت های کشاورزی در جنوب جهانی به ویژه چین برزیل و هند در حال تغییر سفارش زنجیره غذایی صنعتی خویش هستند و این کشورها همان مدل بهره برداری مشابه کشورهای شمالی را بعنوان الگوهایی موفق برگزیده اند.

در صنعت تولید سموم شیمیایی کشاورزی و بذر چین در همه جبهه ها پیشرو است و دولت چین علاوه بر اینکه تولید کننده با تحقیق و og (Syngento پیشرو در جهان آفت کشهای بدون ثبت اختراع و ژنریک است یک نیروگاه چند ملیتی ورودی توسعه قوی حضور جهانی دارد. در بازار بذر تجاری 10 شرکت حدود 25 سال پیش 40 درصد از بازار جهانی را در اختیار داشتند.

در حالی که امروزه تنها دو شرکت 40 درصد از سهم بازار را در اختیار دارند. با تجاری سازی بیوتکنولوژی های مولکولی از دهه 1990 کسب و کارهای بذر و محصولات کشاورزی به طور جدایی ناپذیری با یکدیگر مرتبط شدند. البته داده های بزرگ نیز گسترش این پیوند را نشان می دهد. در 40 سال گذشته بزرگترین شرکتهای شیمیایی کشاورزی از قوانین مالکیت معنوی ChemChina و SinoChem ادغام ها و فناوریهای جدید برای کنترل بخش بذر استفاده کرده اند.

مثلا از طریق ادغام کلان اکنون تنها دو شرکت 40 درصد از بازار جهانی بذر را در اختیار دارند. این وضعیت در مقایسه Syngenta زیر چتر گروه دولتی فقط یک چهارم بازار جهانی مواد شیمیایی کشاورزی را در اختیار داشت جای تامل دارد وقتی 2 Syngenta با 25 سال پیش که صحبت از مواد شیمیایی کشاورزی مانند پدر آفت کشها و کودها می شود. گروه سینجنتا چین بزرگترین شرکت شیمیایی BASF Agricultural و Bayer به همراه " Syngenta " کشاورزی جهان یک چهارم سهم بازار جهانی را در اختیار دارد هند.

UPL Limited در ایالات متحده 62.3 درصد از سهم بازار جهانی را در اختیار دارند. شرکت Corteva آلمان و Solutions پنجمین شرکت بزرگ مواد شیمیایی کشاورزی جهان با فروش 4900 میلیون دلاری در سال 2020 7.9 درصد از سهم بازار نزدیک به 71 درصد از درآمد خود را در سال 2021 از آفتهای ژنریک به " UPL Ltd جهانی را در اختیار داشت. هولدینگ بخش غذا انرژی اشکار نیست.

برای مثال در ایالات متحده چهار شرکت 55 تا 85 درصد از فروش گوشت را در دست دارند چهار تاجر مواد غذایی 70 درصد غلات جهان را کنترل می کنند و شش غول نفتی بر تولید انرژی جهانی تسلط دارند.

در صنعت کودهای شیمیایی برخی از عناصر کلیدی تولید در اختیار بازیگران معدودی قرار دارند و جهان برای مشارکت در رات غذا به حسن نیت آنها وابسته است زیرا ژئوپلیتیک میتواند نقش مهمی در این تجارت ایفا کند. بعنوان مثال مراکش 72 درصد از ذخایر جهانی کود فسفات را در اختیار دارد که برخی از آنها در قلمرو مورد مناقشه صحرای غربی قرار دارند. علاوه بر این تنها چهار کشور کانادا روسیه بلاروس و چین 80 درصد کود پتاس تجارت جهانی را تولید می کنند.

 در صنعت ژنتیک دام و طیور تنها سه شرکت که اکثریت قریب به اتفاق ژنتیک طیور را کنترل میکنند و این بخش متمرکزترین بخش در زنجیره غذایی صنعتی است قبل از شروع قرن حاضر چین بیش از هر کشور دیگری با 72 نژاد دارای تنوع گونه های خوک بود. بنظر میرسد تا سال 2005 بیش از دو سوم خوکهای چین 74 درصد در سیستمهای صنعتی که تنها به یک نژاد هیبریدی متکی هستند پرورش داده شوند در نتیجه این روند تب خوکی آفریقایی از سال 2018 تا 2020 - حدود 60% از گله های خوک چین را از بین برد.

 پس پذیرش گسترده ژنتیک دام صنعتی محرک اصلی از بین رفتن تنوع ژنتیکی حیوانات مزرعه در سراسر جهان است. در صنایع ماشین آلات و داروو واکسن سازی حیوانات با تنها سه شرکت که اکثریت قریب به اتفاق و Deere CNII ژنتیک طیور را کنترل میکنند روبرو هستیم که این بخش متمرکزترین بخش در زنجیره غذایی صنعتی است مستقر در ایالات متحده %90 از فروش تراکتورهای با اسب بخار بالا را کنترل میکنند ماهیندرا و شرکاء که حتی در AGCO هند مسلط تر است 40 درصد از بازار تجهیزات کشاورزی این کشور را در اختیار دارد با رشد دیجیتالی شدن شرکت های ماشین آلات در تلاش برای فروش فناوریهای جدید داده های بزرگ کشاورزی دقیق و غیره به عنوان کلید بهره وری هستند.

بر بزرگترین شرکت ماشین آلات کشاورزی جهان اکنون مهندسان نرم افزار بیشتری را نسبت به مهندسان Deere این اساس مکانیک استخدام میکند. در بخش تجهیزات کشاورزی که شامل تراکتور ابزار کشاورزی و ماشین آلات مورد استفاده برای & Deere سمپاشی مواد شیمیایی است شش شرکت نزدیک به 50 درصد از سهم بازار جهانی را به خود اختصاص داده اند بخش هستند. آنها در سال CNH Industrial در ژاپن و Company در ایالات متحده Kubota 2020 فروش 47,381 میلیون دلاری را به ثبت رساندند. ماهیندرا هند در جایگاه ششم جهان قرار دارد و 2 درصد از سهم بازار را در اختیار دارد.

در داخل هند ماهیندرا بیش از 40 درصد از بازار داخلی تجهیزات کشاورزی را در اختیار دارند. کنترل آنها بر بازار همچنان در حال رشد است و فروش داخلی آن در ژوئن 2021 نسبت به سال قبل 31 درصد افزایش یافته است. هند در حال سرمایه گذاری Reliance/Jio جذب بازیگران بزرگ فناوری در کشاورزی است. اخیرا آمازون و فیس بوک سهام بزرگی را روی کرده اند - بازیگران بزرگ فناوری که پتانسیلهای زیادی برای ایجاد سیستمهای کنترل فراگیر در کشاورزی و شکل دهی به تصمیمات کشاورزان و انتخابهای مصرف کننده در سراسر زنجیره دارند. اصولا دیجیتالی شدن زنجیره غذایی و فناوری بازار را به سمت شرکتهای بزرگ سوق داده است آنان سرمایه گذاری زیادی در اکوسیستم دیجیتال برای گسترش پایگاه خود انجام Bayer میدهند از سال 2022 چندین شرکت از فناوری هواپیماهای بدون سرنشین استفاده می کنند. به عنوان مثال با تولید کنندگان برای ترویج استفاده از کشاورزی مبتنی بر هواپیماهای بدون سرنشین همکاری BASF و Corteva AgriScience می کنند.

نیز گسترش این پیوند را نشان می دهد. در 40 سال گذشته بزرگترین شرکتهای شیمیایی کشاورزی از قوانین مالکیت معنوی ChemChina و SinoChem ادغام ها و فناوریهای جدید برای کنترل بخش بذر استفاده کرده اند. مثلا از طریق ادغام کلان اکنون تنها دو شرکت 40 درصد از بازار جهانی بذر را در اختیار دارند. این وضعیت در مقایسه Syngenta زیر چتر گروه دولتی فقط یک چهارم بازار جهانی مواد شیمیایی کشاورزی را در اختیار داشت جای تامل دارد وقتی 2 Syngenta با 25 سال پیش که صحبت از مواد شیمیایی کشاورزی مانند پدر آفت کشها و کودها می شود.

گروه سینجنتا چین بزرگترین شرکت شیمیایی BASF Agricultural و Bayer به همراه " Syngenta " کشاورزی جهان یک چهارم سهم بازار جهانی را در اختیار دارد هند. UPL Limited در ایالات متحده 62.3 درصد از سهم بازار جهانی را در اختیار دارند. شرکت Corteva آلمان و Solutions پنجمین شرکت بزرگ مواد شیمیایی کشاورزی جهان با فروش 4900 میلیون دلاری در سال 2020 7.9 درصد از سهم بازار نزدیک به 71 درصد از درآمد خود را در سال 2021 از آفتهای ژنریک به " UPL Ltd جهانی را در اختیار داشت. هولدینگ بخش غذا انرژی اشکار نیست. 

این رویکرد فقیرترین خانواده ها را در تجارت گرسنگی درگیر میکند جنگ علیه گرسنگی بار دیگر می خواهد شرکت های کشاورزی غذایی را تامین مالی کند تا بخش بزرگی از سود فرآیند تولید و توزیع مواد غذایی را به خوداختصاص دهد. به نظر ممی رسد با این اتفاقات باید نسبت به بازتعریف مفهوم تازه ای از امنیت غذایی در گستره حکمروایی ملی اقدام نمود.

انتهای پیام/